Γερμανικό OXI στο τουρκικό διάβημα

Αν την αξιοποιήσουν, θα έχουν καταγράψει μια ιστορική επιτυχία, την οποία θα πιστωθούν. Αν κάνουν πίσω, θα καταγράψουν το δικό τους… μωρίας εγκώμιο και θα χρεωθούν εγκληματικό λάθος, σαν αυτό που έχει χρεωθεί ο Σημίτης με το απαράδεκτο ανακοινωθέν της Μαδρίτης, τον Ιούλη του 1997, με το οποίο αναγνώρισε ζωτικά συμφέροντα της Τουρκίας στο Αιγαίο!

Είναι ακριβώς το κοινό ανακοινωθέν Ελλάδας – Τουρκίας που επικαλείται τώρα η Άγκυρα, απαιτώντας με ιταμό τρόπο να δίνει και αυτή άδεια σε ερευνητικά σκάφη, προκειμένου να πραγματοποιήσουν επιστημονικές έρευνες στο Αιγαίο!

Επαναλαμβάνουμε, η ελληνική κυβέρνηση και προσωπικά ο πρωθυπουργός έχουν μια ιστορική ευκαιρία να ξεκαθαρίσει οριστικά διεθνώς το ζήτημα των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων στο Αιγαίο απ’ την τουρκική θρασύτητα.

Και δεν το λέμε τυχαία. Γνωρίζουμε πως θέση του πρωθυπουργού είναι πράγματι να εκμεταλλευτεί αυτή την ιστορική πρόκληση. Γνωρίζουμε όμως, επίσης, πως υπάρχει και η «ρεαλιστική» γραμμή, που οδηγεί στον συμβιβασμό και τη διαιώνιση των τουρκικών διεκδικήσεων, και η οποία εκφράζεται, σύμφωνα με τις πληροφορίες μας, απ’ την υπουργό εξωτερικών, Ντ. Μπακογιάννη…

Μέχρι στιγμής οι κυβερνητικοί χειρισμοί και με το γερμανικό ερευνητικό σκάφος «ΠΟΣΕΙΔΩΝ», αλλά και με άλλο ερευνητικό σκάφος, αμερικάνικο, την περίπτωση του οποίου αποκαλύπτει σήμερα αποκλειστικά «ΤΟ ΠΑΡΟΝ», είναι αναμφισβήτητα θετικοί.

Αλλά τα πάντα θα κριθούν καθοριστικά από δω και πέρα. Τώρα, που άρχισαν να ξεδιπλώνονται με θρασύτητα και με ιταμότατο τρόπο οι τούρκικες απαιτήσεις για… άδεια και της Τουρκίας. Δηλαδή για συνδιαχείριση στο Αιγαίο. Εδώ λοιπόν θα κριθούν και ο Καραμανλής, και η κυβέρνησή του, και όλο το πολιτικό προσωπικό της χώρας μας…

Και αμερικανικό ερευνητικό πλοίο στο Αιγαίο

Σήμερα αποκαλύπτουμε ότι εκτός απ’ τις έρευνες του γερμανικού ερευνητικού σκάφους έχει πραγματοποιήσει έρευνες, με άδεια απ’ το ΥΠΕΞ που δόθηκε στις 25 Γενάρη, και αμερικάνικο ερευνητικό σκάφος, το «R-V ENDEAVOR», για λογαριασμό του πανεπιστημίου του Λoνγκ Άιλαντ. Το πρώτο μέρος των ερευνών πραγματοποιήθηκε από 21.4 έως 15.5. Και σύμφωνα με την άδεια που έχει δοθεί ακολουθεί και δεύτερη φάση ερευνών, από 6.6 έως 20.7. Σύμφωνα δε με τις πληροφορίες μας, σε αυτή τη δεύτερη φάση θα πραγματοποιήσει σεισμογραφικές έρευνες ανοιχτά της Σαντορίνης.

Ανώτεροι διπλωμάτες του ΥΠΕΞ υπογραμμίζουν ότι η χώρα μας δεν πρέπει να κάνει πίσω και να τείνει ευήκοον ους στις ιταμές τούρκικες αξιώσεις, ούτε αυτές που αφορούν τις έρευνες του γερμανικού σκάφους ούτε αυτές -αν υπάρξουν- για τις έρευνες του αμερικάνικου σκάφους.

