Τα δημοτικά άγχη και τα «κόκκινα» ανοίγματα της Ρηγίλλης
Τούτο ωστόσο κάθε άλλο παρά σημαίνει ότι στο κυβερνών κόμμα δεν υπάρχει και δεν εκφράζεται γκρίνια για την καθυστέρηση αυτή. Αυτή η γκρίνια όμως δεν κατευθύνεται στον νέο γραμματέα, ο οποίος έτσι κι αλλιώς ελάχιστο χρόνο κατέχει το πόστο και δεν είναι δυνατόν να ευθύνεται για την αργοπορία.
Πάντως, και σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες μας, ο ίδιος ο πρωθυπουργός και πρόεδρος της ΝΔ Κ. Καραμανλής δεν δείχνει να συμμερίζεται τις ανησυχίες και την κριτική στελεχών, ότι το κόμμα βγάζει ηττοπάθεια και δείχνει μειωμένες προσδοκίες με το να καθυστερεί να ανακοινώσει τους υποψήφιους που θα στηρίξει. Έτσι κι αλλιώς, επισημαίνεται από συνεργάτες του, στη συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων θα στηριχθούν εκ νέου οι νυν δήμαρχοι και νομάρχες οι οποίοι είχαν εκλεγεί με τη στήριξη της Ρηγίλλης, που δεν είναι και λίγοι. Ως εκ τούτου αυτό που έχει σημασία είναι η ανακοίνωση των «νέων ονομάτων», που θα αρχίσει τμηματικά τις επόμενες ημέρες.
Και είναι γεγονός, ότι σε αυτό τον τομέα έχει γίνει σχετικά ικανοποιητική προεργασία. Ήδη εδώ και καιρό μια άτυπη επιτροπή δουλεύει, αποτελούμενη απ’ τον γραμματέα της ΚΕ Λ. Ζαγορίτη, τον πρώην γραμματέα Β. Μεϊμαράκη, τον γραμματέα Αυτοδιοίκησης βουλευτή Ι. Τζαμτζή, τον υπουργό Εσωτερικών Πρ. Παυλόπουλο, τον διευθυντή του κόμματος πρώην βουλευτή Κ. Σημαιοφορίδη, και τον γραμματέα της ΚΟ Απ. Σταύρου.
Αυτή η επιτροπή, υπό την υψηλή εποπτεία του ίδιου του Κ. Καραμανλή, έχει κατ’ αρχάς καταλήξει στη βασική στρατηγική του κόμματος, η οποία, όπως έχουμε γράψει, συνοψίζεται στα εξής:
– Η πολιτική μάχη θα δοθεί στους μεγάλους δήμους και τις νομαρχίες. Στις υπόλοιπες περιπτώσεις θα επικεντρωθεί σε καθαρά αυτοδιοικητικά χαρακτηριστικά. Θα υποστηριχτούν δε και υποψήφιοι και απ’ τον χώρο της Αριστεράς και ανένταχτοι, τόσο για να επαναβεβαιωθεί η πολιτική του «μεσαίου χώρου» όσο και για να παραμείνουν ανοιχτές οι θύρες προς άλλους πολιτικούς χώρους.
Η στήριξη σε αρκετές περιπτώσεις μη κομματικών υποψηφίων, προερχόμενων απ’ την Αριστερά, ανένταχτων ή προερχόμενων απ’ τον χώρο της Κεντροαριστεράς, αποτελεί στην ουσία και για ευνόητους λόγους μια κεντρική πολιτική επιλογή της ΝΔ σε αυτές τις δημοτικές – νομαρχιακές εκλογές.
Μέχρι τώρα τέτοιες περιπτώσεις έχει κατ’ αρχάς αποφασιστεί ότι θα υπάρξουν σε δήμους όπως η Καισαριανή, η Νίκαια, η Αργυρούπολη, η Καρδίτσα, η Ελευσίνα.
