Νέφος θανάτου

Η «μαύρη» επέτειος των 20 χρόνων από το ατύχημα του Τσερνόμπιλ, οι συνέπειες του οποίου πλήττουν ήδη και τα παιδιά που γεννήθηκαν στην ευρύτερη περιοχή μετά το ατύχημα επαναφέρουν στην επικαιρότητα το κρίσιμο πρόβλημα της «διαχείρισης» της πυρηνικής ενέργειας, αλλά και της αξίας της ανθρώπινης ζωής.

Η σημερινή «ενεργειακή κρίση», αλλά κυρίως η ανάγκη αποδέσμευσης των ενεργειακών πηγών της ανθρωπότητας από το πετρέλαιο επαναφέρει την πρόταση για τη μαζική χρήση της πυρηνικής ενέργειας.

Τίθενται όμως κρίσιμα -και ίσως αναπάντητα- ερωτήματα:

– Μπορούν άραγε να υπάρξουν απολύτως ασφαλή μέτρα, ικανά να αποτρέψουν ένα παρόμοιο ατύχημα;

– Η διεθνής κοινότητα μπορεί, με τη σειρά της, να αναπτύξει ένα σύστημα ελέγχων, που θα περιορίσει τη χρήση της πυρηνικής ενέργειας για ειρηνικούς σκοπούς και θα αποτρέψει την κατασκευή πυρηνικών όπλων;

Δυστυχώς σε αυτά τα ερωτήματα δεν υπάρχουν σαφείς και τελεσίδικες απαντήσεις, ούτε από τον επιστημονικό κόσμο ούτε από τις υπεύθυνες πολιτικές ηγεσίες. Σε πολλές χώρες όπως π.χ. στη Γαλλία έχει ήδη ξεκινήσει ένας διάλογος για το κρίσιμο αυτό πρόβλημα, χωρίς όμως να δίδονται συγκεκριμένες απαντήσεις.

Ασφαλώς εκείνο που προέχει είναι η ζωή, η υγεία, η ασφάλεια των πολιτών. Γι’ αυτό και με θλίψη και τρόμο οι λαοί θυμούνται την τραγική επέτειο που οδήγησε και οδηγεί στο θάνατο δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους και έχει σαν τραγικό «δείγμα» σήμερα 4.000 ανήλικα παιδιά με καρκίνο του θυρεοειδούς.

Ας γίνει τουλάχιστον χρήσιμο δίδαγμα αυτή η καταστροφή. Για να δείξει πόσο κοντά βρίσκεται ο θρίαμβος και η τραγωδία στα ανθρώπινα επιτεύγματα.

ΟΦΙΣ