Ποιοι πήραν τη «μίζα» των 25 δισ.;
Έρχονται νέα στοιχεία στο φως, από τα οποία προκύπτει ότι δεν είναι και τόσο αθώα η απόφαση του κ. Αράπογλου, σε συνδυασμό με την τιμή που πήρε για να ξεπουλήσει το ελληνικό φιλέτο της ομογένειας, την Atlantic Bank στη Νέα Υόρκη, με νέα ερώτηση του Νάσου Αλευρά μετά το αίτημα να κληθεί ο κ. Αράπογλου στην Επιτροπή της Βουλής, να δώσει εξηγήσεις, φαίνεται ότι η αξιωματική αντιπολίτευση δεν συναινεί σ’ αυτήν την αγορά! Συγκεκριμένα αποκαλύπτεται ότι:
Πρώτον, η CITIBANK (στην οποία δούλευε πριν αναλάβει τη διοίκηση της Εθνικής Τράπεζας), ήταν ταυτόχρονα και ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ της Εθνικής Τράπεζας σ’ αυτό το «ντιλ»… και ταυτόχρονα κατέθεσε προσφορά για την εξαγορά της τουρκικής τράπεζας. Δηλαδή η CITIBANK ήταν σύμβουλος και ΑΝΤΙΠΑΛΟΣ της… ξύπνιας Εθνικής μας… Όπως έχει γραφεί, η CITIBANK είπε ότι δεν αγοράζει τόσο ακριβά. Απορία: Τότε, ως σύμβουλος της Εθνικής Τράπεζας, τι συμβούλευσε τον κ. Αράπογλου, να αγοράσει τόσο ακριβά ή να μην αγοράσει: Αν συνέβη το δεύτερο, τότε οι ευθύνες του κ. Αράπογλου είναι τεράστιες… Και όποιου βέβαια γενικού διευθυντή και υποδιοικητή συνυπογράψει…
Δεύτερον, για «προμήθειες και έξοδα» δόθηκαν 75.000.000 ευρώ, δηλαδή κάπου ΕΙΚΟΣΙ ΠΕΝΤΕ ΔΙΣ. ΔΡΧ., όπως αναφέρει σε ερώτηση που κατέθεσε στη Βουλή ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ και πρώην υφυπουργός Νάσος Αλευράς. Ποιος πήρε αυτές τις «μίζες», κύριε Αράπογλου;
Τρίτον (που δείχνει τις αλυσιδωτές ευθύνες του κ. Αράπογλου), ενώ η τουρκική τράπεζα αγοράσθηκε σε τιμή ΤΕΣΣΕΡΙΣ φορές πάνω από τη λογιστική της αξία, ο κ. Αράπογλου πούλησε την ATLANTIC BANK μόλις μιάμιση περίπου φορά πάνω από τη λογιστική της αξία! Ήτοι η λογιστική αξία ήταν 280 εκατ. δολάρια και η Εθνική την πούλησε για 400 εκατ. δολάρια! Σύμφωνα δε με έκθεση του επενδυτικού οίκου KEEFE BRUETTE AND NOODS, η ATLANTIC έπρεπε να πουληθεί ΔΥΟΜΙΣΙ φορές πάνω από τη λογιστική της αξία, ήτοι γύρω στα 700 εκατ. δολάρια, και όπως αντιλαμβάνεται ο καθένας το αμείλικτο ερώτημα που προβάλλει είναι γιατί τόσο φθηνά, της… περίσσευαν της Εθνικής Τράπεζας 300 εκατ. δολάρια, κάπου 100 δισ. δρχ, πέραν της ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ ΑΠΟΡΙΑΣ ποια η ανάγκη, ποια η λογική, ποια η… ευκαιρία που κινδύνευε να χαθεί, επέβαλε να ξεπουληθεί το φιλέτο, που αποτελεί η ελληνική σημαία στη Νέα Υόρκη, όπως και η Εθνική με 17 εκατομμύρια στον Καναδά; Μήπως πρέπει και κάποιος Εισαγγελέας, κύριε Παπαγγελόπουλε, να αρχίσει να ασχολείται;
Τέταρτον, η Εθνική αγόρασε την τουρκική τράπεζα πληρώνοντας τέσσερις φορές τη λογιστική της αξία. Στον τούρκο ιδιοκτήτη της επέστρεψε τις θυγατρικές της τράπεζάς του στα Βαλκάνια (Ρουμανία κ.α.) σε τιμή ΔΥΟ φορές τη λογιστική τους αξία, δηλαδή η Εθνική Τράπεζα έχασε ήδη χρήματα, πουλώντας φθηνότερα από την τιμή που αγόρασε. Η αξία των θυγατρικών υπολογίζεται σε 1 δισ. ευρώ και ο κ. Αράπογλου, χωρίς τη σύμφωνη γνώμη των μετόχων, τις έδωσε στον τούρκο τραπεζίτη για 580 εκατ. ευρώ Ποιος ο λόγος; Μήπως πρέπει να τον αναζητήσει κάποιος Εισαγγελέας;
Πέμπτον, ποιος αποτίμησε τόσο ακριβά την τιμή της μετοχής της τουρκικής τράπεζας. Και με ποιες εγγυήσεις από μια πιθανή κρίση, που είναι ενδεχόμενη και ορατή;
Αν πέσει στα 37 ευρώ η μετοχή, τότε…
Στο μεταξύ, οικονομικοί αναλυτές, ακόμα και υπουργοί, εκτιμούν, θέλοντας να επισημάνουν πόσο υψηλό είναι το ρίσκο, ότι αν η τιμή της μετοχής της Εθνικής Τράπεζας πέσει στα 37 ευρώ, τότε η τράπεζα θα έχει πρόβλημα χρηματοδότησης.
