Βυζάντιον
Αισθάνομαι βαθύτατα κολακευμένος. Διαβάζουν τη στήλη καραγκιόζηδες, ψώνια και τσογλάνια. Για μαλάκες δεν το συζητάω, είμαστε όλοι οι υπόλοιποι! Αλλά αυτό που πραγματικά με εξοργίζει είναι η έλλειψη φαντασίας.
Μα, γιατί να τους πεις «καραγκιόζηδες»; Βρες κάτι καινούργιο, ακολούθησε το πνεύμα της εποχής, τον παλμό των ημερών. Εγώ, για παράδειγμα, θα χαρακτήριζα την κυβέρνηση «μπαλέτο της Βίσση», έκφραση που διακρίνεται για το αιχμηρό ύφος της, ενώ είναι και εναρμονισμένη με την παρούσα συγκυρία.
Άλλωστε, αν μη τι άλλο, την περίοδο αυτή… ανήκομεν εις την Βίσση!
Είναι επίσης εξαιρετικά πιθανό και η γνωστή ταινία να προβληθεί στην Ελλάδα υπό τον τίτλο «Ο Κώδικας Da… Vissi» προκειμένου να μην ενοχλείται ο Αρχιεπίσκοπος (!), ο οποίος καταφέρθηκε εναντίον του συγγραφέως. Τείνω να υποθέσω ότι οι δηλώσεις του μακαριωτάτου εντάσσονται στο πρόγραμμα για τη διαφημιστική προώθηση της ταινίας.
Με την ευκαιρία, θα ήθελα να συγχαρώ τον Θ. Ρουσόπουλο για την πολιτική βούληση και το χριστιανικό ήθος που τον οδηγούν στη χορήγηση τηλεοπτικής άδειας στην Εκκλησία της Ελλάδος. Πρόκειται για το ισχυρότερο χτύπημα κατά της διαπλοκής μετά το… κεμπάπ του «Μπαϊρακτάρη». Ποιος θα βλέπει τότε τα κανάλια των «βαρόνων» του Τύπου; Οι θεαματικότητές τους θα καταρρεύσουν. Τι να σου πει ο Καπουτζίδης και το «Παρά πέντε», όταν ο άλλος μπορεί να δείχνει «live» τη σύνοδο της ιεραρχίας;
Μην περιμένετε φυσικά να σχολιάσω με σοβαρότητα τους Πάγκαλο, Βενιζέλο, Κεφαλογιάννη και τα διάφορα άλλα… «muppets» που διατάραξαν τη μεταπασχαλινή ραθυμία. Δεν θέλω να… καταπιείτε τη σελίδα από τα χασμουρητά. Διαβάστε το αγόρι απέναντι που έχει πάθει γαστρικό σοκ από τους καφέδες στο Κολωνάκι! Σπεύδω όμως να δείξω κατανόηση στην αμηχανία του πρωθυπουργού. Εξ όσων γνωρίζω, η αρμοδιότητα για τη θέση του υπουργού Ναυτιλίας δεν ανήκει ακριβώς στο Μαξίμου, αλλά στο σεμνό σωματείο των εφοπλιστών. Τι είναι ο εκάστοτε υπουργός Ναυτιλίας; Κάτι σαν τα διαφημιστικά ένθετα στις εφημερίδες. Ο εκδότης έχει μόνο την ευθύνη για την ένθεση. Ας είναι. Επιφυλάσσομαι να κάνω τη σχετική συζήτηση με τον Μ. Κεφαλογιάννη το καλοκαίρι, στο κατάστρωμα της «Δημητρούλας»…
Τώρα που είπα για εκδότη, θυμήθηκα ότι ο χαρακτηρισμός «καραγκιόζηδες» περιελάμβανε και τους δημοσιογράφους. Τέλεια! Εμείς κλείνουμε τον ρόλο του Νιόνιου. Δεν τον διεκδίκησε κανείς και, εκτός των άλλων, είναι Επτανήσιος! Επίσης, ο Μανώλης αποκάλεσε τους δημοσιογράφους «γιουσουφάκια». Και αυτό μου αρέσει. Πώς νομίζετε ότι τον έχουμε εμείς τον εκδότη; Πασά!
