ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΞΩ(ΦΡΕΝ)ΙΚΩΝ

Στην κοσμοπολίτικη Βιέννη βρέθηκε προχθές ο πρωθυπουργός μας Κώστας Καραμανλής, σε σημαντική Σύνοδο Κορυφής των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με πάνω από τριάντα ηγέτες κρατών της Λατινικής και Κεντρικής Αμερικής και της Καραϊβικής. Συμμετείχαν λοιπόν στην σύνοδο, πρόεδροι μεγάλων και σημαντικών οικονομικά χωρών, όπως της Βραζιλίας, του Μεξικού, της Αργεντινής, της Χιλής κ.ά. Απορώ, μα με κανέναν ηγέτη από αυτές τις χώρες δεν είχε τη διάθεση για μια κατ’ ιδίαν συνομιλία ο πρωθυπουργός και περιορίσθηκε στον πρόεδρο της μικρής Ουρουγουάης; Έστω και για τους τύπους… Τόση λοιπόν «ταπεινή» αλαζονεία, ή μάλλον προτίμησε αυθεντικό καφέ βιενουά, με ελληνοκεντρική παρέα, να ξεσκάσει λίγο από τα «καραγκιοζιλίκια» των δικών του στην Αθήνα…

Ενώ ο τούρκος πρωθυπουργός και «κουμπάρος» Τ. Ερντογάν και είχε σειρά συναντήσεων στη Βιέννη και έπαιξε… μπάλα, σε ποδοσφαιρικό αγώνα πρωθυπουργών, για φιλανθρωπικό σκοπό… μπας και βάλει καμία καλή «διπλωματική» τρικλοποδιά και περάσει, πονηρά, στο απέναντι «ευρωπαϊκό» γήπεδο, χωρίς να το μυρισθούν εγκαίρως ορισμένοι…

Τελικά φάγαμε την περασμένη Τρίτη και άλλη διπλωματική «σφαλιάρα», με την αποτυχία εκλογής μας στο νεοσύστατο Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ… Δεν εξελέγη η Ελλάδα, ενώ εξελέγησαν (μυστική ψηφοφορία) η Βρετανία, η Γερμανία, η Γαλλία, η Ολλανδία, η Φινλανδία, η Ελβετία και ο Καναδάς, από τη λεγόμενη Δυτική γεωγραφική ομάδα κρατών…

Βεβαίως και θα μπορούσε να αποφευχθεί, έγκαιρα, αυτή η διπλωματική αποτυχία της χώρας μας στον ΟΗΕ. Δεν βρέθηκε φαίνεται ένας σοβαρός, έμπειρος και ρεαλιστής διπλωματικός, από τους πολλούς οσφυοκάμπτες προς την εκάστοτε πολιτική ηγεσία του υπουργείου, να πει ευθαρσώς τη γνώμη του στη νέα υπουργό Εξωτερικών Ντόρα Μπακογιάννη… ότι με τόσο ισχυρές ανταγωνιστικές υποψηφιότητες, πώς προχωράμε στη διπλωματική αυτή μάχη, γυμνοί στα αγκάθια, ως πτωχή και έντιμος Ελλάς… Είχαμε να αντιμετωπίσουμε σοβαρές ευρωπαϊκές χώρες, που λόγω μεγέθους, σημαντικότατης οικονομικής βοήθειας προς τρίτες αναπτυσσόμενες χώρες, αλλά και λόγω των παραδοσιακών στενών δεσμών τους με ομάδες χωρών από την αμαρτωλή περίοδο της αποικιοκρατίας, είχαν τις απαιτούμενες ψήφους, «δαγκωτές» στο τσεπάκι τους… Κατά συνέπεια, πηγαίναμε, στα σίγουρα, για σβουριχτή σφαλιάρα… έτοιμοι από καιρό και με περισσή αφέλεια…

Στην πολυμερή διπλωματία, εκτός από τις μεγάλες ευρωπαϊκές χώρες, δεν μπορούμε λογικά να ανταγωνισθούμε ακόμη και ορισμένες μεσαίες και μικρού μεγέθους, αλλά εύρωστες οικονομικά χώρες (π.χ. Ολλανδία, Ελβετία, Φινλανδία), λόγω της πολλαπλάσιας οικονομικής βοήθειας που προσφέρουν «αφιλοκερδώς» μεν στις αναπτυσσόμενες χώρες του Τρίτου Κόσμου, όταν όμως χρειασθούν την πολύτιμη ψήφο τους, την έχουν εκ των προτέρων προσημειωμένη και εξασφαλισμένη…

