Επικαιρότητα

1 Πολλές φορές στο παρελθόν μάς δόθηκε η ευκαιρία να επισημάνουμε ότι οι δύο βασικότερες αδυναμίες της ευρωπαϊκής οικονομίας είναι η έλλειψη ενεργειακών πόρων (πλην της Βρετανίας και της Νορβηγίας) και το έλλειμμα σε πρώτες βιομηχανικές ύλες. Αυτές οι αδυναμίες είναι φυσικό να προσδιορίζουν κατά σημαντικό ποσοστό και την πολιτική συμπεριφορά των ευρωπαϊκών χωρών και τις εξωτερικές σχέσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Δύσκολα η πολιτική μπορεί να διαχωριστεί από την οικονομία. Γεωπολιτική και γεωοικονομία αλληλοεπηρεάζονται σε σημαντικό βαθμό. Η πετρελαϊκή κρίση έφερε την ΕΕ μπροστά σε ένα σκληρό δίλημμα: να συνεχίσει να καταναλώνει πετρέλαιο από τις χώρες της Μέσης Ανατολής ή να προχωρήσει σε συμφωνία με τη Ρωσία για προμήθεια φυσικού αερίου και έτσι να περιορίσει την εξάρτηση της ευρωπαϊκής οικονομίας από τα επικίνδυνα αμερικανικά παιχνίδια στη Μέση Ανατολή; Τον περασμένο Νοέμβριο ο πρόεδρος της Κομισιόν κ. Μπαρόζο υπέγραψε συμφωνία με τη Μόσχα για προμήθεια φυσικού αερίου, η οποία συμφωνία δεν έχει ακόμη επικυρωθεί. Οι ΗΠΑ μαζί με τη Βρετανία και την Πολωνία πιέζουν την Κομισιόν να μην προχωρήσει στην επικύρωση και υλοποίηση της συμφωνίας με τη Ρωσία, γιατί μια τέτοια εξέλιξη θα μπορούσε να αποτελέσει πλήγμα για τα συμφέροντα, πολιτικά και οικονομικά, των ΗΠΑ. Οι Αμερικανοί θέλουν την ΕΕ όμηρο των δικών τους επιλογών. Και αν το ενεργειακό πρόγραμμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης στηριχθεί στη Ρωσία, απομακρύνει την ΕΕ από την ενεργειακή εξάρτηση από τη Μέση Ανατολή και τις ΗΠΑ. Η Γερμανία, αντιθέτως, πιέζει για την άμεση υλοποίηση της συμφωνίας με τη Μόσχα και αυτό θέλησε να υπογραμμίσει με έμφαση η γερμανίδα καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ με την προ ημερών επίσκεψή της στη Σιβηρία και τις συνομιλίες που είχε εκεί με τον ρώσο Πρόεδρο. Ήδη η Γερμανία πιέζεται αφόρητα να αλλάξει ενεργειακή πολιτική και να εγκαταλείψει τον «έρωτά» της με τη Ρωσία. Άραγε ο πανέξυπνος Πούτιν θα καταφέρει να προσελκύσει σε οικονομική-ενεργειακή συμφωνία την ΕΕ και να τη φέρει αντιμέτωπη με τις ΗΠΑ; Χωρίς τη στήριξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης οι ΗΠΑ δεν μπορούν να παίξουν παιχνίδι στη Μέση Ανατολή. Και το δίλημμα της ΕΕ είναι το εξής: να συνεχίσει να καλύπτει τις ανάγκες της σε ενέργεια μόνο με πετρέλαιο, πράγμα που σημαίνει πολιτική ομηρία από τις ΗΠΑ ή να στραφεί προς το φυσικό αέριο της Ρωσίας και να συγκρουστεί με την Ουάσινγκτον; Δύσβατο το μονοπάτι για τη συνήθως τυφλή Ευρωπαϊκή Ένωση!