Σύμφωνα με αποκλειστικές μας πληροφορίες, το ίδιο κλίμα επικρατεί και στο Μαξίμου, στον Καραμανλή και τους συνεργάτες του. Υπάρχει όμως και η άλλη τάση, η συμβιβαστική, που κάνει λόγο για «συμβιβαστική φόρμουλα» για να… μην υπάρξει κρίση. Και αυτή η τάση χρεώνεται στην πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΞ και συγκεκριμένα στην υπουργό Ντ. Μπακογιάννη.

Το αμέσως επόμενο διάστημα θα δείξει πολλά. Και κυρίως θα δείξει αν θα υποκύψουμε στην τούρκικη αξίωση για συνδιαχείριση στο Αιγαίο ή αν θα ακολουθήσουμε την πάγια στρατηγική των κυβερνήσεων και του Ανδρέα Παπανδρέου και του Κ. Καραμανλή, σύμφωνα με την οποία η ελληνική θέση είναι πως η μόνη διαφορά που αναγνωρίζουμε είναι η οροθέτηση της υφαλοκρηπίδας σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο, και αυτό είναι το μόνο ζήτημα για το οποίο δεχόμαστε προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης.

Η ανησυχία της ελληνικής πλευράς είναι μήπως η Τουρκία σε «αντίποινα» βγάλει και αυτή στο Αιγαίο ερευνητικό σκάφος, αν δεν γίνει δεκτή η αξίωσή της να δώσει και αυτή άδεια για τις έρευνες του «ΠΟΣΕΙΔΩΝ». Ή μήπως κάνει κάποιο ελιγμό του τύπου να είναι και Τούρκοι στο ερευνητικό σκάφος, σαν εναλλακτική λύση, αν δεν γίνει δεκτό το πρώτο αίτημά της.

Απορρίφθηκε η τουρκική αξίωση!

Σύμφωνα πάντως με αποκλειστικές μας πληροφορίες, η Γερμανία απέρριψε την αξίωση της Άγκυρας να δώσει και η Τουρκία άδεια για σεισμογραφικές έρευνες στο Αιγαίο απ’ το «ΠΟΣΕΙΔΩΝ». Και αυτό αποτελεί μια σοβαρότατη εξέλιξη, την οποία η ελληνική κυβέρνηση καλείται να αξιοποιήσει.

Το γερμανικό ερευνητικό σκάφος παραμένει στο λιμάνι του Ηρακλείου, και τις αμέσως επόμενες ημέρες θα πρέπει να ξεκινήσει τη νέα δεύτερη φάση των σεισμογραφικών ερευνών.

Πάντως, επισημαίνουμε και κάτι άλλο. Ότι υπάρχει μια κόντρα μεταξύ του ΥΠΕΞ και του ΥΠΕΘΑ στον όλο χειρισμό της υπόθεσης και με το γερμανικό και με το αμερικάνικο ερευνητικό σκάφος. Μια κόντρα που μέχρι στιγμής δεν έχει βγει στην επιφάνεια, και που ευχόμαστε να μην έχει συνέχεια. Αιτία η καθυστερημένη ενημέρωση του ΥΠΕΘΑ απ’ το ΥΠΕΞ για τις έρευνες. Σημειώνεται δε πως, αμέσως μόλις ενημερώθηκε το υπουργείο Άμυνας, εστάλη σήμα (απ’ το ΓΕΝ) για «διακριτική» παρακολούθηση και «προστασία» από πλοία του Πολεμικού Ναυτικού τόσο του γερμανικού όσο και του αμερικάνικου σκάφους…

Επίσης, το Λιμενικό έχει στείλει σήμα προς όλα τα Λιμεναρχεία για την παροχή κάθε απαραίτητης διευκόλυνσης.

Σημειώνουμε ακόμα πως κατά καιρούς η χώρα μας έχει δώσει άδειες για έρευνες σε πολλά ερευνητικά σκάφη άλλων χωρών…

Σε ό,τι δε αφορά τις έρευνες του «ΠΟΣΕΙΔΩΝ», η Ελλάδα παρασκηνιακά έχει ζητήσει απ’ τους Γερμανούς να συμπεριλάβουν και την υφαλοκρηπίδα απ’ την ακτογραμμή της Τουρκίας μέχρι τα ανατολικά νησιά μας. Στόχος, αν δοθεί άδεια εκεί απ’ την Τουρκία (εκεί πρέπει να ζητηθεί), αυτό να σημάνει αναγνώριση των ελληνικών δικαιωμάτων στο υπόλοιπο Αιγαίο, εφόσον για εκεί δεν θα έχει ζητηθεί τουρκική άδεια…

Επικαλούνται τη Μαδρίτη!

