Ζητούνται «μοντέλα»…

Χρεοκοπημένος επιχειρήσεις θυμίζουν τα κόμματα και οι πολιτικοί μας… «Επιχειρήσεις» που στερούνται προγραμματισμού και πόρων και καταφεύγουν συνεχώς σε δάνεια…

Μια παρόμοιου είδους πολιτική και πνευματική «ανεπάρκεια» επιδεικνύουν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, αναζητώντας λύσεις στο πρόβλημα της οικονομικής ανάπτυξης με αναφορά σε ιρλανδικά και σουηδικά μοντέλα…

Έφθασε μάλιστα αυτή η αντιπαράθεση να οδηγήσει στην «καθαίρεση» του Γ. Φλωρίδη με την «κατηγορία» του οπαδού της «Σουηδίας»…

Η αλήθεια όμως είναι άλλη. Τόσο η κυβερνητική παράταξη όσο και η αξιωματική αντιπολίτευση έχουν στην ουσία αποδεχθεί την παντοδυναμία του νεοφιλελεύθερου οικονομικού-κοινωνικού προτύπου και αναζητούν «άλλοθι», ώστε να νομιμοποιήσουν τις επιλογές και τις θέσεις τους. Τα γεγονότα της Γαλλίας αποτέλεσαν απλώς το έναυσμα, ώστε να τεθούν επί τάπητος τα προβλήματα της ανεργίας των νέων, και να αποκαλυφθεί η απουσία συγκεκριμένων πολιτικών προτάσεων από τα κόμματα της διακυβέρνησης.

Η ελληνική οικονομία δεν χρειάζεται να «κοπιάρει» κανένα μοντέλο, γιατί έχει το δικό της παραγωγικό επίπεδο, τους δικούς της τομείς ανάπτυξης, τις δικές της κοινωνικές και εργασιακές δυνατότητες.

Εκείνο που χρειάζεται είναι ένας ολοκληρωμένος σχεδιασμός – με προοπτική μιας τουλάχιστον δεκαετίας- που θα αξιοποιήσει τις δυνατότητες της παραγωγικής μας δομής και θα ισχυροποιήσει τους κοινωνικούς και εργασιακούς θεσμούς, ώστε να διασφαλισθεί μια κοινωνικού-εθνικού χαρακτήρα συναίνεση πάνω στους κεντρικούς στόχους, της ανάπτυξης με τη συνεργασία του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα.

Όλα τα άλλα αποτελούν «εκφράσεις» της πολιτικής ανικανότητας και της ανεπάρκειας των πολιτικών μας να συλλάβουν και να αντιμετωπίσουν τα κρίσιμα προβλήματα της χώρας. Κι αυτή η ανικανότητα δεν κρύβεται πίσω ούτε από τις «μάσκες» των «Σουηδών» ούτε από εκείνες των «Ιρλανδών».

ΟΦΙΣ