Θερμοπύλες

Α) Πολιτικά μέσα: i) Εξοπλίζεις τον λαό με ηθικό και πατριωτικό φρόνημα. Αυτό το πανάρχαιο αλλά διαχρονικό όπλο του λαού μας, τον πατριωτισμό, εμείς το αποδυναμώσαμε, το ευτελίσαμε, το ενοχοποιήσαμε και προσπαθούμε να το εξουδετερώσουμε προς όφελος όλων εκείνων που επιβουλεύονται άμεσα ή έμμεσα την εθνική μας ακεραιότητα. Και να σκεφθεί κανείς ότι γι’ αυτό το «όπλο» δεν απαιτούνται δαπάνες ούτε και για τα… ανταλλακτικά του. Υπάρχουν όλα μαζί στην ψυχή του λαού μας, την ψυχή της νεολαίας μας. ii) Σφυρηλατείς την εθνική ενότητα, την εθνική ομοψυχία και την κοινωνική συνοχή, όχι μόνο με κενόδοξους λόγους, αλλά με κοινωνική και οικονομική πολιτική, με στοιχειωδώς δίκαιη διανομή του εθνικού εισοδήματος, με την καταπολέμηση της ανεργίας, ώστε να βγάλεις τους νέους της πατρίδας μας από την αβεβαιότητα και την απογοήτευση και να τους καταστήσεις συνειδητούς υπερασπιστές μιας δικαιότερης και ανθρωπινότερης κοινωνίας. Υπερασπιστές μιας ανεξάρτητης πατρίδας. Γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι πατρίδα σημαίνει λαός. Πατρίδα χωρίς λαό είναι αφηρημένη έννοια. Και πατρίδα χωρίς ευημερούντα και ελεύθερο λαό είναι θλιβερή έννοια. Αποκορύφωμα της εθνικής ομοψυχίας και της κοινωνικής συνοχής είναι η Παλλαϊκή Άμυνα.

Β) Διπλωματικά μέσα: Με τη διπλωματία σου καθιστάς σε όλον τον κόσμο γνωστό το αδιαπραγμάτευτο των κυριαρχικών σου δικαιωμάτων, τα οποία θεμελιώνονται στο διεθνές δίκαιο, στις διεθνείς συμβάσεις, αλλά και στους αγώνες και το αίμα των Ελλήνων. Και καθιστάς γνωστή σε όλους την αποφασιστικότητά σου να τα υπερασπιστείς. Αν αυτή η αποφασιστικότητά σου καταστεί συνείδηση στους τρίτους, τότε θα έχουν αποτραπεί σημαντικά οι πολεμικοί κίνδυνοι.

Γ) Στρατιωτικά μέσα: Εν όψει της επιβουλής είναι αναγκασμένη η χώρα να διατηρεί αξιόμαχες ένοπλες δυνάμεις. Αξιόμαχες υλικά και ηθικά. Το υστέρημα του λαού πρέπει με απόλυτη διαφάνεια να θωρακίζει την άμυνα και όχι με τον πιο άθλιο και ποινικά επιλήψιμο τρόπο να παροχεύεται σε αφανείς ιδιωτικούς λογαριασμούς. Το αδίκημα της απιστίας ή της απάτης περί την άμυνα της χώρας πρέπει να γίνει ιδιώνυμο αδίκημα και να επισύρει την ποινή της εσχάτης προδοσίας. Απαραίτητη συνιστώσα για ισχυρές ένοπλες δυνάμεις είναι το ηθικό και πατριωτικό φρόνημα. Ένα ακόμα όπλο αναντικατάστατο. Δεν ξέρω όμως σε ποιον βαθμό το καλλιεργούμε τα τελευταία χρόνια, κυρίως από την εποχή του εκσυγχρονισμού και εδώθε. Φρόνημα το οποίο εμπεδώνεται όχι μόνο με την ηθική αγωγή, αλλά και με την υλική στήριξη του συνόλου των αξιωματικών και στρατεύματος. Μια τέτοια στήριξη απαλλάσσει τη σκέψη τους από τις βιοτικές ανάγκες. Και λυπάμαι να πω ότι παλαιότεροι ηγήτορες των ενόπλων δυνάμεων αντί να ευφορούνται από αυτό το αγχέμαχο πατριωτικό φρόνημα, το οποίο εμπνέουν η ιστορία μας και οι αγώνες του έθνους, «γοητεύονται» από το «πνεύμα» της Χάγης. Στον στρατό, κύριοι ηγήτορες, δεν εντάσσεσαι για το «ευ ζην» και πολλές φορές ούτε για το επιζήν. Εντάσσεσαι για το προκινδυνεύειν και το κινδυνεύειν χάριν υψηλών ιδανικών και διαχρονικών ηθικών αξιών. Αυτά άλλωστε είναι τα πρώτα υψηλά διδάγματα τα οποία λαμβάνει κανείς, δαπάναις της πατρίδας, στις παραγωγικές σχολές. Και έχεις πάντοτε προ οφθαλμών σου τους ήρωες των αγώνων του έθνους, από τους Σαλαμινομάχους μέχρι τον ήρωα των ελληνικών αιθέρων Κώστα Ηλιάκη. Και έχεις πάντοτε μέσα σου συνείδηση ότι φυλάττεις Θερμοπύλες.