Ας σημειωθεί ακόμα ότι η Άγκυρα, προκειμένου να προβάλει τις ιταμές αξιώσεις της σήμερα, επικαλείται βασικά το κοινό ανακοινωθέν της Μαδρίτης, τον Ιούλη του 1997, με το οποίο η κυβέρνηση Σημίτη αναγνώριζε ζωτικά συμφέροντα της Τουρκίας στο Αιγαίο.

Εκείνο τα απαράδεκτο κείμενο, υπενθυμίζουμε, είχε θαφτεί απ’ το σύνολο σχεδόν των διαπλεκόμενων ΜΜΕ τα οποία εν συγχορδία αβαντάριζαν τον τέως «καταλληλότερο».

Και όχι μόνο αυτό. Τα ίδια διαπλεκόμενα ΜΜΕ είχαν θάψει ή είχαν λοιδορήσει 22 θαρραλέους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, οι οποίοι με κείμενό τους, στις 10 Ιουλίου 1997, τάχθηκαν κατά του επαίσχυντου κειμένου και προειδοποιούσαν: «δεν συμμεριζόμαστε τις ευθύνες αυτών των εξελίξεων».

Σημεία των καιρών; Απ’ τους 22 τότε βουλευτές που συνυπέγραψαν το κείμενο, μόνο 4 σήμερα εξακολουθούν να είναι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ (Γ. Ανωμερίτης, Ν. Κατσέλη, Κ. Κουλούρης, Δημ. Πιπεργιάς), ενώ ένας έχει εκλεγεί με τη Ν.Δ. και είναι ανεξάρτητος, ο Στ. Παπαθεμελής. Οι υπόλοιποι, ανάμεσά τους οι Αν. Πεπονής, Γ. Χαραλαμπόπουλος, Λ. Βερυβάκης, Π. Οικονόμου, δεν βρίσκονται σήμερα στη Βουλή, προφανώς επειδή δεν ταιριάζουν ούτε με… το νέο ΠΑΣΟΚ του Γιώργου…

Το κείμενο των 22 θαρραλέων βουλευτών:

«Το κοινό ανακοινωθέν το οποίο υπέγραψαν στη Μαδρίτη ο πρωθυπουργός της Ελλάδος και ο πρόεδρος της Τουρκίας, παρά τις διευκρινίσεις οι οποίες επακολούθησαν, επαναφέρει τα καίρια διλήμματα της πολιτικής μας απέναντι στον επεκτατισμό της Άγκυρας. Το βέβαιο είναι ότι το κοινό αυτό ανακοινωθέν αποτελεί προϊόν ελληνοτουρκικού διαλόγου και μάλιστα σε υψηλό πολιτικό επίπεδο, παρά τις διαβεβαιώσεις ότι δεν διεξάγεται ελληνοτουρκικός διάλογος. Και το περιεχόμενο του κοινού αυτού ανακοινωθέντος αποδεικνύει ότι οι δεδομένες και γνωστές επιφυλάξεις για αυτού του είδους τον διάλογο και τις συνέπειες του είναι βάσιμες.

1. Εμφανίζεται για πρώτη φορά η Ελλάδα να αποδέχεται ότι οι μονομερείς τουρκικές διεκδικήσεις είναι ελληνοτουρκικές διαφορές. Κατ’ αυτόν τον τρόπο εξισώνεται αυτός που διεκδικεί με τον υφιστάμενο την απειλή του. Η Τουρκία μάλιστα δικαιούται να ισχυρίζεται ότι τα όσα μέχρι στιγμής διέπραξε έχουν γίνει αποδεκτά εκ μέρους της Ελλάδας.

2. Η αναφορά -επίσης για πρώτη φορά- σε ζωτικά συμφέροντα της Τουρκίας στο Αιγαίο αποτελεί σημείο επί του οποίου μπορουν να θεμελιωθούν αυθαίρετες αξιώσεις της Άγκυρας, δεδομένου ότι το ζωτικό συμφέρον κάθε χώρας ορίζεται μονομερώς. Ποια είναι τα ζωτικά συμφέροντα της γείτονος δεν προσδιορίζεται στο κοινό ανακοινωθέν και επιβάλλεται να εξηγηθεί. Πάντως, η Ελλάδα παρουσιάζεται διατεθειμένη να σεβαστεί τα τουρκικά ζωτικά συμφέροντα, δηλαδή αυθαίρετες δεδομένες ή νέες αξιώσεις της Άγκυρας στο Αιγαίο. Μ’ αυτό τον τρόπο ανοίγει ο δρόμος για τη μετατροπή του ελληνικού αρχιπελάγους σε χώρο αμφισβητούμενης κυριαρχίας, υποσκάπτεται η εθνική μας ασφάλεια και δημιουργούνται οι προϋποθέσεις για μόνιμη ένταση στον συγκεκριμένο χώρο.