Γνωστά και αυτονόητα βεβαίως τα παραπάνω, στους ενασχολούμενους σοβαρά με την πολυμερή διπλωματία, αλλά όχι, όπως φάνηκε, στους πολλούς «ερασιτέχνες» διπλωμάτες μας, που υποτίθεται ότι παρακολουθούν τις εξελίξεις και τις διεργασίες της πολυμερούς διπλωματίας στο δικό μας υπουργείο Εξωτερικών… Απομένει να διερευνήσει η υπουργός Εξωτερικών Ντόρα Μπακογιάννη την περίπτωση αυτή και να αξιολογήσει, εκ νέου, ορισμένους συνεργάτες της, που τόσο πρόωρα δημιούργησαν «σκιές» και ελαφρό «στραπατσάρισμα» στη διαχείριση της εξωτερικής πολιτικής υπό την ηγεσία της…

Από όσα λέγονται στους διαδρόμους του υπουργείου, στο εγχείρημα να θέσει η χώρα μας υποψηφιότητα για μια θέση στο Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στον ΟΗΕ, που κατέληξε σε διπλωματικό φιάσκο, αρμόδιος διευθυντής και συντονιστής ήταν ο πρέσβης Φρ. Βέρρος… Τώρα μάλιστα, κατά τους γνωρίζοντες τον παραπάνω διπλωμάτη μας, πρώτη του προτεραιότητα είναι να αναχωρήσει, εσπευσμένα, για τη Γενεύη, πρώτη του πρεσβευτική τοποθέτηση ως μόνιμος αντιπρόσωπος, άκρως προνομιακή μεταχείριση, που κατά άλλους ψιθυριστές οφείλει στη στενή φιλία του με τον πρώην υπουργό Εξωτερικών Αντώνη Σαμαρά… Όλα λοιπόν «αξιοκρατικά» και άκρως ενημερωτικά σε αυτό το υπουργείο…

Για τη διπλωματική αποτυχία μας στον ΟΗΕ, τα «σκάγια» παίρνουν ξώφαλτσα και τον μόνιμο αντιπρόσωπό μας στον διεθνή οργανισμό πρέσβη Αδ. Βασιλάκη, που συνταξιοδοτείται σύντομα και έχουν ήδη βγει τα μαχαίρια, ιδίως από τους νεότερους πρέσβεις, ποιος θα τον αντικαταστήσει… Εκεί δίνουν την υπόγεια μάχη και όχι στα πολυσυζητημένα, Κυπριακό, Σκοπιανό και στο επίκαιρο πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν…

Το Ιράν και αυτή την εβδομάδα που πέρασε στη διπλωματική επικαιρότητα, όχι μόνο για την αυτόκλητη επίσκεψη του ιρανού υψηλού αξιωματούχου Αλί Λαριτζανί στην υπουργό Εξωτερικών Ντόρα Μπακογιάννη, αλλά για τις συνεχιζόμενες άγριες διαθέσεις -λεκτικά προς το παρόν- της αμερικανικής κυβέρνησης προς το «ιρανικό καθεστώς», όπως αποκαλεί, χαϊδευτικά τον εκλεγμένο πρόεδρο του Ιράν, Αχμαντινετζάτ, η «προαγωγός της Δημοκρατίας διεθνώς» με νεοϊεραποστολικό ζήλο, Κοντολίζα Ράις… Χαρακτήρισε λοιπόν, δημόσια, η υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, η χαριτόβρυτος κ. Ράις, τον ιρανό Πρόεδρο «επικίνδυνο άτομο»… Καμία αντίρρηση, θα έχει ασφαλώς τους λόγους της και τις «διασταυρωμένες πληροφορίες της» (όπως στο Ιράκ…). Δεν θα αντιδικήσουμε στον χαρακτηρισμό αυτόν, ποιος όμως μπορεί να με πείσει ότι δεν είναι διπλά «επικίνδυνος άνθρωπος» για τη διεθνή σταθερότητα και ειρήνη ο σημερινός Πρόεδρος των ΗΠΑ, Τζ. Μπους, με τα «έργα και τις ημέρες του» στο κατεστραμμένο Ιράκ και στο Αφγανιστάν… Το θέμα δεν είναι πώς βλέπεις εσύ, μονόπλευρα και… πλανητικά, τα πράγματα, αλλά πώς τα αξιολογούν και οι στρατηγικοί σου σύμμαχοι και λοιποί εταίροι. Σπεύδουν λοιπόν όλοι, οι αντικειμενικά φίλα διακείμενοι στις ΗΠΑ, με όλα τα διαθέσιμα μέσα πειθούς και λογικής, να προτρέψουν την Ουάσινγκτον να… «κάνει διάλογο και όχι πόλεμο», κάποια ελαφρά διαφοροποίηση από την αντίστοιχη ερωτική προτροπή της αμερικανικής νεολαίας προς την τότε ηγεσία της, για τον «βρώμικο πόλεμο» του Βιετνάμ… Ακούει κανείς;

