Στον κουμπάρο της Ντόρας ο «Ελεύθ. Τύπος»
Και εδώ προκύπτει το μέγα μυστήριο, πώς είναι δυνατόν δύο μεγαλοστελέχη της ΝΔ, ο ένας μάλιστα πρώην πρόεδρος του κόμματος, ο Μιλτιάδης Έβερτ, και ο άλλος αντιπρόεδρος και επικεφαλής της ομάδας των ευρωβουλευτών της ΝΔ, να έχουν διαφορετική άποψη; Ο Έβερτ μετά μανίας να είναι υπέρ της πώλησης (και εδώ μπαίνει άλλο ερώτημα, αφού όταν αρχικά είχε τεθεί θέμα πώλησης της εφημερίδας έγινε έξαλλος και κατήγγειλε τους πάντες, τι μεσολάβησε και άλλαξε άποψη;) και ο Βαρβιτσιώτης να είναι κατηγορηματικά κατά της πώλησης.
Οπωσδήποτε θα πρέπει και οι δύο και κυρίως ο κ. Έβερτ να δικαιολογήσουν την ψήφο τους και αν, κύριε Έβερτ, το «ναι» στην πώληση συμβαδίζει με τις προθέσεις του διαθέτη. Ακόμα θα πρέπει να υπενθυμίσουμε τη θέση του πρωθυπουργού Κ. Καραμανλή υπέρ της πώλησης και της Ντόρας, με βάση την κουμπαριά που έχει με την οικογένεια Μαρινάκη).
Στο Μητσοτακέικο η εφημερίδα
Και σύμφωνα με κύκλους της ΝΔ και κυρίως γνωστούς καραμανλικούς, η εφημερίδα περνάει πλέον στα χέρια του Μητσοτακέικου. Και αυτό το στηρίζουν στο γεγονός ότι ο εφοπλιστής κ. Μαρινάκης ήταν κουμπάρος στον γάμο της υπουργού Εξωτερικών Ντόρας Μπακογιάννη με τον Ισίδωρο Κούβελο.
Εμπλοκή
Η συνεδρίαση κατά πληροφορίες ήταν θυελλώδης, ενώ άλλες αναφέρουν ότι την ύστατη στιγμή κατατέθηκε δεύτερη πρόταση από τον Πέτρο Παππά, συνέταιρο και χρηματοδότη του Γ. Κύρτσου στη «City Press». Ο Π. Παππάς έκανε προσφορά 8 εκατομμυρίων ευρώ μέσω της Εθνικής Τράπεζας το πρωί της Παρασκευής.
Από τη μια πλευρά λέγεται ότι η δεύτερη προσφορά δεν υπήρξε, ενώ η άλλη πλευρά υποστηρίζει ότι η πρόταση κατατέθηκε και αγνοήθηκε επιδεικτικά. Είναι φανερό ότι εξετάζονται όλα τα σενάρια, ακόμη και η προσπάθεια δικαστικής εμπλοκής. Και δεν αποκλείεται, αν δεν αποδεχθούν την προσφορά του Παππά, να βρεθεί το διοικητικό συμβούλιο του Ιδρύματος κατηγορούμενο για απιστία. Η πρόταση Δαλακούρα, σύμφωνα με πληροφορίες, περιλαμβάνει 7 εκατ. ευρώ για το Ίδρυμα Λίλιαν Βουδούρη, την ανάληψη των χρεών της εφημερίδας (εκτιμώνται σε 10 εκατ. ευρώ) και επενδύσεις ύψους 8 εκατ. ευρώ. Πρέπει να σημειωθεί ότι η προαναφερθείσα τιμή των 7 εκατ. ευρώ θεωρείται πολύ μικρή, αν υπολογίσει κανείς τα ακίνητα έκτασης 10 στρεμμάτων στους Τράχωνες, τις εγκαταστάσεις, τα πιεστήρια, αλλά και τις 40.000 φύλλα κυκλοφορία που έχει το ημερήσιο φύλλο και 50.000 το κυριακάτικο, που μόνο η διαφήμιση για την προβολή μιας νέας εφημερίδας κοστίζει πάνω από 3 με 4 εκατ. ευρώ! Και βέβαια υπάρχει και το ποσοστό γύρω στο 12% που έχει η εφημερίδα στο Star Channel (που πήρε την άδεια της «Νέας Τηλεόρασης»).
