Από Ύμια μέχρι Γαύδο πλούσιο κοίτασμα πετρελαίου!
Είναι πολύ χαρακτηριστικό το σχόλιο που έκανε σε πολύ δικό του άνθρωπο ύστερα απ’ την ενημέρωση από εκείνο το κείμενο:
· Αν είν’ έτσι, θα επηρεαστούν βαθύτατα οι ελληνοτουρκικές σχέσεις και θα αυξηθούν οι πιέσεις των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ προς τη χώρα μας…
Στη συνέχεια ο Ανδρέας ζήτησε και προσωπική ενημέρωση επί του κειμένου απ’ τον τότε αρχηγό της ΕΥΠ, ναύαρχο Λεων. Βασιλικόπουλο.
Και ελάχιστες ημέρες αργότερα, κατά τη συνέντευξη μετά τα εγκαίνια της ΔΕΘ, ο τότε πρωθυπουργός εξέφρασε δημόσια και όσο πιο καθαρά γίνονταν τη βαθιά του ανησυχία για πιέσεις σε βάρος της Ελλάδας για υποχωρήσεις στο Αιγαίο, για μια πορεία κρίσης στις σχέσεις μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, μια πορεία για την οποία δεν απέκλειε ότι θα μπορούσε ακόμα και να οδηγήσει σε θερμό επεισόδιο.
Και μάλιστα πρόβλεψε, όσο πιο καθαρά μπορούσε να το πει αυτό δημόσια, ότι οι πιέσεις προς τη χώρα μας θα αφορούσαν και την αποδοχή κάποιου καθεστώτος συγκυριαρχίας και συνεκμετάλλευσης στο Αιγαίο…
Τα πετρέλαια του Αιγαίου
Ποιο ήταν το περιεχόμενο της άκρως απόρρητης ενημέρωσης του Ανδρέα Παπανδρέου -γραπτής και προφορικής- μετά την οποία το έμπειρο μάτι του προέβλεψε πιέσεις και κρίση, ακόμα και τον κίνδυνο θερμού επεισοδίου;
Ανέφερε ότι σύμφωνα με απόλυτα εξακριβωμένες πληροφορίες της ΕΥΠ:
• Αμερικανικός δορυφόρος, σύγχρονης και υψηλότατης τεχνολογίας, ανακάλυψε και φωτογράφισε κοίτασμα πετρελαίου στο Νοτιοανατολικό Αιγαίο.
•·Αυτό το κοίτασμα ξεκινάει απ’ την περιοχή όπου βρίσκονται οι βραχονησίδες Ύμια, «προχωρεί» αριστερά, ακολουθεί μια τροχιά νότια, δεξιά, νότια, αριστερά και, αφού διανύσει μια πορεία «S», καταλήγει στη Γαύδο.
•· Σε όλη την πορεία του βρίσκεται μέσα σε ελληνικά χωρικά ύδατα.
• Το κοίτασμα αυτό «φωτογραφήθηκε» από δορυφόρο δύο φορές στο διάστημα απ’ την άνοιξη ως το τέλος του καλοκαιριού του 1995.
«Δικαιολογημένη» λοιπόν η ανησυχία του Α. Παπανδρέου ότι θα ακολουθήσουν αφόρητες πιέσεις στην Ελλάδα, με τελικό στόχο τη συνδιοίκηση και συνεκμετάλλευση στο Αιγαίο. Θεώρησε δεδομένο -και δικαίως- ότι την ύπαρξή του εκτός απ’ τις ΗΠΑ θα τη γνώριζε και η Τουρκία. Οπότε δεν του έμεινε καμιά αμφιβολία πως η Ουάσινγκτον, στο πλαίσιο της πάγιας στρατηγικής της να έχει ρόλο επιδιαιτητή σε ένα καθεστώς συγκυριαρχίας και συνεκμετάλλευσης δεν θα δίσταζε, προκειμένου να το πετύχει, να προκαλέσει ακόμα και κρίση ανάμεσα σε Ελλάδα και Τουρκία.
Εμείς επισημαίνουμε επιπλέον και τα εξής:
• Για το μείζον αυτό θέμα ο Ανδρέας ενημέρωσε τους τότε υπουργούς Εξωτερικών και Άμυνας, Κάρ. Παπούλια και Γερ. Αρσένη.
• Λίγους, πολύ λίγους μήνες μετά και, ενώ πρωθυπουργός είχε γίνει ο Σημίτης, ξέσπασε η κρίση των Υμίων, του σημείου δηλαδή απ’ το οποίο ξεκινάει το κοίτασμα. Πιο γρήγορα δηλαδή και απ’ όσο την είχε προβλέψει ο Ανδρέας…
• Σε κάποια άλλη φάση όξυνσης μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας είδαμε να προβάλλουν οι Τούρκοι στρατηγοί διεκδικήσεις ακόμα και για τη Γαύδο! Και πολλοί τότε μίλησαν για «τρελή» και εκτός κάθε λογικής αμφισβήτηση της Γαύδου. Φαίνεται, όμως, πως η Άγκυρα γνώριζε και κάθε άλλο παρά τυχαία ή «μαξιμαλιστική» ήταν αυτή της η απαίτηση!
Φαίνεται λοιπόν, πως τα όρια της απίστευτης στάσης του Κ. Σημίτη και της κυβέρνησής του να… γκριζάρουν την περιοχή των Υμίων με τη θλιβερή αποδοχή του «no troops, no flags, no vessels» δεν είχαν αποκλειστικά αποτέλεσμα την αμφισβήτηση κυριαρχικών μας δικαιωμάτων. Αυτό φυσικά είναι το πρώτιστο. Είχαν όμως και σημαντικότατες οικονομικές παραμέτρους.
Και φυσικά, κάθε φορά που η Τουρκία θα πιέζει και οι ΗΠΑ θα την αβαντάρουν, προφανώς συνυπολογίζουν και τα πετρέλαια του Αιγαίου. Το ζήτημα είναι πώς αντιδρά η Ελλάδα. Παραμένει στο δόγμα «καμιά άλλη διαφορά πέραν της οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας με βάση το Διεθνές Δίκαιο» ή διολισθαίνει επικίνδυνα, όπως επιχειρεί να μας πείσει ότι πρέπει να κάνουμε αυτό το νέο «μέτωπο λογικής» αποτελούμενο από Στεφανόπουλο, Σημίτη, Ντόρα, Γιώργο, Σουφλιά, ολίγον από ΣΥΝ και την πλειονότητα των ΜΜΕ;
Ας μην ξεχνάμε, στο βάθος της διολίσθησης βρίσκονται η συγκυριαρχία και η συνεκμετάλλευση!
ΥΓ.: Ε, τώρα να θυμίσουμε πως τη δραματική νύχτα της κρίσης των Υμίων ο πρωθυπουργός Σημίτης αρνήθηκε τη συμμετοχή στη σύσκεψη στο γραφείο του στη Βουλή (!) του ακόμα αρχηγού της ΕΥΠ, Λεων. Βασιλικόπουλου, τον οποίο είχε περιφερόμενο με μια αγκαλιά φακέλους έξω απ’ το χώρο όπου γινόταν ο χειρισμός της κρίσης; Αλλά θα μου πείτε, τι να πρωτοθυμίσουμε…