Η Μαριέττα ως… Ντομινίκ Ντε Βιλπέν και η τέχνη του… εφικτού στην πολιτική

Η υπουργός Παιδείας είχε επενδύσει πολλά στον σχετικό νόμο. Μετά από δυόμισι χρόνια σχετικής απραξίας (με εξαίρεση την εθελουσία έξοδο στον ΟΤΕ) η πρώτη μεταρρυθμιστική προσπάθεια της κυβέρνησης πέφτει στο κενό. Κάποιοι θεωρούν πως η κυρία Γιαννάκου δεν χειρίστηκε σωστά το μείζον αυτό θέμα. Έβαλε στο τραπέζι της δημοσιότητας τις προτεινόμενες αλλαγές χωρίς να έχει εξασφαλίσει συμμαχίες στα πανεπιστήμια και στα πολιτικά κόμματα. Και σήμερα αρκετοί την παρομοιάζουν με τον Τάσο Γιαννίτση, που επί κυβερνήσεως Σημίτη είχε τολμήσει να ανοίξει το ασφαλιστικό χωρίς εξασφαλισμένη στήριξη ή έστω ανοχή ακόμα και από τους συνδικαλιστές του ΠΑΣΟΚ και βρέθηκε εν μία νυκτί έκθετος. Βεβαίως, οι συνέπειες εκείνου του νομοσχεδίου αφορούσαν έναν πολύ μεγάλο αριθμό εργαζομένων και ο εκλογικός αντίκτυπος ήταν κατά πολύ εντονότερος. Όμως, όπως λένε ορισμένοι στην κυβέρνηση, και οι φοιτητές είναι πολλοί και… ψηφίζουν. Η αναδίπλωση, λοιπόν, της κυβέρνησης εξυπηρετεί, δίχως άλλο, την προσπάθειά της να δημιουργήσει ένα ήπιο πολιτικό πλαίσιο για να φτάσει στις δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές. Η αντίθετη άποψη, όμως, που εκφράστηκε διακριτικά αλλά έντονα από τον Γιώργο Σουφλιά και τον Βαγγέλη Μεϊμαράκη, επισημαίνει πως η κυβέρνηση εγκαταλλείπει τη μια μετά την άλλη τις όποιες μεταρρυθμιστικές προσπάθειες και πως μετά τις δημοτικές εκλογές οι πολιτικές συνθήκες θα είναι ακόμα δυσκολότερες, δεδομένου ότι η χώρα θα εισέλθει σε μακρά περίοδο πολιτικής έντασης εν όψει των εθνικών εκλογών που, όπως όλα δείχνουν, θα γίνουν το φθινόπωρο του 2007.

Έτσι, η κυρία Γιαννάκου μετατρέπεται σε ένα κεντρικό πρόσωπο των πολιτικών εξελίξεων. Με 400 σχολές υπό κατάληψη και με ένα φοιτητικό-πανεπιστημιακό κίνημα να έχει κερδίσει ήδη την πρώτη μάχη, θεωρείται εξαιρετικά δύσκολο να προχωρήσει και να καταλήξει θετικά ο δημόσιος διάλογος που τώρα θυμήθηκε η υπουργός Παιδείας.

Λέγεται μάλιστα πως στο κτίριο της οδού Μητροπόλεως θεωρούν πως η κυρία Γιαννάκου παραδόθηκε ως νέα Ιφιγένεια σε μια πολιτική θυσία για να βγει η κυβέρνηση από τη δύσκολη θέση. Άλλοι της επιρρίπτουν ευθύνες γιατί δεν είχε την οξυδέρκεια να προβλέψει τις αντιδράσεις. Η ίδια, πάντως, αφήνει αιχμές κατά του Μαξίμου και ειδικότερα κατά του κυβερνητικού εκπροσώπου Θόδωρου Ρουσόπουλου γιατί, όπως λέει, την εξέθεσε διοχετεύοντας από την προηγούμενη εβδομάδα πως επίκειται κυβερνητική αναδίπλωση.

Η πολιτική, ωστόσο, είναι η τέχνη του εφικτού ή άλλως πώς -για να θυμηθούμε και τον ιδρυτή της κυβερνώσας παράταξης- υπάρχουν πράγματα που γίνονται και δεν λέγονται και πράγματα που λέγονται και δεν γίνονται. Το νομοσχέδιο της Μαριέττας εντάσσεται προφανώς στη δεύτερη κατηγορία. Προαναγγέλθηκε αλλά δεν θα φτάσει ποτέ στη Βουλή. Ή τουλάχιστον δεν θα φτάσει όπως το είχε φανταστεί η αρμόδια υπουργός.

Οι πληροφορίες λένε μάλιστα πως κορυφαίος υπουργός παρέπεμπε στις εικόνες των αποκλεισμένων δρόμων του Παρισιού και των άλλων γαλλικών πόλεων, όταν η γαλλική νεολαία ξεσηκώθηκε κατά του διαβόητου νόμου Ντε Βιλπέν. Και εξηγούσε πως η επανάληψη -έστω και σε μικρογραφία- αυτών των εικόνων στην Αθήνα και τις άλλες πόλεις που έχουν πανεπιστημιακές σχολές θα προκαλούσε πολιτική χιονοστιβάδα την οποία η κυβέρνηση Καραμανλή θα πλήρωνε πολύ ακριβά.

Τα περί «αιωνίων» φοιτητών, βεβαίως, είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου. Τα σημαντικά θέματα είναι αυτό της αξιολόγησης των πανεπιστημιακών, το άσυλο και τα ιδιωτικά πανεπιστήμια. Μπορεί οι «αιώνιοι» φοιτητές να χρησιμοποιήθηκαν ως επικοινωνιακή ασπίδα κατά τη «ζύμωση» του νομοσχεδίου μέσω των μέσων ενημέρωσης, είναι όμως προφανές πως οι αντιστάσεις για τα άλλα θέματα είναι πολύ ισχυρές.

Δεν είναι τυχαίο άλλωστε πως στη συζήτηση για τη συνταγματική αναθεώρηση και το ΠΑΣΟΚ αναδιπλώθηκε στο θέμα της ίδρυσης μη κερδοσκοπικών πανεπιστημίων και τώρα κάνει λόγο για ενίσχυση του δημοσίου χαρακτήρα της εκπαίδευσης.

Η συμπαθέστατη, πλην όμως βυθισμένη στην πολιτική μοναξιά της, Μαριέττα, πάντως, ακολουθεί τα βήματα των προκατόχων της, που εξήγγειλαν κι αυτοί τις δικές τους μεταρρυθμίσεις και τις είδαν να μένουν μεταξεταστέες…


Σχολιάστε εδώ