Επικαιρότητα

1 Συστηματικά η Ρωσία του Πούτιν κερδίζει έδαφος στις διεθνείς σχέσεις της, φυσικά εις βάρος των ΗΠΑ. Και άρχισε να γίνεται και πάλι πόλος έλξης πολλών μικρών κρατών που αισθάνονται ανασφάλεια από την επεκτατική πολιτική που ακολουθεί η ηγεσία των ΗΠΑ. Η Ρωσία παρουσιάζει σήμερα πολλά πλεονεκτήματα. Διαθέτει έναν πανέξυπνο Πρόεδρο, τον Βλαντιμίρ Πούτιν, που ξέρει να μετατρέπει σε πολιτικά κέρδη τις γκάφες των ΗΠΑ και των άλλων δυτικών χωρών. Διαθέτει ακόμη σημαντική πυρηνική δύναμη ως εγγύηση απέναντι σε τυχόν επιθετικές ορέξεις της Ουάσινγκτον. Η οικονομία της Ρωσίας έχει πλήρως ανασυγκροτηθεί και η διαλυμένη οικονομία της εποχής Γκορμπατσόφ και Γιέλτσιν αποτελεί πλέον παρελθόν. Βέβαια στη θετική αυτή εξέλιξη βοήθησε σημαντικά η αύξηση της τιμής του πετρελαίου, πέρα από τα μεταρρυθμιστικά μέτρα που έλαβε η ρωσική κυβέρνηση, για να καθυποτάξει τις «αγαθοποιές» δυνάμεις της αγοράς που είχαν φέρει τη ρωσική οικονομία ένα βήμα πριν από τον γκρεμό. Έχει υψηλά αποθέματα πετρελαίου και φυσικού αερίου, τα οποία ο Πρόεδρος Πούτιν αξιοποιεί με πολύ έξυπνο τρόπο. Με τα «όπλα» αυτά η Ρωσία δεν είναι πλέον ο «φτωχός συγγενής», αλλά μια ραγδαία ανερχόμενη δύναμη της διεθνούς σκηνής. Και ενώ όλα έδειχναν πριν από μερικά χρόνια ότι η Ρωσία θα βαδίσει στις διεθνείς πολιτικές και οικονομικές σχέσεις σαν «θεραπαινίδα» των ΗΠΑ, τώρα δείχνει αυτόνομη και γίνεται πόλος έλξης για ορισμένα ανυπεράσπιστα ασιατικά κράτη. Η πρόσφατη πράξη αυτονόμησης της Ρωσίας είναι η στάση που τήρησε, μαζί με την Κίνα, στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ στο θέμα του Ιράν. Ο Πούτιν πριν από μερικές ημέρες μίλησε ξεκάθαρα για τον διεθνή προσανατολισμό της ρωσικής πολιτικής και είπε ότι «η ανάλυση της τρέχουσας κατάστασης στη διεθνή σκηνή ωθεί τη Ρωσία να εκλάβει την πυρηνική αποτρεπτική της δύναμη ως την πλέον βασική εγγύηση για την ασφάλειά της». Αυτή η δήλωση είναι που τρομοκράτησε την ηγεσία των ΗΠΑ, και φαίνεται ότι θα σταματήσει η περικύκλωση της Ρωσίας από χώρες με φιλικά προς τις ΗΠΑ καθεστώτα. Οι συγκαλυμμένες εχθρικές ενέργειες των ΗΠΑ εναντίον της Ρωσίας έγιναν αντιληπτές από τον Πούτιν, και η παραπάνω δήλωσή του αυτό το μήνυμα θέλει να μεταφέρει στην άλλη μεγάλη υπερδύναμη και τους «πρόθυμους συμμάχους» της. Ασφαλώς ο Μπους γρήγορα θα αντιληφθεί ότι δεν διαθέτει πλέον τον έλεγχο του πλανήτη μας…

