«ΠΑΣΟΚοποιείται» γρήγορα η ΝΔ στο στυλ άσκησης της εξουσίας!

Παρά τις άναρθρες κραυγές των «χρυσοταϊσμένων» από τους «εκσυγχρονιστές» του Κ. Σημίτη ΜΜΕ, ο κόσμος είχε καλοδεχτεί την προτροπή του πρωθυπουργού για «σεμνότητα και ταπεινότητα» των υπουργών του. Είχε αηδιάσει κυριολεκτικά από τα θρασύτατα, αλαζονικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ που θησαύρισαν απομυζώντας το δημόσιο ταμείο και ταυτόχρονα περιδιάβαιναν τα τηλεοπτικά κανάλια με ύφος χιλίων καρδιναλίων αντί να προσπαθούν να κουκουλώσουν τις «πομπές» τους. Ο πρώτος χρόνος διακυβέρνησης της ΝΔ κύλησε πραγματικά μέσα σε ένα πλαίσιο σεμνής συμπεριφοράς των υπουργών της Δεξιάς.

Δυστυχώς, τα πράγματα έχουν αρχίσει να αλλάζουν προς το χειρότερο, και μάλιστα με ταχύτατους ρυθμούς.

Οφείλουμε να τονίσουμε εξαρχής ότι εξακολουθεί να υφίσταται μια θεμελιώδης διαφορά ανάμεσα στις κυβερνήσεις Καραμανλή και Σημίτη: Ο σημερινός πρωθυπουργός συνεχίζει να καθαιρεί και να απομακρύνει από κυβερνητικά πόστα στελέχη της παράταξής του που κρίνει ότι προέβησαν σε απαράδεκτες δηλώσεις ή ενέργειες. Καμιά σύγκριση με τον «πολιτικό παχυδερμισμό» του Κ. Σημίτη, ο οποίος ανεχόταν ατάραχος τη διαφθορά των συνεργατών και υπουργών του, χωρίς φυσικά να τιμωρεί κανέναν.

Ποιος τιμωρείται;

Η διαφορά αυτή δεν είναι ασήμαντη. Αντίθετα, είναι κεφαλαιώδης για τη σωστή διακυβέρνηση της χώρας.

Από εκεί και πέρα όμως μπαίνουν ορισμένα σημαντικά ζητήματα. Ποιος και με ποια κριτήρια τιμωρείται και καθαιρείται από τη θέση του; Το ερώτημα, αν και ρητορικό, δεν είναι καθόλου αβάσιμο και η απάντησή του πολύ δύσκολη -και δυσάρεστη για τον πρωθυπουργό- βάσει των γεγονότων.

Ένας υπουργός συνεχίζει συστηματικά να δίνει -νομότυπα πάντα- τα δημόσια έργα στους ίδιους κύκλους της διαπλοκής που τα έδινε και η κυβέρνηση Σημίτη. Άλλος υπουργός αποκαλεί «καραγκιόζηδες» σύσσωμο τον πολιτικό κόσμο, συμπεριλαμβανομένης και της κυβέρνησης στην οποία μετέχει. Τρίτος υπουργός εγκρίνει απαγωγές ατόμων που βρίσκονται στην Ελλάδα από υπηρεσίες που τελούν υπό τις διαταγές του και ψεύδεται ασύστολα ενώπιον του ελληνικού λαού για την υπόθεση αυτή. Τέλος, ένας γενικός γραμματέας υποδεέστερου υπουργείου ισχυρίζεται ότι η ΝΔ είχε στοιχεία για το σκάνδαλο του χρηματιστηρίου όταν βρισκόταν ακόμη στην αντιπολίτευση, αλλά ο αρχηγός του κόμματος Κ. Καραμανλής έκρινε ότι δεν ήταν κατάλληλη η στιγμή να δημοσιοποιηθούν.

Δεν υπάρχει ούτε ένας λογικός άνθρωπος στον κόσμο ο οποίος, ενεργώντας βάσει της κοινής λογικής, θα άφηνε εντελώς απείρακτους στη θέση τους τους τρεις υπουργούς και θα τιμωρούσε με καθαίρεση τον τελευταίο, τον γραμματέα, απαγορεύοντάς του μάλιστα ακόμη και την κάθοδό του ως υποψήφιου βουλευτή με το κυβερνών κόμμα, όπως φημολογείται.

Υποταγή στους ισχυρούς

Κι όμως, ακριβώς αυτό έκανε ο πρωθυπουργός! Φυσικά, δεν είναι παράλογος. Είναι προφανές πως ενήργησε έτσι βάσει πολιτικών υπολογισμών και συσχετισμών.

