Ανεξάρτητοι παραγωγοί: Νιώθουμε λαδέμποροι!

Η κίνηση αυτή, μετά και τις σοβαρές καταγγελίες σύσσωμων των δημιουργών για αδιαφάνεια, κατασπατάληση δημοσίου χρήματος, καταχρηστικές συμβάσεις και ημέτερες εταιρείες παραγωγής, γεννάει πολλά ερωτηματικά για τις αποφάσεις της κυβέρνησης και της διοίκησης να μετατρέψουν την κρατική τηλεόραση σε ένα ιδιωτικό μαγαζί με τα λεφτά των ελλήνων πολιτών. Το «Π» εδώ και χρόνια έχει αποδείξει ότι η υπόθεση της ΕΡΤ δεν αφορά μόνο μια κλειστή ομάδα ανθρώπων.

Όσον αφορά τις εκπομπές που εγκρίνονται, το μεν πρώτο τηλεοπτικό προϊόν είναι ένα ριάλιτι που δεν συνάδει με την αποστολή της ΕΡΤ, με εκπομπές όπως για την προσωπική ζωή της Μιλένας Αποστολάκη ή τους εργένηδες, συνοδεία κοριτσιών που χορεύουν τον χορό της κοιλιάς στην απογευματινή ζώνη. Το τηλεπαιχνίδι «Τοις μετρητοίς», από την άλλη, δεν συγκρίνεται με το προηγούμενο πρόγραμμα, όμως δεν έφερε τα αναμενόμενα ποσοστά. Πλην όμως ο Σ. Παπαδόπουλος αποτελεί ένα από τα αγαπημένα παιδιά της κρατικής τηλεόρασης, ίσως και γιατί παρουσιάζει μια πολύ καλή εκπομπή, το «Στην υγειά μας», την εκτέλεση παραγωγής της οποίας έχει πάλι η Cut Production. Να σημειώσουμε ότι ο πρόεδρος της ΕΡΤ, όταν προ διετίας ανέλαβε, είχε διακηρύξει πως θα σταματήσει τις εξωτερικές παραγωγές. Αντιθέτως η Cut Production εμφανίζεται να έχει αυξημένο μερίδιο από την πίτα των παραγωγών, με διαφορετικούς προέδρους και ίδια πρόσωπα στην υπόλοιπη διοίκηση.

Σύσσωμοι οι δημιουργοί, παραγωγοί, σκηνοθέτες, σεναριογράφοι, ηθοποιοί την περασμένη εβδομάδα έφεραν στο προσκήνιο το μεγάλο σκάνδαλο της ΕΡΤ. Μίλησαν ευθέως για «αλλοίωση του δημόσιου χαρακτήρα» της κρατικής τηλεόρασης και ακούστηκαν φοβερές καταγγελίες, για τις οποίες επιτέλους θα έπρεπε κάποιος να αντιδράσει. Γιατί όπως είπε στη συνέντευξη και ένας παραγωγός, «δεν μπορεί να λέμε για λαδώματα και μίζες και να μην πηγαίνουμε φυλακή. Ή εμείς πρέπει να πάμε ή αυτοί»! Ακούστηκαν κι άλλα φοβερά και ονομαστικά καταγγέλθηκε μόνο ο σύμβουλος προγράμματος Γ. Μπράμος, ο οποίος, παρά τις επανειλημμένες κρούσεις των σκηνοθετών να μεταδοθεί μια ταινία της Τώνιας Μαρκετάκη, ως φόρος τιμής στα 10 χρόνια από τον θάνατό της, αρνήθηκε με φράσεις όπως «θα τη δείξουμε όταν ωριμάσουν τα φρούτα». Η συμπεριφορά αυτή καταγγέλθηκε ως «αλαζονική» και «απαξιωτική» για ανθρώπους που πρόσφεραν στην κρατική τηλεόραση, όταν τα νυν στελέχη της ΕΡΤ δούλευαν στα ιδιωτικά κανάλια.

Όλα αυτά που ακούστηκαν από τους παραγωγούς
– «Δεν νιώθουμε παραγωγοί αλλά λαδέμποροι», για το θέμα της μίζας που πρέπει να αποδοθεί σε κάποιους για να προβληθούν ελληνικές ταινίες από μικρές εταιρείες του χώρου.
– «Απαξιωτική συμπεριφορά» στελεχών της ΕΡΤ, «προσβλητική συμπεριφορά».
– «Πρόθεση να καθορίζουν οι διαφημιστικές εταιρείες εκπομπές».
– «Δεν είναι ιδιωτικό κανάλι η ΕΡΤ, είναι δημόσια τηλεόραση».
– «Λένε ότι το ελληνικό παιδικό πρόγραμμα δεν παρουσιάζει κανένα ενδιαφέρον».
– «Η ΕΡΤ φέρεται σαν στυγνή επιχείρηση», «υιοθέτησε τη χειρότερη λογική της ιδιωτικής», «φέρνει με πολλά λεφτά ξεπερασμένες περσόνες της ιδιωτικής».
– «Παραγωγός που θέλει να παίξει το πρόγραμμά του στην ΕΡΤ ρωτάει, έχει μίζα τον ΦΠΑ;», «είναι μια παρεούλα».
– «Να γίνει κατάληψη την ημέρα της Eurovision στην ΕΡΤ».
– «Ζούμε στο Λαμπρακιστάν και υπεύθυνοι είναι οι καραγκιοζοπαίκτες».

