Υποψηφιότητα Βενιζέλου στο συνέδριο φοβάται ο Γιώργος
Απ’ τη μια το πέριξ του Γ. Παπανδρέου περιβάλλον, η ηγετική ντε φάκτο και όχι… ντε γιούρε ομάδα που έχει συγκροτήσει ο αρχηγός. Με τη μεγάλη πλειοψηφία της Κ.Ο. να μην αμφισβητεί τον Γιώργο, παρά την έντονη κριτική που του ασκείται, σε οργανωτικό επίπεδο οι επιτελείς του αρχηγού συγκροτούν πανελλαδικό δίκτυο στελεχών πιστών σε αυτόν. Αυτόν τον στόχο υπηρετούν άλλωστε (μεταξύ άλλων) και οι ανά την Ελλάδα περιοδείες του Γιώργου καθώς, σε μεγάλο βαθμό, και οι επιλογές των υποψήφιων νομαρχών και δημάρχων.
Στη «μέση» ο αυτοαναγορευθείς δελφίνος, Β. Βενιζέλος. Δίχως σοβαρά οργανωτικά ερείσματα στην Κ.Ο. και στον κομματικό μηχανισμό ο Βενιζέλος, όπως χαρακτηριστικά υπογραμμίζει, «παίζει με την κοινωνία». Εκτιμά πως η ανεπάρκεια του Γιώργου, το εμφανώς αδύναμο ηγετικό του προφίλ, κάποια στιγμή θα δημιουργήσουν σοβαρότατη κρίση και επικίνδυνους κλυδωνισμούς. Τότε, κατά την εκτίμησή του πάντα, αφενός θα ενεργοποιηθούν τα ανακλαστικά αυτοσυντήρησης του ΠΑΣΟΚ και αφετέρου η βάση από κάτω «θα απαιτήσει» και θα δημιουργήσει δυναμική υπέρ του όπως έγινε με τον Σημίτη το ’96. Έτσι, δεν θα αμφισβητήσει ποτέ δημόσια τον Γιώργο, αλλά συνεχώς θα διαφοροποιείται, θα επενδύει «στην κοινωνία» εμφανιζόμενος να εκπροσωπεί το «κοινωνικό ΠΑΣΟΚ» και θα αναμένει…
Η τρίτη «ομοσπονδία» είναι αυτή των «εκσυγχρονιστών». Χωρίς πολιτική ισχύ, χωρίς ηγετική φυσιογνωμία να την εκπροσωπεί, η «εκσυγχρονιστική» ομάδα αποτελεί ωστόσο ίσως το πιο συγκροτημένο τμήμα του ΠΑΣΟΚ, σε οργανωτικό επίπεδο πανελλαδικά. Αυτή την περίοδο επιφανή στελέχη της συμμαχούν πρόσκαιρα με την ηγετική ομάδα κατά του Βενιζέλου. Έτσι, σχεδόν καθημερινά απολαμβάνουμε κόντρες και αντιπαραθέσεις που συντηρούν την εσωστρέφεια στη Χαρ. Τρικούπη και έχουν κοινό χαρακτηριστικό:
– Ο Βενιζέλος να διαφοροποιείται απ’ τον Γιώργο και στελέχη να επιτίθενται στο Βενιζέλο…
Ωστόσο η «εκσυγχρονιστική» ομάδα δεν είναι διαρκώς, αλλά πρόσκαιρα μόνο στο πλευρό του Γιώργου. Αναζητεί την ηγετική φυσιογνωμία η οποία θα την εκφράσει και κοιτά προς τον Σημίτη για να διαγνώσει τις προθέσεις του. Μέχρι στιγμής ο τέως δεν συναινεί σε αμφισβήτηση του αρχηγού. Αλλά δεν είναι δεδομένο μέχρι πότε θα τους «συγκρατεί», ιδιαίτερα αν τα πράγματα στο ΠΑΣΟΚ συνεχίσουν να μην είναι ειδυλλιακά και αν βρεθεί «ηγέτης» να εκπροσωπήσει τους «εκσυγχρονιστές»…
Φόβοι για υποψηφιότητα Βενιζέλου στο συνέδριο!
Γνωρίζουμε καλά πως πρόσφατα ο Γιώργος έγινε δέκτης εισηγήσεων συνεργατών του «να αντιμετωπίσει σκληρά τον Βενιζέλο». Και η προειδοποίηση που εκτοξεύτηκε κατά του δελφίνου μέσω του «Ελεύθερου Τύπου» σκόπευε στο να «πιέσει» τον αρχηγό προς αυτή την κατεύθυνση.
Ένα απ’ τα επιχειρήματα που χρησιμοποίησαν κατά του δελφίνου όσοι εισηγήθηκαν στον πρόεδρο «μέτρα» εναντίον του είναι και το εξής:
– Ο Βενιζέλος, ισχυρίζονται, μπορεί μεν δημόσια να ομνύει υπέρ του Γιώργου. Ωστόσο τον υποσκάπτει, τον υπονομεύει και – εν τέλει- προετοιμάζεται με στόχο στο επόμενο συνέδριο να είναι υποψήφιος πρόεδρος κόντρα στον Γιώργο!