3. Η δέσμευση αποφυγής μονομερών ενεργειών μπορεί να ερμηνευθεί ως αποδοχή εκ μέρους μας ότι η επέκταση των χωρικών μας υδάτων εξαρτάται από τη συναίνεση της Τουρκίας. Η εμφανιζόμενη ως παραίτηση της Τουρκίας από τη χρήση ή την απειλή χρήσης βίας δεν αποτελεί ούτε υποχώρηση ούτε παραχώρηση. Αποτελεί υποχρέωσή της σύμφωνα με τους κανόνες του διεθνούς δικαίου. Θα μπορούσε συνεπώς η διατύπωση του κοινού ανακοινωθέντος να προσφέρει το επιχείρημα ότι η άσκηση του δικαιώματός μας συνιστά παραβίαση δεσμεύσεως που αναλάβαμε. Άλλωστε η επέκταση των χωρικών μας υδάτων δεν αποτελεί διεθνές ζήτημα, αλλά μονομερές κυριαρχικό μας δικαίωμα. Η ίδια διεθνής σύμβαση που καθορίζει το δικαίωμα αυτό ως μονομερές καθορίζει και τις υποχρεώσεις του κράτους που ασκεί αυτό το δικαίωμα.

4. Η δήλωση περί σεβασμού της κυριαρχίας της κάθε χώρας καθώς και των αρχών του διεθνούς δικαίου και των διεθνών συνθηκών δεν αίρει δυστυχώς, και παρά τις επιφανειακές εντυπώσεις, ούτε τις αξιώσεις της τουρκικής ηγεσίας ούτε τις αμφισβητήσεις νόμιμων δικαιωμάτων μας. Ως γνωστόν, η Τουρκία ουδέποτε αναγνώρισε ότι απειλεί την Ελλάδα. Ισχυρίζεται απλώς ότι κακώς θεωρούμε πως τα σύνορά μας είναι οροθετημένα. Σε ό,τι μάλιστα αφορά στις διεθνείς συνθήκες είναι επίσης γνωστό ότι η Τουρκία κατηγορηματικά διαβεβαιώνει ότι τις σέβεται, συμπληρώνοντας βέβαια ως απαραίτητη προϋπόθεση να τις έχει προσυπογράψει. Κατ’ αυτόν τον τρόπο δεν αποδέχεται ούτε τη σύμβαση για το διεθνές δίκαιο της θάλασσας ούτε τη συνθήκη διά της οποίας τα Δωδεκάνησα περιήλθαν στην ελληνική επικράτεια.

Εκτίμησή μας είναι ότι διολισθαίνουμε σταδιακά σε επιλογές οι οποίες συνεπάγονται αναγνώριση των τουρκικών αξιώσεων, νομιμοποίηση του επεκτατισμού του καθεστώτος της Άγκυρας και εξαγνισμό της πολιτικής του σε μια στιγμή μάλιστα που αντιμετωπίζει κρίση και διαθέτει περιορισμένες δυνατότητες κινήσεων, ενώ παράλληλα καλλιεργείται η πλάνη ότι δεν υφίσταται τουρκική απειλή. Θα πρέπει να είναι σαφές ότι δεν συμμεριζόμαστε τις ευθύνες αυτών των εξελίξεων και σε κάθε περίπτωση θεωρούμε επιβεβλημένη τη σχετική συζήτηση στα αρμόδια όργανα του Κινήματος». Ανωμερίτης Γιώργος, Βαλυράκης Σήφης, Βερυβάκης Λευτέρης, Βλαχόπουλος Ηλίας, Γικόνογλου Μόσχος, Δαμιανίδης Αλέκος, Κατσέλη Νόρα, Καψής Γιάννης, Κοντομάρης Ευτύχης, Κουλούρης Κίμων, Κουρουμπλής Παναγιώτης, Λαμπαδάρης Νίκος, Μπεντενιωτης Μανώλης, Οικονόμου Παντελής, Παπαθεμελής Στυλιανός, Παπαηλίας Ηλίας, Πεπονής Αναστάσης, Πιπεργιάς Δημήτρης, Σαρρής Δημήτρης, Τσίλικας Βασίλης, Χαραλαμπόπουλος Γιάννης, Χρυσανθακόπουλος Αλέκος.Μια ιστορική ευκαιρία διεθνούς κατοχύρωσης των απαράγραπτων εθνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων μας στο Αιγαίο και ντε φάκτο ακύρωσης των ανιστόρητων τούρκικων διεκδικήσεων και προκλήσεων έχουν η ελληνική κυβέρνηση και προσωπικά ο Κώστας Καραμανλής. Αν την αξιοποιήσουν, θα έχουν καταγράψει μια ιστορική επιτυχία, την οποία θα πιστωθούν. Αν κάνουν πίσω, θα καταγράψουν το δικό τους… μωρίας εγκώμιο και θα χρεωθούν εγκληματικό λάθος, σαν αυτό που έχει χρεωθεί ο Σημίτης με το απαράδεκτο ανακοινωθέν της Μαδρίτης, τον Ιούλη του 1997, με το οποίο αναγνώρισε ζωτικά συμφέροντα της Τουρκίας στο Αιγαίο!