2 Βέβαια, μπροστά στην ενίσχυση της θέσης της Ρωσίας η αμερικανική ηγεσία είναι φυσικό να αντιδράσει. Αυτή τη φορά ήταν ο αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, ο γνωστός μας Τσένι, που αντέδρασε… ρητορικά, μιλώντας στο Βίλνιους ενώπιον ηγετών της Βαλτικής. Ο αμερικανός αντιπρόεδρος κατηγόρησε τη Ρωσία ότι με την ενεργειακή δύναμη που διαθέτει εκβιάζει και εκφοβίζει την Ευρώπη και τα γειτονικά της κράτη. Και χαρακτήρισε απαράδεκτο το γεγονός ότι η Ρωσία εκμεταλλεύεται τα τεράστια ενεργειακά της αποθέματα για να «τρομοκρατήσει» τους γείτονές της! Και εννοούσε τη Λιθουανία, την Ουκρανία, τη Γεωργία και τη Μολδαβία, που προσδέθηκαν στο άρμα των ΗΠΑ. Σε απάντηση αυτών των ρητορικών πυροτεχνημάτων του Τσένι, ο Αντρέι Κοκόσιν, επικεφαλής της κοινοβουλευτικής επιτροπής για τις σχέσεις με τις πρώην σοβιετικές δημοκρατίες, δήλωσε ότι οι ΗΠΑ πρέπει να αντιληφθούν πως υπάρχει μια εντελώς διαφορετική Ρωσία σήμερα, που έχει αποκαταστήσει την κυριαρχία της σε πολλούς τομείς και ακολουθεί μια πορεία στη διεθνή αρένα που εξυπηρετεί κυρίως τα δικά της εθνικά συμφέροντα. Η αγγλική «The Guardian» συμπεραίνει ότι αυτοί οι εκατέρωθεν διαξιφισμοί μεταξύ ηγετικών παραγόντων των ΗΠΑ και της Ρωσίας απειλούν να αναβιώσουν την ψυχροπολεμική ατμόσφαιρα που επικράτησε μετά τη λήξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και μέχρι την κατεδάφιση του τείχους του Βερολίνου. Κρίνοντας κανείς αντικειμενικά τις παραπάνω δηλώσεις των Τσένι και Κοκόσιν, πρέπει να ομολογήσει ότι τα λόγια του αμερικανού αντιπροέδρου είχαν στόχο τη συσπείρωση των φιλικών προς τις ΗΠΑ χωρών της Ευρώπης και της Ασίας και έδειξαν μια αδυναμία της ηγεσίας της υπερατλαντικής δύναμης να αναχαιτίσει την ολοένα αυξανόμενη δύναμη και επιρροή της Ρωσίας στη διεθνή κοινότητα. Οι ΗΠΑ φαίνεται να επιδιώκουν τη δημιουργία ψυχροπολεμικής ατμόσφαιρας για να φέρουν κοντά τους τα φιλικά κράτη. Είναι λόγια που προδίδουν αδυναμία κατανόησης των διεργασιών που συντελούνται σήμερα στον χώρο της Ασίας. Εξάλλου, οι δηλώσεις Κοκόσιν δείχνουν μια πρόωρα αυξημένη αυτοπεποίθηση της ρωσικής ηγεσίας και μια προσπάθειά της να σταματήσει η περικύκλωσή της από χώρες φιλικές προς τις ΗΠΑ. Αυτός που κατεδάφισε την πανίσχυρη ΕΣΣΔ, ο τέως σοβιετικός Πρόεδρος Μιχαήλ Γκορμπατσόφ, μετά την ομιλία του Τσένι δήλωσε ότι «η ομιλία αυτή μοιάζει με πρόκληση και ανάμειξη στα εσωτερικά της Ρωσίας, με δεδομένο το περιεχόμενό της, το ύφος της, αλλά και τον τόπο εκφώνησής της». Δεν έχει άδικο. Πού βαδίζει άραγε η ανθρωπότητα;