Η ερμηνεία είναι απλή, αλλά πολύ δυσάρεστη. Ο πρώτος υπουργός ζει και βασιλεύει ακριβώς γιατί έχει τις πλάτες των μεγιστάνων της διαπλοκής και γιατί ο πρωθυπουργός τον χρησιμοποιεί ως «γέφυρα» προς αυτούς, με τους οποίους έχει συμβιβαστεί κατά κράτος, μετά τους αρχικούς παλικαρισμούς περί «πέντε νταβατζήδων» που κυβερνούν τη χώρα. Ο δεύτερος υπουργός επίσης μένει στη θέση του γιατί έχει τη στήριξη μεγαλοεφοπλιστή και μεγαλοεπιχειρηματία της Δεξιάς. Ο τρίτος υπουργός επίσης δεν υφίσταται καμιά τιμωρία γιατί είναι στενός συνεργάτης του πρωθυπουργού και γιατί πλέον είναι πολιτικά βέβαιο ότι τόσο οι απαγωγές Πακιστανών όσο και η σχετική εξαπάτηση του ελληνικού λαού στο θέμα τελέσθηκαν με τη γνώση και τη συγκατάθεση του ίδιου του πρωθυπουργού.

Απομένει, λοιπόν, ο δύσμοιρος Δ. Κωστόπουλος, ο οποίος είπε αυτό που πιστεύει όλη η Ελλάδα, για να καρατομηθεί θεαματικά και να πεταχτεί στην αρένα της τηλεθέασης, ως δείγμα δήθεν «άτεγκτης» στάσης στο θέμα της διαπλοκής, των σκανδάλων, του χρηματιστηρίου, κ.λπ.

Υποταγή στους ισχυρούς δηλαδή και επίδειξη ισχύος και πυγμής στους αδύναμους και ασήμαντους!

«Ψευτομαγκιές» της Δεξιάς

Δεν απομένει όμως και μεγάλη απόσταση από το σημείο αυτό ως την «εκσυγχρονιστική αναισθησία» στη διαφθορά των κυβερνήσεων Σημίτη.

Παρατηρούμε άλλωστε τους τελευταίους μήνες να γιγαντώνεται ένα φαινόμενο… «πολιτικής ψευτομαγκιάς» στους κόλπους των στελεχών της κυβέρνησης και της ΝΔ. Τη μια ο Βουλγαράκης, την άλλη ο Κεφαλογιάννης, την παράλλη ο Κωστόπουλος, βγαίνουν ο ένας μετά τον άλλον οι υπουργοί και τα στελέχη της Δεξιάς και κάνουν σε ευρύ κύκλο δημοσιογράφων διάφορες «λεβέντικες» δηλώσεις, σωστές μεν εν γένει στο περιεχόμενό τους αλλά επιπέδου καφενείου από πλευράς πολιτικής σοβαρότητας και ωριμότητας, προκειμένου να δείξουν ότι δεν διστάζουν να πουν αλήθειες που οι άλλοι δεν τολμούν να ξεστομίσουν.

Στη συνέχεια, μόλις τα μέσα ενημέρωσης αρχίσουν να προβάλλουν τις δηλώσεις τους και συνειδητοποιήσουν τι ανοησίες έχουν πει -κυρίως από τα άγρια ουρλιαχτά που τους έρχονται από το Μέγαρο Μαξίμου!- βάζουν την ουρά στα σκέλια και ισχυρίζονται με απερίγραπτο θράσος ότι οι δηλώσεις τους «παραποιήθηκαν».

Ούτε μία φορά όμως δεν παραποιήθηκαν οι δηλώσεις των ενόχων, σε ό,τι αφορά τουλάχιστον τις περιπτώσεις που απασχόλησαν την κοινή γνώμη. Συνήθως είχαν πει πολύ… περισσότερα από όσα γράφτηκαν στις εφημερίδες ή μεταδόθηκαν από τις τηλεοράσεις και τα ραδιόφωνα…

Η υπόθεση Βουλγαράκη

Πικρή η αλήθεια, αλλά ο πρώτος διδάξας αυτή τη στάση υπήρξε ο πρωθυπουργός. Δεν γίνεται με κανέναν τρόπο να συμβιβαστούν οι δηλώσεις για τους «νταβατζήδες» με την πλήρη υποχώρηση στον «βασικό μέτοχο» και τον συμβιβασμό μαζί τους. Αυτά είδαν οι υπουργοί της ΝΔ και αποφάσισαν να το παίζουν κι αυτοί «τζάμπα μάγκες» κατ’ ιδίαν και να… «διαψεύδουν» δημοσίως τα όσα είπαν. Δυστυχώς, καθώς φαίνεται δεν μπορούμε να απαλλαγούμε σύντομα από αυτό το φαινόμενο.