Οι παραγωγοί κατέθεσαν σειρά ερωτημάτων προς τον υπουργό Επικρατείας Θόδωρο Ρουσόπουλο, δηλώνοντας ότι: «Υπερασπιζόμαστε τον δημόσιο χαρακτήρα της ΕΡΤ. Χρηματοδοτείται άμεσα από τους έλληνες πολίτες μέσω της ΔΕΗ (ανταποδοτικό τέλος) και οφείλει να επιστρέφει το αντίτιμο αυτής της χρηματοδότησης στην κοινωνία, με την πληρέστερη και αντικειμενική ενημέρωση και με ποιοτική ψυχαγωγία… Δυστυχώς στην πράξη συμβαίνει το αντίθετο. Διαπιστώνουμε ότι αλλοιώνεται ο δημόσιος χαρακτήρας της ΕΡΤ στον βωμό της τηλεθέασης με πανάκριβα προγράμματα αμφιβόλου ποιότητας και η ΕΡΤ προσπαθεί να αποδείξει τη δυναμικότητά της μόνο με τη Γιουροβίζιον. Τα προγράμματα αυτά δεν αφορούν μόνο τη φυσιογνωμία της ΕΡΤ σαν δημόσια τηλεόραση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά σε πολλές περιπτώσεις είναι και θέματα ορθολογικής οικονομικής διαχείρισης. Πολλά από αυτά τα προγράμματα δεν επιλύουν τα οικονομικά προβλήματα της ΕΡΤ, αντίθετα τη χρεοκοπούν και παράλληλα δημιουργούν προβλήματα με την Ευρωπαϊκή Ένωση…».

Ρωτάνε:
– Τι έγιναν τα αποτελέσματα του φιλόδοξου προγράμματος οικονομικής εξυγίανσης της ΕΡΤ προηγούμενων διοικήσεων με την εθελουσία έξοδο, όταν η αποπληρωμή των παραγωγών με τη μείωση του ελλείμματος είχε φτάσει στους έξι μήνες και σήμερα είναι στους δεκαεπτά; Ποιοι έχουν την ευθύνη;
– Γιατί κάποιες παραγωγές πληρώνονται με διαφημιστικό χρόνο και κάποιες όχι, με αποτέλεσμα έναν αθέμιτο ανταγωνισμό; Ποιος κάνει αυτές τις διακρίσεις; Για πόσο χρονικό διάστημα έχει πουλήσει η ΕΡΤ τον διαφημιστικό της χρόνο και σε ποιες εταιρείες;
– Γιατί ενοικιάζονται κινηματογραφικές ταινίες μόνο από συγκεκριμένα πρόσωπα και αγνοούνται καταξιωμένοι δημιουργοί και παραγωγοί ελληνικών ταινιών;
– Γιατί γίνεται μονόπλευρη και αυθαίρετη ερμηνεία του νόμου περί προστασίας των πνευματικών δικαιωμάτων; Με ποιον τρόπο γίνεται η απόδοση των πνευματικών δικαιωμάτων;
– Γιατί οι αναθέσεις παραγωγής προγράμματος στα νέα ψηφιακά κανάλια έγιναν εκτός διαγωνισμού με απευθείας αναθέσεις; Ποιες είναι αυτές οι εταιρείες; Ανήκουν στο μητρώο παραγωγών, όπως ορίζει ο νόμος; Πόσες ώρες προγράμματος παράγουν; Ποια είναι τα ποσά που πληρώνει η ΕΡΤ για αυτές τις παραγωγές;
– Γιατί εξαφανίστηκε το ελληνικό παιδικό πρόγραμμα και στη θέση του αγοράστηκε πανάκριβο πρόγραμμα με «Μίκυ Μάους»; Μήπως γιατί το ελληνικό παιδικό πρόγραμμα δεν «πουλάει», όπως λένε; Πουλάνε καλύτερα τα «Μίκυ Μάους», όταν κόστισαν στην ΕΡΤ εννέα εκατ. ευρώ τον χρόνο (συμβόλαιο για τρία χρόνια), τα οποία πληρώθηκαν άμεσα με εγγυητικές επιστολές; Γιατί το MEGA και o ANT1, που λειτουργούν με αυστηρά ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, απέρριψαν το πακέτο Ντίσνεϊ;