Αλλά δεν θα περιοριστούν εκεί. Όπως είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε, θα υπάρξουν ορισμένες εκπλήξεις που θα προκαλέσουν αίσθηση. Για παράδειγμα, συζητείται -χωρίς ακόμα να υπάρχει απόφαση- να μην κατέβει κομματικός υποψήφιος στην Καλλιθέα και να στηριχθεί ο δημοσιογράφος Γ. Χελάκης, ο οποίος έχει τη στήριξη του ΣΥΝ.
Συζητείται επίσης και το ενδεχόμενο να εκφραστεί αυτή η κεντρική επιλογή και σε κάποιες -λίγες- νομαρχίες. Σε κάθε περίπτωση, όπως μας υπογράμμισε κάποιος εκ των ασχολούμενων με την εκλογική μάχη του Οχτώβρη, το κόμμα δε θα έχει δισταγμούς ή αναστολές να κάνει τέτοιες επιλογές, οι οποίες αφενός θα συζητηθούν και αφετέρου θα αποτελούν μια διέξοδο ιδιαίτερα σε περιπτώσεις όπου οι πιθανότητες ενός καθαρά κομματικού υποψηφίου είναι ελάχιστες.
Τα άγχη και οι προσδοκίες…
Σε ό,τι αφορά τον πήχυ των προσδοκιών του κυβερνώντος κόμματος για την εκλογική αναμέτρηση του Οχτώβρη, στη Ρηγίλλης γνωρίζουν και παραδέχονται ότι πάντα στις δημοτικές εκλογές διαπιστώνεται ψήφος διαμαρτυρίας και δυσαρέσκειας προς τις εκάστοτε κυβερνήσεις. Αυτό σε συνδυασμό με το ότι στις εκλογές του 2002 η ΝΔ πέτυχε ένα πολύ καλό αποτέλεσμα, το οποίο είναι αδύνατον να επαναληφθεί, προσγειώνει τις προσδοκίες και χαμηλώνει τον πήχυ.
Με ποιο αποτέλεσμα θα είναι ικανοποιημένοι και δεν θα το θεωρήσουν ήττα; Όπως μας διευκρίνισε στέλεχος του εκλογικού επιτελείου:
– Να μην απολεσθούν ορισμένες μεγάλες νομαρχίες, να κερδηθούν κάποιες που χάθηκαν το 2002 εξαιτίας «ανταρτών» και να μη χαθούν ορισμένοι δήμοι που κρίνουν τις επικοινωνιακές εντυπώσεις.
Στην πρώτη περίπτωση (νομαρχιών που δεν πρέπει να χαθούν) περιλαμβάνεται η Θεσσαλία, περιοχή ευαίσθητη λόγω των αγροτών. Εδώ αν χαθεί πάνω από μια νομαρχία, θα είναι ηχηρό «καμπανάκι». Επίσης η Μακεδονία, που ήταν σχεδόν όλη «γαλάζια» το 2002, και θα δοθεί μάχη να παραμείνει.
Στη δεύτερη περίπτωση (νομαρχιών που θα καταβληθεί προσπάθεια να κερδηθούν) περιλαμβάνονται η Χαλκιδική, η Βοιωτία, η Φλώρινα, η Εύβοια, η Πρέβεζα, που χάθηκαν το 2002 κυρίως λόγω «ανταρτών» υποψηφίων.
Σχετικά με τους δήμους, επικρατεί αισιοδοξία ότι ορισμένοι μεγάλοι θα κερδηθούν ξανά, όπως το Περιστέρι, το Αιγάλεω, το Χαλάνδρι, το Μενίδι, ο Βόλος, τα Χανιά, η Μυτιλήνη, τα Γιάννενα. Αν αυτό επιτευχθεί και παράλληλα οι απώλειες είναι «λελογισμένες», τότε στη Ρηγίλλης θα μπορούν να ισχυρίζονται ότι η ψήφος δυσαρέσκειας δεν πήρε τα χαρακτηριστικά που είχε η αντίστοιχη ψήφος για τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ το 1998 και -κυρίως- το 2002…
Η μάχη της… Αττικής
Αλλά η μεγάλη μάχη των εντυπώσεων θα κριθεί εν πολλοίς απ’ τους 4-5 μεγάλους δήμους και τις νομαρχίες Αθήνας-Πειραιά και Θεσσαλονίκης. Η Ρηγίλλης θεωρεί βέβαιο ότι θα κερδίσει τους δήμους Αθήνας και Θεσσαλονίκης και τη νομαρχία Θεσσαλονίκης. Θα γίνει μάλιστα προσπάθεια οι νίκες αυτές -για επικοινωνιακούς λόγους- να είναι απ’ την πρώτη Κυριακή, αν και κάτι τέτοιο δεν είναι εύκολο, ειδικά για τους δήμους.