Στο πλαίσιο αυτό, από πολιτική σκοπιά σίγουρα το πιο σημαντικό ζήτημα είναι αυτό που έχει προκύψει με τον τέως υπουργό Δημόσιας Τάξης και νυν Πολιτισμού Γ. Βουλγαράκη. Δεν πρόκειται απλώς για κάποιες ανόητες δηλώσεις περί πολιτικών ανδρών, σκανδάλων κ.λπ. αλλά για ωμή παραβίαση ανθρωπίνων και θεμελιωδών δημοκρατικών δικαιωμάτων.

Η Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ελληνικές κρατικές υπηρεσίες είχαν άμεση ανάμειξη στις απαγωγές Πακιστανών μεταναστών πέρυσι το καλοκαίρι. «Πρόκειται για προβοκάτσια ή για φάρσα» είχε δηλώσει ο Γ. Βουλγαράκης τον Δεκέμβριο. «Ανύπαρκτα γεγονότα» είχε χαρακτηρίσει τις απαγωγές, ισχυριζόμενος μάλιστα ότι «θα πέσει πολύ γέλιο» όταν η υπόθεση φτάσει στο τέλος της.

Θρασύτατος ήταν ο Γ. Βουλγαράκης στις 11 Γενάρη, όταν έδωσε εξηγήσεις και στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής, όπου και εκεί μίλησε για «καραγκιοζιλίκια» και «προβοκάτσια»!

Τυπικά (γιατί ουσιαστικά πιστεύουμε ότι ήταν προσυμφωνημένο) ο Γ. Βουλγαράκης εξαπάτησε και τον ίδιο τον πρωθυπουργό, τον οποίον εμφάνισε ψευδόμενο κατά τη συνάντηση που είχε με τον πρόεδρο του ΣΥΝ Αλ. Αλαβάνο. «Η πληροφόρηση που παρέχεται από τις αρμόδιες υπηρεσίες και η ενημέρωση από τον αρμόδιο υπουργό, τον οποίον εμπιστεύομαι, είναι ότι δεν υπάρχει ανάμειξη ή συμμετοχή ελληνικών υπηρεσιών σε τέτοιο θέμα» είχε πει ο Κ. Καραμανλής στον Αλ. Αλαβάνο.

Πώς είναι, λοιπόν, δυνατόν να παραμένει στη θέση του ο υπουργός μετά από τέτοια κραυγαλέα ψέματα που εξέθεσαν μέχρι και τον πρωθυπουργό;

Έλλειψη θάρρους

Ακόμη και στην περίπτωση που είχε πλήρως ενημερώσει εκ των προτέρων τον Κ. Καραμανλή και αυτός του είχε δώσει εντολή να πει ψέματα στον ελληνικό λαό για να συγκαλύψει τις ευθύνες της κυβέρνησης της ΝΔ για τη συνενοχή της σε μια τόσο βρώμικη υπόθεση, και πάλι ο Γ. Βουλγαράκης θα έπρεπε να έχει παραιτηθεί για να διασώσει το κύρος του πρωθυπουργού. Και αυτή η άχαρη πτυχή συνυπάρχει στον ρόλο των υπουργών.

Είναι προφανές όμως ότι η κυβέρνηση Καραμανλή χαρακτηρίζεται από έλλειψη πολιτικού θάρρους των στελεχών της. Δυστυχώς, όταν η πολιτική μιας κυβέρνησης σημαδεύεται από αλλεπάλληλες υποχωρήσεις σε ουσιώδη θέματα (ελληνοτουρκικά, σχέσεις με τις ΗΠΑ, οικονομία, κ.λπ.), αναπότρεπτα καλλιεργείται αυτόματα και μια νοοτροπία προσωπικού βολέματος και ατομικών διεξόδων των μελών της.

Κανένας δεν θεωρεί πλέον ότι πρέπει να παραιτηθεί από υπουργός για λόγους ευθιξίας και αξιοπρέπειας, αφού η αξιοπρέπεια ολόκληρης της κυβέρνησης σε πολιτικό επίπεδο έχει ήδη εκποιηθεί!

Μόνο που κάτω από αυτές τις συνθήκες η «ΠΑΣΟΚοποίηση» της κυβέρνησης της ΝΔ θα προχωρήσει με καλπάζοντα ρυθμό. Απομένει να δούμε αν θα εισπράξει και εκλογικά το αντίτιμο που εισέπραξαν και οι «εκσυγχρονιστές» του Κ. Σημίτη!