Γιατί αλλάζει άρον άρον το καταστατικό; Τι θέλει να προλάβει;
Όλα τα παραπάνω ενισχύουν τις απορίες για τον λόγο που ο διοικητής της Εθνικής Τράπεζας κ. Αράπογλου έσπευσε να συγκαλέσει τη Γενική Συνέλευση των μετόχων για τις 27 Απριλίου, δηλαδή σχεδόν πασχαλιάτικα, για την έγκριση, εκτός των συνήθων θεμάτων (ισολογισμού, κ.λπ.), αλλά και για αλλαγές κάποιων άρθρων του Κανονισμού που ασφαλώς θα είναι απαίτηση – προϋπόθεση της συμφωνίας εξαγοράς.
Ήδη μέτοχοι έχουν εκφράσει τις ανησυχίες τους για το τι κρύβεται πίσω απ’ αυτήν την άρον άρον αλλαγή όρων του Καταστατικού της Εθνικής Τράπεζας και ζητούν από την κυβέρνηση, και βασικά από τον αρμόδιο υπουργό Οικονομικών Γιώργο Αλογοσκούφη, να ζητήσει εξηγήσεις και να ανακοινώσει δημόσια για ποιο λόγο θέλει πασχαλιάτικα άρον άρον ο κ. Αράπογλου να αλλάξει σε ΕΠΤΑ σημεία το Καταστατικό. Τι τον επείγει; διερωτώνται. Τι κενά θέλει να καλύψει;
Και η ΟΤΟΕ διαμαρτύρεται
Όμως και η ΟΤΟΕ ανησυχεί για την τύχη των ασφαλιστικών ταμείων και ζητάει ρυθμίσεις ώστε να μπορέσει να μετάσχει στην αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου!
Γνώριζε ο Καραμανλής;
Καυτά ερωτήματα θέτει ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Νάσος Αλευράς με ερώτηση που κατέθεσε προς τους υπουργούς Οικονομίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων.
Ζητάει ευθέως να μάθει ο ελληνικός λαός αν είχε ενημερωθεί ο πρωθυπουργός και είχε εγκρίνει την απόφαση της Εθνικής, και αν είχε προηγηθεί κυβερνητική συνάντηση, και ποιοι είχαν πάρει μέρος, ενώ εμμέσως βάζει το θέμα για το ποιος πήρε τη μίζα των 75.000.000 ευρώ.