Είναι ακριβώς το κοινό ανακοινωθέν Ελλάδας – Τουρκίας που επικαλείται τώρα η Άγκυρα, απαιτώντας με ιταμό τρόπο να δίνει και αυτή άδεια σε ερευνητικά σκάφη, προκειμένου να πραγματοποιήσουν επιστημονικές έρευνες στο Αιγαίο!

Επαναλαμβάνουμε, η ελληνική κυβέρνηση και προσωπικά ο πρωθυπουργός έχουν μια ιστορική ευκαιρία να ξεκαθαρίσει οριστικά διεθνώς το ζήτημα των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων στο Αιγαίο απ’ την τουρκική θρασύτητα.

Και δεν το λέμε τυχαία. Γνωρίζουμε πως θέση του πρωθυπουργού είναι πράγματι να εκμεταλλευτεί αυτή την ιστορική πρόκληση. Γνωρίζουμε όμως, επίσης, πως υπάρχει και η «ρεαλιστική» γραμμή, που οδηγεί στον συμβιβασμό και τη διαιώνιση των τουρκικών διεκδικήσεων, και η οποία εκφράζεται, σύμφωνα με τις πληροφορίες μας, απ’ την υπουργό εξωτερικών, Ντ. Μπακογιάννη…

Μέχρι στιγμής οι κυβερνητικοί χειρισμοί και με το γερμανικό ερευνητικό σκάφος «ΠΟΣΕΙΔΩΝ», αλλά και με άλλο ερευνητικό σκάφος, αμερικάνικο, την περίπτωση του οποίου αποκαλύπτει σήμερα αποκλειστικά «ΤΟ ΠΑΡΟΝ», είναι αναμφισβήτητα θετικοί.

Αλλά τα πάντα θα κριθούν καθοριστικά από δω και πέρα. Τώρα, που άρχισαν να ξεδιπλώνονται με θρασύτητα και με ιταμότατο τρόπο οι τούρκικες απαιτήσεις για… άδεια και της Τουρκίας. Δηλαδή για συνδιαχείριση στο Αιγαίο. Εδώ λοιπόν θα κριθούν και ο Καραμανλής, και η κυβέρνησή του, και όλο το πολιτικό προσωπικό της χώρας μας…

Και αμερικανικό ερευνητικό πλοίο στο Αιγαίο

Σήμερα αποκαλύπτουμε ότι εκτός απ’ τις έρευνες του γερμανικού ερευνητικού σκάφους έχει πραγματοποιήσει έρευνες, με άδεια απ’ το ΥΠΕΞ που δόθηκε στις 25 Γενάρη, και αμερικάνικο ερευνητικό σκάφος, το «R-V ENDEAVOR», για λογαριασμό του πανεπιστημίου του Λoνγκ Άιλαντ. Το πρώτο μέρος των ερευνών πραγματοποιήθηκε από 21.4 έως 15.5. Και σύμφωνα με την άδεια που έχει δοθεί ακολουθεί και δεύτερη φάση ερευνών, από 6.6 έως 20.7. Σύμφωνα δε με τις πληροφορίες μας, σε αυτή τη δεύτερη φάση θα πραγματοποιήσει σεισμογραφικές έρευνες ανοιχτά της Σαντορίνης.

Ανώτεροι διπλωμάτες του ΥΠΕΞ υπογραμμίζουν ότι η χώρα μας δεν πρέπει να κάνει πίσω και να τείνει ευήκοον ους στις ιταμές τούρκικες αξιώσεις, ούτε αυτές που αφορούν τις έρευνες του γερμανικού σκάφους ούτε αυτές -αν υπάρξουν- για τις έρευνες του αμερικάνικου σκάφους.