Το μεγάλο στοίχημα για το κυβερνών κόμμα είναι η υπερνομαρχία και ο δήμος Πειραιά. Σε ό,τι αφορά τον Πειραιά είναι πιθανό να χαθεί λόγω της υποψηφιότητας του Παν. Φασούλα και της -λογικής- φθοράς του δημάρχου Αγραπίδη. Κάποιες σκέψεις για νέο υποψήφιο δεν «περπάτησαν», τουλάχιστον έως τώρα. Κρίθηκε ότι θα έδειχναν ηττοπάθεια και σε συνδυασμό με την επιμονή του νυν δημάρχου να είναι οπωσδήποτε υποψήφιος, υποχώρησαν.
Το μεγάλο σταυρόλεξο για τη Ρηγίλλης παραμένει ωστόσο πάντα η υπερνομαρχία. Και το μεγάλο πρόβλημα ταυτόχρονα. Μπορούμε να αποκαλύψουμε ότι για τις υποψηφιότητες στην υπερνομαρχία υπάρχουν αυτή τη στιγμή διάφορες αντικρουόμενες απόψεις. Έγιναν σκέψεις και προτάσεις μέχρι και για υποψηφιότητα της δημοσιογράφου Αγγ. Νικολούλη, που πάντως δεν «περπάτησαν». Παραμένει πάντως στο τραπέζι των διαβουλεύσεων το όνομα του δημοσιογράφου Τ. Κουίκ, ενώ συζητήσεις είχαν γίνει και για τον Γ. Αυτιά.
Όλη αυτή η παρέλαση ονομάτων -έχουν συζητηθεί ακόμα και τα ονόματα των Π. Φούρλα, Ά. Σπηλιωτόπουλου, Κατ. Παπακώστα, Έ. Κουντουρά και άλλα- δείχνει απλώς το αδιέξοδο που αντιμετωπίζει η ΝΔ για την υπερνομαρχία. Αδιέξοδο, που για αρκετά στελέχη έχει ήδη μετατραπεί σε ηττοπάθεια.
Γνωρίζουμε πάντως ότι το θέμα το χειρίζεται αποκλειστικά ο ίδιος ο Καραμανλής. Γνωρίζουμε επίσης πως ο πρωθυπουργός με ελάχιστους στενούς του συνεργάτες έχει συζητήσει και ονόματα προερχόμενα από άλλους κομματικούς χώρους. Ότι ακόμα και προκειμένου να αποκλειστεί παντελώς η διαρροή αυτών των ονομάτων σε δημοσκοπήσεις που γίνονται για το Μαξίμου δεν μπαίνουν ονόματα, αλλά ποιοτικά χαρακτηριστικά υποψηφίων!
Περιέργως δε απ’ το Μαξίμου διοχετεύεται ακόμα και αισιοδοξία, ότι η μάχη της υπερνομαρχίας δεν είναι α πριόρι χαμένη, εφόσον γίνουν οι σωστές επιλογές και ιδιαίτερα αν γίνει τελικά η έκπληξη στο όνομα του (ή της…) υποψήφιου υπερνομάρχη.
Σύμφωνα δε με έγκυρες πληροφορίες μας, τα αποτελέσματα της τελευταίας έρευνας που πήρε το Μαξίμου για την υπερνομαρχία φαίνεται να δικαιώνουν κάποιες απ’ τις σκέψεις και επιλογές του Καραμανλή και 1-2 ακόμα συνεργατών του. Απομένει να δούμε την κατάληξη των σχετικών βολιδοσκοπήσεων…