Το πλήρες κείμενο της ερώτησης του κ. Αλευρά, που δείχνει ότι το ΠΑΣΟΚ θεωρεί ΑΔΙΑΦΑΝΗ και επομένως ΥΠΟΠΤΗ την υπόθεση αυτή, έχει ως εξής:
«Πριν από λίγες ημέρες η Εθνική Τράπεζα προχώρησε στην εξαγορά ποσοστού μετοχών στην τουρκική τράπεζα έναντι τιμήματος 2,3 δισ. ευρώ. Στη συμφωνία προβλέπεται ότι η Εθνική Τράπεζα αποκτά δικαίωμα/υποχρέωση για την αγορά με δημόσια προσφορά και πρόσθετου ποσοστού μετοχών ώστε να αποκτήσει τον απόλυτο έλεγχο της τράπεζας, και στην περίπτωση αυτή το τίμημα της εξαγοράς θα φθάσει στα 4,3 δισ. ευρώ για το 90% περίπου. Το τίμημα της εξαγοράς κρίνεται από αρκετούς οικονομικούς παράγοντες εξαιρετικά υψηλό για το μέγεθος της τράπεζας (5,2% στο σύνολο των δανείων στην τραπεζική αγορά της Τουρκίας, πιστοληπτική ικανότητα Β1 από Moody’s και ΒΒ από Fitch) και πάντως αρκετές φορές πάνω από τη λογιστική της αξίας. Το κόστος για προμήθειες και έξοδα της εξαγοράς ανέρχεται σε 75 εκατ. ευρώ.
Για την κάλυψη του υψηλού κόστους εξαγοράς η τράπεζα σχεδιάζει τεράστια αύξηση του μετοχικού της κεφαλαίου, που κατά τις πληροφορίες θα φτάσει τα 3 δισ. ευρώ.
Η αύξηση αυτή όμως μπορεί να θίξει τον έλεγχο που ασκεί το Δημόσιο στη διοίκηση της τράπεζας, καθώς είναι ασαφές εάν τα ασφαλιστικά ταμεία θα συμμετάσχουν στην αύξηση αυτή.
Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα, την απόφαση αυτή της Εθνικής Τράπεζας είχε εγκρίνει προηγουμένως ο πρωθυπουργός, χωρίς όμως ποτέ να έχει ανακοινωθεί κάποια κυβερνητική σύσκεψη ή συνάντηση με τον διοικητή της τράπεζας.
Την επόμενη όμως ημέρα και παρά ορισμένες πληροφορίες που έκαναν λόγο για εκ πλαγίου ιδιωτικοποίηση της τράπεζας, ο υπουργός Κοινωνικών Ασφαλίσεων έκανε την πρωτοφανή δήλωση ότι δεν θα δοθεί κυβερνητική οδηγία στα Ταμεία για τη συμμετοχή τους στην αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου με άσκηση του δικαιώματος προτίμησης.
Η κυβερνητική αυτή δήλωση είναι αποκαλυπτική για την προχειρότητα στην αντιμετώπιση του θέματος και αφήνει ανοικτό το ενδεχόμενο να οδηγηθεί η τράπεζα στην ιδιωτικοποίηση χωρίς κυβερνητική απόφαση και βεβαίως χωρίς κανένα οικονομικό όφελος για το Δημόσιο.
Αποκαλύπτει έτσι την ανυπαρξία σχεδιασμού και στρατηγικής σε ένα μείζον θέμα για την ελληνική οικονομία.
Ερωτώνται οι αρμόδιοι υπουργοί:
1. Εάν είχε ενημερωθεί ο πρωθυπουργός πριν από την απόφαση της Εθνικής Τράπεζας και εάν την είχε εγκρίνει;
2. Εάν είχε γίνει κυβερνητική σύσκεψη για το θέμα, με ποιους παρόντες και πότε;
3. Εάν είχε εγκρίνει ο πρωθυπουργός ή ο υπουργός Οικονομίας το μεγάλο ύψος της προσφοράς που κατέθεσε η Εθνική Τράπεζα;
4. Με ποιον τρόπο θα διασφαλιστεί ο έλεγχος του Δημοσίου στην τράπεζα μετά μάλιστα και την πρωτοφανή δήλωση του αρμόδιου υπουργού Κοινωνικών Ασφαλίσεων ότι δεν θα δοθεί κυβερνητική κατεύθυνση στα Ταμεία;
5. Ποια η θέση της κυβέρνησης στο πιθανό ενδεχόμενο η τράπεζα με τον τρόπο αυτόν να οδηγηθεί σε ιδιωτικοποίηση;
6. Σε περίπτωση που τα ασφαλιστικά ταμεία επενδύσουν τελικά στη σχεδιαζόμενη αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου της τράπεζας, εάν έχει αποτιμηθεί το ρίσκο μιας τέτοιας επένδυσης αυτή την ώρα στην τουρκική οικονομία και τις προοπτικές της (γιατί περί αυτού πρόκειται);
7. Σε περίπτωση που δεν συμμετάσχουν στην αύξηση ποιος ο κίνδυνος να μειωθεί σημαντικά η αξία της μετοχικής τους παρουσίας στην τράπεζα;
Νάσος Αλευράς»