Ο Γ. Παπανδρέου δεν απάντησε επί των εισηγήσεων που δέχτηκε. Γεγονός όμως είναι πως αντιμετωπίζει πλέον τον Βενιζέλο οριακά. Θεωρεί ότι η πολυπραγμοσύνη του βασικού δελφίνου τον έχει οδηγήσει σε μια πολιτική συμπεριφορά που έχει ξεπεράσει τα όρια της εσωκομματικής ευδιάκριτης παρουσίας, διαφοροποίησης και κριτικής. Πιστεύει ότι πλέον τον αμφισβητεί. Και προβληματίζεται έντονα για τις επόμενες κινήσεις του στην αντιμετώπιση Βενιζέλου.
Απ’ την άλλη μεριά είναι γεγονός, όμως, ότι ο δελφίνος βρίσκει πρόσφορο έδαφος, επί του οποίου «ξεδιπλώνει» τη στρατηγική του. Και αυτό είναι η αδυναμία του αρχηγού να «τραβήξει» το ΠΑΣΟΚ μπροστά παρά τα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζει η κυβέρνηση, αλλά και:
– Το έλλειμμα εσωκομματικής δημοκρατίας -παρά τις διακηρύξεις περί «συμμετοχικής» δημοκρατίας- καθώς και ο άκρατος λαϊκισμός, που πλέον διακρίνει τον Γιώργο στο σύνολο σχεδόν της αντιπολιτευτικής του παρουσίας και έκφρασης.
Τα πρόσφατα παραδείγματα της επιλογής της κυρίας Καραχασάν για την υπερνομαρχία Δράμας-Καβάλας-Ξάνθης και η «φούσκα» για την άμεση εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας είναι εξόχως χαρακτηριστικά του πώς ο αρχηγός αντιλαμβάνεται την εσωκομματική δημοκρατία και τις κομματικές εν γένει διαδικασίες. Στην ουσία «κυβερνά» το ΠΑΣΟΚ με μια δράκα συνεργατών του, με τους οποίους αποφασίζει παρακάμπτοντας -μάλλον περιφρονώντας- τα όργανα.΅Αυτό παράλληλα με τον άκρατο λαϊκισμό που πλέον τον διακρίνει δημιουργούν κατάλληλο έδαφος, για να εμφανίζεται ο Βενιζέλος ως ο αυθεντικός, ακόμα και σοβαρός εκπρόσωπος της Χαρ. Τρικούπη.
Αλλά, επαναλαμβάνουμε, η κατάσταση έχει γίνει οριακή. Και όσο ο αρχηγός θα βολοδέρνει μεταξύ ελλείμματος εναλλακτικής πειστικής πολιτικής πρότασης, λαϊκισμού και αδύναμου ηγετικού προφίλ, θα έχει ανάγκη από επικοινωνιακές πομφόλυγες, θύμα των οποίων δεν αποκλείεται να είναι και ο Βενιζέλος…
Κρίσιμος ο Οχτώβρης…
Όπως είναι πλέον διαμορφωμένα το κλίμα και τα πράγματα στη Χαρ. Τρικούπη αναδεικνύεται ως κρίσιμη η εκλογική μάχη του Οχτώβρη. Δεν αποκλείεται, υπό προϋποθέσεις, να αποτελέσει τον δυσκολότερο γύρο της εσωκομματικής αντιπαράθεσης. Αν το εκλογικό αποτέλεσμα δεν είναι θετικό, θεωρείται βέβαιο πως θα ανοίξει ο ασκός του Αιόλου.
Όχι μόνο απ’ τον αυτοχρισθέντα δελφίνο, αλλά και απ’ το μπλοκ των «εκσυγχρονιστών». Σημειώστε το αυτό. Και σε μια τέτοια περίπτωση ο Γιώργος θα βρεθεί μπροστά στο σοβαρότερο κύμα αμφισβήτησης, από τότε διορίστηκε αρχηγός του ΠΑΣΟΚ.
Σημειώστε δε και το εξής: Όταν ρωτήσαμε συνεργάτη του Γ. Παπανδρέου μέχρι πού μπορούν να το φτάσουν οι «εκσυγχρονιστές», μας απάντησε το εξής:
– Γνωρίζουμε και τις δικές τους κινήσεις. Ξέρουμε πως αργά ή γρήγορα θα «κάνουν την επανάστασή τους». Αλλά, ενώ ο Βενιζέλος θα επενδύει στο «κοινωνικό και όλον ΠΑΣΟΚ», διεκδικώντας τη μετά Γιώργο εποχή -όποτε προκύψει- οι «εκσυγχρονιστές» δεν αποκλείεται να σηματοδοτήσουν με την «επανάστασή τους» την επιτάχυνση των διεργασιών για τον «τρίτο πόλο»!
Συμπέρασμα; Τα πάντα είναι ανοιχτά. Τίποτα δεν αποκλείεται. Μπορούμε δε να πούμε πως η μάχη μόλις έχει ξεκινήσει, και τα επεισόδιά της αναμένονται άκρως ενδιαφέροντα, ου μην και απρόβλεπτα!