Γνωρίζετε, κύριε υπουργέ, ότι, σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Ένωση, όταν οι κρατικοί ραδιοτηλεοπτικοί φορείς χρησιμοποιούν τα κρατικά κονδύλια για την παραγωγή και αγορά οπτικοακουστικών προγραμμάτων με σκοπό το κέρδος και όχι για «ορισμένες και αναγνωρισμένες υποχρεώσεις δημόσιας υπηρεσίας», γίνεται στρέβλωση του υγιούς ανταγωνισμού (αθέμιτος ανταγωνισμός). (Παράδειγμα η πλειοδότηση του Τσάμπιονς Λιγκ με εννέα εκατ. ευρώ ετησίως για την τριετία 2006-2009.) Πόσα εκατατομμύρια θα μπει μέσα η ΕΡΤ με αυτή την επένδυση υψηλού βαθμού επικινδυνότητας; Πώς θα γίνει το νοικοκύρεμα των οικονομικών της ΕΡΤ, όταν γίνονται συμβάσεις καταχρηστικές, όπου γίνεται κατασπατάληση του δημοσίου χρήματος σε παραγωγές όπως στις εκπομπές της Άννας Δρούζα, του Σπύρου Παπαδόπουλου, της παραγωγής που κόπηκε ως απαράδεκτη, αλλά πληρώθηκε κανονικά, «Eurovision club»;

Οι δημιουργοί ζητάνε:
– Διαφάνεια αναθέσεων (διαδικασία – κανονισμός συνεργασίας, επαγγελματίες παραγωγοί – μητρώο παραγωγών, επιτροπή σεναρίων – συμμετοχή φορέα, επιτροπή κοστολογίου – συμμετοχή φορέα, ενίσχυση ανεξάρτητης παραγωγής).
– Σύσταση επιτροπής παρακολούθησης (να καταργηθούν αμέσως οι καταχρηστικές συμβάσεις).
– Συμβάσεις ανάθεσης (εκσυγχρονισμός όρων, ίση μεταχείριση, πνευματικά δικαιώματα, δευτερογενή δικαιώματα, διαφάνεια στις αναθέσεις, συμμετοχή στο ΔΣ της ΕΡΤ εκπροσώπων των φορέων του οπτικοακουστικού χώρου).
– Τρόπος πληρωμών (ίση μεταχείριση – ίδιοι όροι αποπληρωμής, ίση κατανομή του διαφημιστικού χρόνου, μείωση χρόνου αποπληρωμών, διαδικασία ελέγχου, καταβολή ΦΠΑ, κατανομή των εσόδων από τον διαφημιστικό χρόνο σε όλες τις παραγωγές).

Η απάντηση της ΕΡΤ

Μία μέρα μετά τη συνέντευξη Τύπου των δημιουργών η διοίκηση της ΕΡΤ απειλούσε με προσφυγή στη Δικαιοσύνη και υποβολή μηνύσεων. Στην ανακοίνωσή της σημειώνει ότι «η ΕΡΤ υπόκειται αυτονόητα στη δημόσια κριτική. Επειδή όμως ανυπόστατοι ισχυρισμοί που διατυπώθηκαν στην προαναφερόμενη συνέντευξη, μέρος των οποίων φιλοξενείται σε μερίδα του Τύπου, δημιουργούν ψευδείς εντυπώσεις σε βάρος της εταιρείας, η διοίκησή της είναι υποχρεωμένη να εξετάσει ενδεχόμενες νομικές ενέργειες με σκοπό την προστασία του κύρους και της δημόσιας εικόνας της ΕΡΤ». Όσα δηλαδή καταγγέλθηκαν για πρόσωπα και νοοτροπίες, κατά τη διοίκηση της ΕΡΤ θίγουν το κύρος της κρατικής τηλεόρασης και όχι τα ίδια τα πρόσωπα. Υποστηρίζει επίσης ότι «κατά τη λειτουργία της υφίσταται συνεχείς ελέγχους που αφορούν τις αποφάσεις της και τη διαχείριση των οικονομικών πόρων της. Η διαχείριση αυτή γίνεται από τα αρμόδια συλλογικά όργανα με απόλυτα διαφανείς διαδικασίες και αντικειμενικά κριτήρια». Ο έλεγχος γίνεται από όργανα της κυβέρνησης, όταν όμως η Βουλή τολμήσει να καταθέσει ερώτηση για τα πεπραγμένα της διοίκησης, η απάντηση είναι ότι πρόκειται για «προσωπικά δεδομένα»!