Σύμφωνα με αποκλειστικές μας πληροφορίες, το ίδιο κλίμα επικρατεί και στο Μαξίμου, στον Καραμανλή και τους συνεργάτες του. Υπάρχει όμως και η άλλη τάση, η συμβιβαστική, που κάνει λόγο για «συμβιβαστική φόρμουλα» για να… μην υπάρξει κρίση. Και αυτή η τάση χρεώνεται στην πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΞ και συγκεκριμένα στην υπουργό Ντ. Μπακογιάννη.

Το αμέσως επόμενο διάστημα θα δείξει πολλά. Και κυρίως θα δείξει αν θα υποκύψουμε στην τούρκικη αξίωση για συνδιαχείριση στο Αιγαίο ή αν θα ακολουθήσουμε την πάγια στρατηγική των κυβερνήσεων και του Ανδρέα Παπανδρέου και του Κ. Καραμανλή, σύμφωνα με την οποία η ελληνική θέση είναι πως η μόνη διαφορά που αναγνωρίζουμε είναι η οροθέτηση της υφαλοκρηπίδας σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο, και αυτό είναι το μόνο ζήτημα για το οποίο δεχόμαστε προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης.

Η ανησυχία της ελληνικής πλευράς είναι μήπως η Τουρκία σε «αντίποινα» βγάλει και αυτή στο Αιγαίο ερευνητικό σκάφος, αν δεν γίνει δεκτή η αξίωσή της να δώσει και αυτή άδεια για τις έρευνες του «ΠΟΣΕΙΔΩΝ». Ή μήπως κάνει κάποιο ελιγμό του τύπου να είναι και Τούρκοι στο ερευνητικό σκάφος, σαν εναλλακτική λύση, αν δεν γίνει δεκτό το πρώτο αίτημά της.

Απορρίφθηκε η τουρκική αξίωση!

Σύμφωνα πάντως με αποκλειστικές μας πληροφορίες, η Γερμανία απέρριψε την αξίωση της Άγκυρας να δώσει και η Τουρκία άδεια για σεισμογραφικές έρευνες στο Αιγαίο απ’ το «ΠΟΣΕΙΔΩΝ». Και αυτό αποτελεί μια σοβαρότατη εξέλιξη, την οποία η ελληνική κυβέρνηση καλείται να αξιοποιήσει.

Το γερμανικό ερευνητικό σκάφος παραμένει στο λιμάνι του Ηρακλείου, και τις αμέσως επόμενες ημέρες θα πρέπει να ξεκινήσει τη νέα δεύτερη φάση των σεισμογραφικών ερευνών.

Πάντως, επισημαίνουμε και κάτι άλλο. Ότι υπάρχει μια κόντρα μεταξύ του ΥΠΕΞ και του ΥΠΕΘΑ στον όλο χειρισμό της υπόθεσης και με το γερμανικό και με το αμερικάνικο ερευνητικό σκάφος. Μια κόντρα που μέχρι στιγμής δεν έχει βγει στην επιφάνεια, και που ευχόμαστε να μην έχει συνέχεια. Αιτία η καθυστερημένη ενημέρωση του ΥΠΕΘΑ απ’ το ΥΠΕΞ για τις έρευνες. Σημειώνεται δε πως, αμέσως μόλις ενημερώθηκε το υπουργείο Άμυνας, εστάλη σήμα (απ’ το ΓΕΝ) για «διακριτική» παρακολούθηση και «προστασία» από πλοία του Πολεμικού Ναυτικού τόσο του γερμανικού όσο και του αμερικάνικου σκάφους…

Επίσης, το Λιμενικό έχει στείλει σήμα προς όλα τα Λιμεναρχεία για την παροχή κάθε απαραίτητης διευκόλυνσης.

Σημειώνουμε ακόμα πως κατά καιρούς η χώρα μας έχει δώσει άδειες για έρευνες σε πολλά ερευνητικά σκάφη άλλων χωρών…

Σε ό,τι δε αφορά τις έρευνες του «ΠΟΣΕΙΔΩΝ», η Ελλάδα παρασκηνιακά έχει ζητήσει απ’ τους Γερμανούς να συμπεριλάβουν και την υφαλοκρηπίδα απ’ την ακτογραμμή της Τουρκίας μέχρι τα ανατολικά νησιά μας. Στόχος, αν δοθεί άδεια εκεί απ’ την Τουρκία (εκεί πρέπει να ζητηθεί), αυτό να σημάνει αναγνώριση των ελληνικών δικαιωμάτων στο υπόλοιπο Αιγαίο, εφόσον για εκεί δεν θα έχει ζητηθεί τουρκική άδεια…

Επικαλούνται τη Μαδρίτη!