2 Οι σκληροπυρηνικοί αμερικανοί ρεπουμπλικάνοι δεν έχουν καταλάβει ακόμα γιατί οι λαοί του πλανήτη καταδικάζουν τη συμπεριφορά της κυβέρνησης Μπους. Και διερωτώνται «γιατί οι λαοί τούς μισούν». Οι λαοί δεν μισούν τους Αμερικανούς. Απλώς αποδοκιμάζουν έντονα τη συμπεριφορά και τις επιλογές της κυβέρνησής τους, που δεν σέβεται τη διεθνή νομιμότητα και θέτει σε κίνδυνο την παγκόσμια ειρήνη. Ένα σημαίνον στέλεχος του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος, ο Έντουαρντ Λούτβακ, με ευρωπαϊκή παιδεία, σύμβουλος του Προέδρου Ρίγκαν, συγγραφέας και πολιτικός αναλυτής, σήμερα επικεφαλής του Κέντρου Διεθνών και Στρατηγικών Μελετών (Ουάσινγκτον), έδωσε μια πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη στην «Καθημερινή» (Κυριακή 30/4/2006) και ασχολήθηκε και με το θέμα αυτό, δίνοντας μια τρομερή εξήγηση. Ο κ. Λούτβακ, απαντώντας σε σχετική ερώτηση, είπε: «Όσοι καταλαβαίνουν έστω και λίγο από πολιτική ξέρουν ότι αν ένα κράτος (το όποιο κράτος, ακόμη και αν κυβερνάται από αγγέλους) έχει πλήρη στρατιωτική ανωτερότητα, είναι λογικό να προκαλεί αντιπαλότητες. Εάν δε είναι ταυτόχρονα κυρίαρχο οικονομικά, επιστημονικά, πολιτισμικά και βιομηχανικά, προκαλεί οξεία ζήλια και εχθρότητα». Οι λαοί λοιπόν ζηλεύουν τις ΗΠΑ, επειδή είναι κράτος κυρίαρχο οικονομικά, επιστημονικά, πολιτισμικά και βιομηχανικά και όχι επειδή πολεμούν ενάντια σε αδύναμα και απροστάτευτα κράτη για τα οικονομικά τους συμφέροντα και για την εγκαθίδρυση αμερικανικής κοσμοκρατορίας. Αυτά πιστεύουν ακόμη και σοβαροί αναλυτές και προεδρικοί σύμβουλοι! Θα θέλαμε να υπενθυμίσουμε στον κ. Λούτβακ ότι δεν έχουμε να ζηλέψουμε τίποτα από τις ΗΠΑ. Η οικονομία της καρκινοβατεί και στηρίζεται σε δύο δεκανίκια: την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Κίνα και εν μέρει και την Ιαπωνία. Τα επιστημονικά της επιτεύγματα είναι προϊόντα ξένων διαπρεπών επιστημόνων που έχουν συγκεντρωθεί στις ΗΠΑ λόγω υψηλών αμοιβών. Πολιτισμικά η Ευρώπη και η Ασία υπερέχουν συντριπτικά. Ούτε είχαν ούτε έχουν οι ΗΠΑ πολιτισμική παράδοση. Στη βιομηχανία και κυρίως στην πολεμική βιομηχανία υπερτερούν, καθώς επιδιώκουν την παγκόσμια εξάπλωσή τους και την νεοαποικιοκρατική επιβολή τους. Αναρωτήθηκαν ποτέ ο κ. Λούτβακ και οι άλλοι αμερικανοί ομοϊδεάτες του γιατί οι λαοί δεν αποδοκιμάζουν την πολιτική και τις επιλογές των άλλων ισχυρών κρατών, που διαθέτουν και οικονομική δύναμη και πλούσια πολιτισμική παράδοση και σημαντικό πυρηνικό εξοπλισμό; Όταν ο δυνατός σέβεται τον αδύναμο, τότε εμπνέει σεβασμό. Διαφορετικά προκαλεί με τη στάση του αποδοκιμασία και αντιπαλότητα.