Ελλάς – Ισπανία… βασιλεία! Μπορεί να σας φαίνεται εκτός εποχής, αλλά δεν είναι. Ο επίσημος τίτλος του πρίγκιπα Φελίππε της Ισπανίας, όπως τον αντιγράφω από πρόσφατη επίσημη συμμετοχή του σε διεθνή εκδήλωση, είναι: «Αυτού Βασιλική Υψηλότητα (S.A.R.), Φελίππε των Βουρβόνων και της Ελλάδας, Πρίγκιπας των Αστουριών, Διάδοχος της Ισπανικής Κορώνας»… Έχουμε λοιπόν, από τη μια μεριά τον άλλον βασιλικό πρώην, που αυτοαποκαλείται Constantino de Grecia, και από την άλλη τον πρίγκιπα Φελίππε, που επίσης «αυτοπροσδιορίζεται» (κατά έκφραση Γ. Παπανδρέου) S.A.R. de Bourbon y Grecia… Οι μοναρχικοί μάς ξανάρχονται μέσω Ισπανίας, της Δονκιχωτικής βεβαίως… Δεν πρόκειται να τσακωθούμε με τον πανύψηλο και συμπαθή Φελίππε για τον τίτλο Grecia, που προσάρτησε στην Ισπανική Κορώνα… αλλά αφού πρόκειται να βασιλεύσει (εν υπνώσει) σε δύο ηλιόλουστες μεσογειακές χώρες, ας προσφέρει και αυτός κάτι στο δεύτερο «βασίλειο του». Ας μείνει λοιπόν ο ίδιος, για πάντα, στην Ισπανία και ας μας στείλει εδώ την ωραία Λετίσια, την αστή δημοσιογράφο που βαπτίσθηκε γαλαζοαίματη, λόγω του γάμου της με τον Φελίππε… Αν μη τι άλλο, με την εδώ παρουσία της θα αυξηθεί και ο διεθνής τουρισμός μας, να χαρεί και η υπουργός Τουριστικής Ανάπτυξης Φ. Πάλλη-Πετραλιά… Τους βασιλικούς γόνους τούς θέλουμε την σήμερον ημέραν για διαφήμιση του προϊόντος που λέγεται Ελλάς… Για όσους βεβαίως νοσταλγούς κάνουν ακόμη… βασιλικά όνειρα, είναι εκτός εποχής, ίσως και εκτός πλανήτη… Μην περιμένετε πάντως από την υπουργό Εξωτερικών Ντόρα Μπακογιάννη, που προέρχεται από τη γνωστή βασιλόφρονα οικογένεια Μητσοτάκη, να προβεί σε αυστηρό διπλωματικό διάβημα, γιατί ο νεαρός Φελίππε μάς έβαλε κορώνα στο βασιλικό κεφάλι του. Με άλλη γειτονική μας χώρα, η υπουργός Εξωτερικών έχει αρκετούς «πονοκεφάλους» με την επίσημη ονομασίας της που υποδηλοί υπεξαίρεση της ιστορικής πολιτιστικής μας κληρονομιάς… Το παράπονό μας με τον Φελίππε είναι ότι δεν μπορείς να λέγεσαι πρίγκιπας της Ελλάδας με έδρα… τη Μαγιόρκα. Κάνε λοιπόν και μια βόλτα με το βασιλικό γιοτ στην πανέμορφη Κεφαλονιά και στην Κέρκυρα, να ανέβει ο τουρισμός μας, να χαρούν και οι χαζοκοσμικοί…

Α. Κ.