Αρχηγού απόντος ο Βενιζέλος γίνεται… αρχή!
Έπειτα απ’ αυτόν έτρεξε ασθμαίνων ο Γιώργος να απολύσει τον πρώην τομεάρχη απ’ τη -διορισμένη- θέση του… Στην περίπτωση του Αλ. Παπαδόπουλου ανέλαβε εργολαβικά την «ιδεολογική» αντιπαράθεση με «συντηρητικές», όπως χαρακτήρισε τις απόψεις Παπαδόπουλου, θέσεις υπερασπίζοντας -υποτίθεται- το κοινωνικό έως και… αριστερό πρόσωπο του ΠΑΣΟΚ. Την ίδια στιγμή ο Γιώργος έλαμψε διά της απουσίας του περιορισθείς σε ένα… διευκρινιστικό τηλεφώνημα προς τον Αλέκο…
Στην περίπτωση του Θ. Πάγκαλου έσπευσε να αντιπαρατεθεί με απαξιωτικές απόψεις του πρώην υπουργού εναντίον και συντρόφων του, που επανέφεραν με «δυνατό» τρόπο την εσωστρέφεια στη Χαρ. Τρικούπη. Βεβαίως ο Πάγκαλος φωτογράφιζε διά των δηλώσεών του κυρίως τον αυτοχρισθέντα «νούμερο ένα» δελφίνο. Και πάλι έκανε τη «χοντρή» αντιπαράθεση με τον Πάγκαλο ξανά εν απουσία του Γιώργου διεκδικώντας την υπεράσπιση της ενιαίας έκφρασης του ΠΑΣΟΚ…
Βέβαια σε ό,τι αφορά την περίπτωση Πάγκαλου έγκυροι γνώστες της πασοκικής ίντριγκας διατείνονται μετ’ επιτάσεως ότι το παιχνίδι ήτο ολίγον -μάλλον πολύ!- σικέ και ο Βενιζέλος «έπαιξε άμυνα», πετυχημένα βέβαια. Ισχυρίζονται συγκεκριμένα ότι:
• Αυτά που ο Γιώργος δεν θέλει ή δεν μπορεί να πει δημόσια κατά του Βενιζέλου, ιδιαίτερα για την άρνησή του να είναι υποψήφιος στον δήμο Θεσσαλονίκης, τα είπε διά… στόματος Πάγκαλου!
Με άλλα λόγια, διατείνονται πως τα σημαντικότερα τουλάχιστον σημεία της συνέντευξης Πάγκαλου και σε κάθε περίπτωση τα όσα εμμέσως πλην σαφέστατα είπε κατά Βενιζέλου είχαν τη σιωπηρή συναίνεση του Γιώργου…
Αντικαθιστά τον Γιώργο!
Όπως κι αν έχει, αυτή η… βαρέων βαρών σύγκρουση αλλά και οι προηγούμενες αναδεικνύουν ένα σοβαρότατο πρόβλημα για το ΠΑΣΟΚ, το οποίο είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε ότι έχει προξενήσει οργή και αμηχανία στο περιβάλλον του Γ. Παπανδρέου, αλλά και δείχνει την αδυναμία ουσιαστικής και σοβαρής αντιμετώπισής του:
• Τα συχνά διαστήματα παντελούς απουσίας του Γιώργου τόσο απ’ τα κομματικά δρώμενα όσο και -κυρίως- από κεντρικά πολιτικά ζητήματα αφήνουν το γήπεδο ελεύθερο στον πολυπράγμονα Βενιζέλο να το παίζει «αντ’ αυτού», στην ουσία να εμφανίζεται ως άτυπος αρχηγός του ΠΑΣΟΚ!
Αυτή είναι η εικόνα που περνά. Και περνά και στο εσωτερικό της Χαρ. Τρικούπη και στον λαό εν πολλοίς. Και περί αυτού τα παραδείγματα είναι άφθονα. Τι να πρωτοϋπενθυμίσει κάποιος. Μα, υπάρχει κυβερνητική πρωτοβουλία, θέση, πολιτική που να μη συναντά την επ’ αυτής άποψη Βενιζέλου, συχνά με παράκαμψη των αρμόδιων συντονιστών, τομεαρχών και πάει λέγοντας; Την ίδια στιγμή που ο πολυπράγμων δελφίνος δεν επιτρέπει σε κανέναν να παρεμβαίνει στα… χωράφια του, ήτοι στις δικές του αρμοδιότητες!
Κλασικό, χαρακτηριστικό παράδειγμα: Ενώ το ΠΑΣΟΚ κι ο αρχηγός του δεν έχουν ακόμα θέση για τη συνταγματική αναθεώρηση, ενώ αρμόδιος έχει διοριστεί ο Πάγκαλος, ο Βενιζέλος για το θέμα αυτό έχει κάνει δεκάδες τοποθετήσεις, άρθρα, συνεντεύξεις, έχει δώσει δεκάδες απαντήσεις σε πραγματικές ή υποτιθέμενες κυβερνητικές θέσεις. Και η εικόνα που περνά είναι πως εκπροσωπεί το ΠΑΣΟΚ τη απουσία του αρχηγού του. Και σε αυτό το θέμα…
Στην πραγματικότητα ο Βενιζέλος ακολουθεί την εξής στρατηγική:
• Επενδύει στην απουσία και την ανεπάρκεια του Γιώργου και εμφανίζεται να είναι αυτός που εκφράζει το ΠΑΣΟΚ, ενώ ουδέποτε ευθέως αμφισβητεί τον αρχηγό, ούτε θα το κάνει εμφανώς και δημοσίως. Έτσι και κερδίζει πολιτικά και εμφανίζεται κομματικά «νομιμόφρων».
Απ’ την άλλη, ο Γιώργος και οι επιτελείς του δεν έχουν σοβαρή τουλάχιστον στρατηγική αντιμετώπισης του δελφίνου. Περιορίζονται σε διαρροές και παιχνίδια μικροπολιτικών και παραπολιτικών. Έτσι ο Βενιζέλος έχει ελεύθερο γήπεδο για να αντιπαρατίθεται πότε με τον Φλωρίδη, πότε με τον Αλέκο, πότε με τον Πάγκαλο, για να εμφανίζεται ως ο εκπροσωπών το «γνήσιο» ή «κοινωνικό» ΠΑΣΟΚ.
Και η κατάσταση θα διαιωνίζεται όσο αυτό που θα χαρακτηρίζει το ΠΑΣΟΚ θα παραμένει το έλλειμμα πολιτικής και σαφούς ταυτότητας. Εκεί ο μεν Γιώργος θα ταλαιπωρείται πατώντας σε… πολλές βάρκες, ο δε Βενιζέλος με τη ρητορική δεινότητα που τον διακρίνει θα «κάνει παιχνίδι».
Και τα αδιέξοδα θα ανακυκλώνονται. Και η εσωστρέφεια θα επανέρχεται συχνά πυκνά και δεν θα λείπει ποτέ…