Ας σημειωθεί ακόμα ότι η Άγκυρα, προκειμένου να προβάλει τις ιταμές αξιώσεις της σήμερα, επικαλείται βασικά το κοινό ανακοινωθέν της Μαδρίτης, τον Ιούλη του 1997, με το οποίο η κυβέρνηση Σημίτη αναγνώριζε ζωτικά συμφέροντα της Τουρκίας στο Αιγαίο.

Εκείνο τα απαράδεκτο κείμενο, υπενθυμίζουμε, είχε θαφτεί απ’ το σύνολο σχεδόν των διαπλεκόμενων ΜΜΕ τα οποία εν συγχορδία αβαντάριζαν τον τέως «καταλληλότερο».

Και όχι μόνο αυτό. Τα ίδια διαπλεκόμενα ΜΜΕ είχαν θάψει ή είχαν λοιδορήσει 22 θαρραλέους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, οι οποίοι με κείμενό τους, στις 10 Ιουλίου 1997, τάχθηκαν κατά του επαίσχυντου κειμένου και προειδοποιούσαν: «δεν συμμεριζόμαστε τις ευθύνες αυτών των εξελίξεων».

Σημεία των καιρών; Απ’ τους 22 τότε βουλευτές που συνυπέγραψαν το κείμενο, μόνο 4 σήμερα εξακολουθούν να είναι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ (Γ. Ανωμερίτης, Ν. Κατσέλη, Κ. Κουλούρης, Δημ. Πιπεργιάς), ενώ ένας έχει εκλεγεί με τη Ν.Δ. και είναι ανεξάρτητος, ο Στ. Παπαθεμελής. Οι υπόλοιποι, ανάμεσά τους οι Αν. Πεπονής, Γ. Χαραλαμπόπουλος, Λ. Βερυβάκης, Π. Οικονόμου, δεν βρίσκονται σήμερα στη Βουλή, προφανώς επειδή δεν ταιριάζουν ούτε με… το νέο ΠΑΣΟΚ του Γιώργου…

Το κείμενο των 22 θαρραλέων βουλευτών:

«Το κοινό ανακοινωθέν το οποίο υπέγραψαν στη Μαδρίτη ο πρωθυπουργός της Ελλάδος και ο πρόεδρος της Τουρκίας, παρά τις διευκρινίσεις οι οποίες επακολούθησαν, επαναφέρει τα καίρια διλήμματα της πολιτικής μας απέναντι στον επεκτατισμό της Άγκυρας. Το βέβαιο είναι ότι το κοινό αυτό ανακοινωθέν αποτελεί προϊόν ελληνοτουρκικού διαλόγου και μάλιστα σε υψηλό πολιτικό επίπεδο, παρά τις διαβεβαιώσεις ότι δεν διεξάγεται ελληνοτουρκικός διάλογος. Και το περιεχόμενο του κοινού αυτού ανακοινωθέντος αποδεικνύει ότι οι δεδομένες και γνωστές επιφυλάξεις για αυτού του είδους τον διάλογο και τις συνέπειες του είναι βάσιμες.

1. Εμφανίζεται για πρώτη φορά η Ελλάδα να αποδέχεται ότι οι μονομερείς τουρκικές διεκδικήσεις είναι ελληνοτουρκικές διαφορές. Κατ’ αυτόν τον τρόπο εξισώνεται αυτός που διεκδικεί με τον υφιστάμενο την απειλή του. Η Τουρκία μάλιστα δικαιούται να ισχυρίζεται ότι τα όσα μέχρι στιγμής διέπραξε έχουν γίνει αποδεκτά εκ μέρους της Ελλάδας.

2. Η αναφορά -επίσης για πρώτη φορά- σε ζωτικά συμφέροντα της Τουρκίας στο Αιγαίο αποτελεί σημείο επί του οποίου μπορουν να θεμελιωθούν αυθαίρετες αξιώσεις της Άγκυρας, δεδομένου ότι το ζωτικό συμφέρον κάθε χώρας ορίζεται μονομερώς. Ποια είναι τα ζωτικά συμφέροντα της γείτονος δεν προσδιορίζεται στο κοινό ανακοινωθέν και επιβάλλεται να εξηγηθεί. Πάντως, η Ελλάδα παρουσιάζεται διατεθειμένη να σεβαστεί τα τουρκικά ζωτικά συμφέροντα, δηλαδή αυθαίρετες δεδομένες ή νέες αξιώσεις της Άγκυρας στο Αιγαίο. Μ’ αυτό τον τρόπο ανοίγει ο δρόμος για τη μετατροπή του ελληνικού αρχιπελάγους σε χώρο αμφισβητούμενης κυριαρχίας, υποσκάπτεται η εθνική μας ασφάλεια και δημιουργούνται οι προϋποθέσεις για μόνιμη ένταση στον συγκεκριμένο χώρο.