Να το πάρω και λίγο στα σοβαρά. Όσοι διαβάζετε αυτή την εφημερίδα θα πρέπει να έχετε καταλάβει πως τα… καραγκιοζάκια που ψάχνει ο Κεφαλογιάννης δεν είναι εδώ μέσα. Η διεύθυνση αυτής της εφημερίδας ούτε υπαγορεύει ούτε απαγορεύει. Άλλοι το κάνουν. Ποιοι; Μα, αυτοί που έδωσαν βήμα, προβολή και καλές δημόσιες σχέσεις στον συγκεκριμένο υπουργό. Άντε, γιατί μου χαλάει η καλή διάθεση.
Α, μια και υιοθετούμε σήμερα τα βρώμικα τα λόγια τα μεγάλα, θα ήθελα, αλλά δεν τολμώ, να μεταφέρω τι μου είπαν από το επιτελείο του Γιώργου Αλογοσκούφη για τον υπουργό Ναυτιλίας. Επί τρεις εβδομάδες σχεδίαζαν τις ανακοινώσεις του υπουργού για τα μέτρα υπέρ των ανέργων. Στο τέλος τις έπνιξε ο Κεφαλογιάννης. Κακώς δυσφορούν.
Οι δηλώσεις του υπουργού Ναυτιλίας ήρθαν την κατάλληλη στιγμή, την περίοδο που οι μισθωτοί συμπληρώνουν φορολογική δήλωση. Με τέτοιο θέαμα που προσφέρουν οι τύποι, όχι μόνο θα κάνεις ειλικρινή δήλωση, αλλά θα αφήσεις και… πουρμπουάρ!
Το πρόβλημά μου είναι ότι δεν μπορώ να σχολιάσω πληροφορίες που άπτονται του πραγματικού ρεπορτάζ. Να, ξέρετε, μία-δύο παράνομες σχέσεις, ένα φανταστικό διαζύγιο που έρχεται, την επίσκεψη δύο βουλευτών σε ξενοδοχείο της λεωφόρου Κηφισίας… Όπως καταλαβαίνετε, το πραγματικό πρόβλημα της πολιτικής και κοινωνικής ζωής του τόπου είναι το μικρό μέγεθος αυτής της αυλής, όπου όλοι βγάζουμε τα παιχνίδια μας. Χρειαζόμαστε επειγόντως μετάγγιση με νέα πρόσωπα που θα προσθέσουν ενθουσιασμό.
Η Βέρα Λάμπρου, ας πούμε, είναι μία καλή ιδέα. Ακόμα και για την επιλογή της ΝΔ στην υπερνομαρχία. Άλλωστε, στο τέλος σε μια τέτοια υποψηφιότητα θα καταλήξουν…
Μου είπαν ότι εκτός από τη Φωτεινή Πιπιλή στη Ρηγίλλης εξετάζουν και την περίπτωση του Αλέξανδρου Λυκουρέζου για την υπερνομαρχία. Ας είμαστε σοβαροί. Ο Αλέξανδρος θα επιχειρήσει μια δοκιμαστική έξοδο προς τη δημοσιότητα κατά τη δεξίωση που διοργανώνει για τα τριάντα χρόνια του γάμου του με τη Ζωή Λάσκαρη. Η δεξίωση αυτή είναι κάτι σαν την έξοδο, με μικρά διστακτικά βήματα, από το καταφύγιο μετά από βομβαρδισμό. Υποθέτω ότι με αντιλαμβάνεστε…
Ένα χαριτωμένο που ανακάλυψα τυχαία και το θέτω υπ’ όψιν του υπουργού Υγείας. Περιηγούμενος στον δικτυακό τόπο του υπουργείου στο οποίο προΐσταται ο κ. Αβραμόπουλος, αναζήτησα τα τηλέφωνα επικοινωνίας με τις υπηρεσίες του υπουργείου. Πράγματι βρήκα σελίδα με τους σχετικούς συνδέσμους. Πλην όμως οι σχετικοί σύνδεσμοι οδηγούν σε κόμβο που διαφημίζει ερωτικές γνωριμίες μέσω δικτύου, δώρα γενεθλίων, γάμο, λουλούδια και άλλα ωραία. Ας το διορθώσουν, είναι τουλάχιστον ντροπή.
Τώρα θα απορείτε τι στο καλό ήθελα και έψαχνα τα τηλέφωνα των υπηρεσιών του υπουργείου. Ήθελα να εκφράσω την αγάπη και τον θαυμασμό μου για τον υπουργό. Μα, επειδή και εγώ είμαι άρρωστος. Με τον Αβραμόπουλο…
Προκόπιος