Η συμμετοχή ή μη της οικογένειας Τσάκου παραμένει ανοιχτή, καθώς υπάρχουν αντικρουόμενες πληροφορίες. Το σίγουρο είναι πως η πλευρά Τσάκου δεν επιθυμεί να εμφανίζεται.
Το θέμα του «Ελεύθερου Τύπου» θα συζητηθεί ξανά στην ΕΣΗΕΑ και οι εργαζόμενοι υπενθύμισαν ότι, πριν γίνει μεταβίβαση, θα πρέπει να ενημερωθούν και από τις δύο πλευρές, πωλητή και αγοραστή.
Οι εργαζόμενοι αντιδρούν
Λίγο πριν από την απόφαση για την πώληση του «Ελεύθερου Τύπου», για την οποία επιμένει ο Έβερτ, ενώ πριν από 1-2 μήνες ήταν αντίθετος (και εδώ προκύπτει ερώτημα για ποιον λόγο άλλαξε γραμμή ο πρώην πρόεδρος της ΝΔ), οι δημοσιογράφοι στη γενική τους συνέλευση ενέκριναν τις δικές τους θέσεις, απευθύνοντας αυστηρή προειδοποίηση στο Ίδρυμα Λίλιαν Βουδούρη πως σε καμία περίπτωση δεν μπορεί η εφημερίδα να οδηγηθεί σε απαξίωση.
Στο ψήφισμά τους τονίζουν μεταξύ άλλων ότι «πάγια επέμεναν και επιμένουν ότι απαιτείται η άμεση εφαρμογή ενός αναπτυξιακού προγράμματος για το μέλλον, (…) δεν έχουμε μερίδιο ευθύνης για την κατάσταση που δημιουργήθηκε, εξαιτίας των κεντρικών κατευθύνσεων που δεν χαράχθηκαν από εμάς. Ο ιδιοκτήτης και διαχειριστής της εκδοτικής επιχείρησης υποστηρίζει ως διέξοδο την αλλαγή του ιδιοκτησιακού καθεστώτος της εταιρείας Ίδρυμα Τύπου ΑΕ (…). Όλο αυτό το διάστημα και ενόσω το θέμα παραμένει ανοιχτό και χωρίς ορατή κατάληξη, διαπιστώνονται φαινόμενα διοικητικής απραξίας και τέλματος με κίνδυνο την απαξίωση της εταιρείας και της καθημερινής λειτουργίας της εφημερίδας». Ενώπιον των οιωνδήποτε εξελίξεων κι αν υπάρξουν, οι εργαζόμενοι ρητά και κατηγορηματικά δηλώνουν ότι δεν θα παίξουν «τον ρόλο του απλού θεατή», ότι «οποιαδήποτε λύση» κι αν προωθηθεί, «θα πρέπει να χαρακτηρίζεται από υψηλό αίσθημα ευθύνης απέναντι στη μεγάλη ιστορία του καθημερινού και του κυριακάτικου “Ελεύθερου Τύπου”, έτσι ώστε η εφημερίδα να αναπτυχθεί περισσότερο και να διατηρήσει την ιστορική της φήμη».
Δηλώνουν επίσης ότι δεν είναι «διατεθειμένοι να δώσουμε λευκή επιταγή σε αποφάσεις που οδηγούν σε συρρίκνωση, σε περικοπές μισθών και προσωπικού, με κίνδυνο την απαξίωση της εφημερίδας» και θα αντιδράσουν «με κάθε νόμιμο τρόπο, εφόσον αμφισβητηθεί στην πράξη η πλήρης διασφάλιση των θέσεων εργασίας, η ανατροπή των όρων εργασίας μας, όπως αυτοί ισχύουν από τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας».
Οι τελευταίες μέρες πριν από την απόφαση για την πώληση ή μη της εφημερίδας στη συγκεκριμένη ομάδα εφοπλιστών συνοδεύτηκαν από έντονο παρασκήνιο και εσωτερικά «μαχαιρώματα». Είναι ενδεικτικό ότι ο πρόεδρος του Ιδρύματος Λίλιαν Βουδούρη, Γ. Αναστασάκης, που πρωταγωνίστησε στην πώληση της εφημερίδας, υπέβαλε την παραίτησή του, ενώ υπό παραίτηση βρίσκεται και ο πρόεδρος του Ιδρύματος Τύπου ΑΕ Γ. Μοσχοβάκος.