3. Η δέσμευση αποφυγής μονομερών ενεργειών μπορεί να ερμηνευθεί ως αποδοχή εκ μέρους μας ότι η επέκταση των χωρικών μας υδάτων εξαρτάται από τη συναίνεση της Τουρκίας. Η εμφανιζόμενη ως παραίτηση της Τουρκίας από τη χρήση ή την απειλή χρήσης βίας δεν αποτελεί ούτε υποχώρηση ούτε παραχώρηση. Αποτελεί υποχρέωσή της σύμφωνα με τους κανόνες του διεθνούς δικαίου. Θα μπορούσε συνεπώς η διατύπωση του κοινού ανακοινωθέντος να προσφέρει το επιχείρημα ότι η άσκηση του δικαιώματός μας συνιστά παραβίαση δεσμεύσεως που αναλάβαμε. Άλλωστε η επέκταση των χωρικών μας υδάτων δεν αποτελεί διεθνές ζήτημα, αλλά μονομερές κυριαρχικό μας δικαίωμα. Η ίδια διεθνής σύμβαση που καθορίζει το δικαίωμα αυτό ως μονομερές καθορίζει και τις υποχρεώσεις του κράτους που ασκεί αυτό το δικαίωμα.

4. Η δήλωση περί σεβασμού της κυριαρχίας της κάθε χώρας καθώς και των αρχών του διεθνούς δικαίου και των διεθνών συνθηκών δεν αίρει δυστυχώς, και παρά τις επιφανειακές εντυπώσεις, ούτε τις αξιώσεις της τουρκικής ηγεσίας ούτε τις αμφισβητήσεις νόμιμων δικαιωμάτων μας. Ως γνωστόν, η Τουρκία ουδέποτε αναγνώρισε ότι απειλεί την Ελλάδα. Ισχυρίζεται απλώς ότι κακώς θεωρούμε πως τα σύνορά μας είναι οροθετημένα. Σε ό,τι μάλιστα αφορά στις διεθνείς συνθήκες είναι επίσης γνωστό ότι η Τουρκία κατηγορηματικά διαβεβαιώνει ότι τις σέβεται, συμπληρώνοντας βέβαια ως απαραίτητη προϋπόθεση να τις έχει προσυπογράψει. Κατ’ αυτόν τον τρόπο δεν αποδέχεται ούτε τη σύμβαση για το διεθνές δίκαιο της θάλασσας ούτε τη συνθήκη διά της οποίας τα Δωδεκάνησα περιήλθαν στην ελληνική επικράτεια.

Εκτίμησή μας είναι ότι διολισθαίνουμε σταδιακά σε επιλογές οι οποίες συνεπάγονται αναγνώριση των τουρκικών αξιώσεων, νομιμοποίηση του επεκτατισμού του καθεστώτος της Άγκυρας και εξαγνισμό της πολιτικής του σε μια στιγμή μάλιστα που αντιμετωπίζει κρίση και διαθέτει περιορισμένες δυνατότητες κινήσεων, ενώ παράλληλα καλλιεργείται η πλάνη ότι δεν υφίσταται τουρκική απειλή. Θα πρέπει να είναι σαφές ότι δεν συμμεριζόμαστε τις ευθύνες αυτών των εξελίξεων και σε κάθε περίπτωση θεωρούμε επιβεβλημένη τη σχετική συζήτηση στα αρμόδια όργανα του Κινήματος». Ανωμερίτης Γιώργος, Βαλυράκης Σήφης, Βερυβάκης Λευτέρης, Βλαχόπουλος Ηλίας, Γικόνογλου Μόσχος, Δαμιανίδης Αλέκος, Κατσέλη Νόρα, Καψής Γιάννης, Κοντομάρης Ευτύχης, Κουλούρης Κίμων, Κουρουμπλής Παναγιώτης, Λαμπαδάρης Νίκος, Μπεντενιωτης Μανώλης, Οικονόμου Παντελής, Παπαθεμελής Στυλιανός, Παπαηλίας Ηλίας, Πεπονής Αναστάσης, Πιπεργιάς Δημήτρης, Σαρρής Δημήτρης, Τσίλικας Βασίλης, Χαραλαμπόπουλος Γιάννης, Χρυσανθακόπουλος Αλέκος.