Πώς τη γλίτωσε ο Ευάγγελος Αντώναρος από τα φινλανδικά φρικιά και τι κρύβει το… hard rock hallelujah με τους Τούρκους στο Αιγαίο…
Ως εκ τούτου, ένα ενσταντανέ με τα φινλανδικά φρικιά, τους Lordi, στην απονομή του βραβείου της Eurovision, θα τον συνόδευε για πάντα στην πολιτική του καριέρα. Κάθε δήλωσή του στο πρες ρουμ, κάθε πολιτική του παρέμβαση θα είχε ως αναγκαίο επακόλουθο το «photo opportunity» με τα τερατάκια. Γι’ αυτό σοφά έπραξε. Μία εναλλακτική λύση μόνο δεν σκέφτηκε. Γιατί δεν έστελνε τον Αντώναρο να κάνει την απονομή; Ο καθ’ όλα συμπαθής Ευάγγελος, που εκτίθεται σχεδόν καθημερινά στο μπρίφινγκ, δεν λέει λιγότερα… τέρατα και σημεία από τους Φινλανδούς. Hard (briefing) rock hallelujah…
Η Eurovision, πάντως, τέλειωσε, όπως τελειώνουν όλα τα πανηγύρια. Και ο Ρουσόπουλος δικαιώθηκε για την επιλογή του, δεδομένου ότι πάνω από 150 εκατομμύρια τηλεθεατές στην Ευρώπη διαπίστωσαν ότι η Ελλάδα συνεχίζει (μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες) να κάνει τις καλύτερες διοργανώσεις – έστω κι αν πληρώνει κάτι παραπάνω… Πληροφορήθηκα, βεβαίως, πως ορισμένοι στην ΕΡΤ (μεταξύ των οποίων και ο πρόεδρος Χρήστος Παναγόπουλος) στενοχωρήθηκαν από την ένατη θέση της Βίσση. Καλώς στενοχωρήθηκε, γιατί κάποιοι προσπάθησαν να του δημιουργήσουν την εντύπωση ότι μπορούσαμε να πάρουμε κι άλλη πρωτιά. Κακώς, από την άλλη, διότι η ΕΡΤ δεν φέρει ευθύνη για τις εμμονές της κυρίας Βίσση να «στήσει» το τραγούδι της σαν να το παρουσίαζε στο «Diogenis Palace».
Δεν λέω. Καλή ερμηνεία, αλλά πολύ μπουζουκόβια και καψουροκατάσταση, βρε αδερφέ. Ενώ όλες οι άλλες χώρες ανέβασαν στη σκηνή πανέμορφα και δροσερά κορίτσια και παρουσίασαν ένα ολοκληρωμένο σόου (όπως πέρσι η Έλενα Παπαρίζου), η εθνική μας Άννα το πήρε λίγο πατριωτικά και αποφάσισε να μας πείσει ότι… τα κουρέλια τραγουδάνε ακόμα. Εντάξει, τραγουδάνε, αλλά, είτε είναι Γκοτιέ είτε οτιδήποτε άλλο, οι διαφορές φαίνονται.
Επιμένω, πάντως, ότι η ΕΡΤ βγήκε κερδισμένη από την ιστορία αυτή λόγω προβολής… Και το σημαντικότερο είναι ότι φρίκαραν τα ιδιωτικά κανάλια, γιατί κατάλαβαν πως αν η δημόσια τηλεόραση μπει στον ανταγωνισμό, θα υπάρξει πρόβλημα.
Και ο ανταγωνισμός τώρα αρχίζει. Το καλοκαίρι με το Μουντιάλ της Γερμανίας η ΕΡΤ θα εδραιώσει απόλυτα το τηλεοπτικό της μονοπώλιο. Του χρόνου έχει Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό, άρα τα σαββατοκύριακα θα σαρώνει στις τηλεθεάσεις. Την άνοιξη του 2007 έχει τον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ στο ΟΑΚΑ (το οποίο, απ’ ό,τι μαθαίνω, θα το «στήσει» σαν σόου που θα κρατήσει αρκετές ημέρες) και πάει λέγοντας…
Βέβαια, ο Ρουσόπουλος μπήκε στον αμφιβληστροειδή αρκετών. Σου λένε, πολλή δημοσιότητα έχει κερδίσει, άρα είναι επικίνδυνος αντίπαλος στις εκλογές. Διότι το θέμα με τον Θόδωρο είναι πού θα κατέλθει υποψήφιος. Οι πληροφορίες μου μου λένε πως τείνει να καταλήξει στην Α’ Αθήνας. Του πάει στο προφίλ του και εξυπηρετεί τα πολιτικά του σχέδια. Θα τον βοηθήσει ο Βουλγαράκης και εν πάση περιπτώσει καλύτερα εκεί παρά στη Β΄, όπου καραδοκούν να τον πολεμήσουν ο Καμμένος, ο Παναγιωτόπουλος, ο Άρης, ο Λιάπης και άλλοι πολλοί.
Ας έρθουμε τώρα στο μεγάλο θέμα της εβδομάδας, αυτό της σύγκρουσης των δύο μαχητικών αεροσκαφών νοτιοανατολικά της Καρπάθου. Πρέπει να ομολογήσω πως η κυβέρνηση αντιμετώπισε με αρκετή ψυχραιμία (παρά τον πανικό της στο παρασκήνιο) το θέμα. Αλλά και οι αντιδράσεις του Γιώργου Παπανδρέου ήταν ελεγχόμενες. Προκύπτουν όμως ορισμένα ζητήματα που πρέπει να λάβει υπόψη της η ελληνική διπλωματία…
Η πολιτική της… κουμπαριάς δοκιμάζεται αυτή την περίοδο λόγω των σοβαρών πολιτικών εξελίξεων στην Τουρκία. Ο Ερντογάν δεν ελέγχει πλέον το πολιτικό παιχνίδι και ήδη υπάρχουν σενάρια ότι το στρατιωτικό κατεστημένο τού στήνει πολιτική κρίση που θα τον οδηγήσει σε πρόωρες εκλογές. Στόχος των στρατιωτικών είναι να πέσουν οι ισλαμιστές και να προωθηθεί λύση κεμαλιστών υπό τον Μπαϊκάλ. Τα ποσοστά του κόμματος του Ερντογάν έχουν πέσει πολύ χαμηλά και οι εθνικιστές έχουν ανέβει αρκετά πάνω από το 10% που τους εξασφαλίζει άνετη είσοδο στην τουρκική εθνοσυνέλευση.
Άρα ο Ερντογάν είναι υποχρεωμένος να κινείται στην κόψη του ξυραφιού και να γίνει πιο σκληρός στις θέσεις του. Οι δικαστές, που αποτελούν πυλώνα της τουρκικής πολιτικής ζωής (μαζί με τους στρατιωτικούς), θέλουν τον Μπαϊκάλ και όλοι μαζί βλέπουν πως η ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας τους απομακρύνεται ολοένα και περισσότερο. Υπό το πρίσμα αυτών των εξελίξεων το επεισόδιο στο Αιγαίο μπορεί να αντιμετωπίστηκε με ψυχραιμία από την Ντόρα και τον Γκιουλ, ουδείς όμως μπορεί να είναι βέβαιος ότι η κρίση θα αποκλιμακωθεί γρήγορα. Το ζήτημα είναι να υπάρξει άμεσα συνεννόηση της κυβέρνησης με το ΠΑΣΟΚ ώστε η αντιμετώπιση κάθε πιθανής κρίσης να γίνει με εθνικούς και όχι με κομματικούς όρους…