Επικαιρότητα
1 Οργή λαού, φωνή Θεού! Ο Ντομινίκ Ντε Βιλπέν άκουσε τη φωνή του Θεού (δηλαδή τη φωνή της λογικής) και με συντετριμμένη εμφάνιση ανήγγειλε στον οργισμένο γαλλικό εργαζόμενο λαό ότι αποσύρει τον περίφημο νόμο του για τη σύμβαση πρώτης απασχόλησης. Είχε προηγηθεί η απόφαση της σπουδάζουσας νεολαίας να συνεχιστούν οι μαχητικές εκδηλώσεις εναντίον του νόμου Βιλπέν για ακόμα δεκαπέντε μέρες. Μόλις μαθεύτηκε η απόφαση αυτή, επεκράτησε πανικός στη γαλλική κυβέρνηση, που είχε πιστέψει ότι η αντίδραση των νέων θα ξεφουσκώσει σύντομα. Έτσι περιδεής ο πρωθυπουργός Ντε Βιλπέν αναγκάστηκε να αποσύρει τον νόμο του. Ειλικρινά συμμεριζόμαστε την ψυχολογική κατάρρευση του συμπαθούς πρωθυπουργού της Γαλλίας. Δεν είναι μικρό πράγμα να προκαλείς αναστάτωση σε έναν ολόκληρο λαό και να αντιμετωπίζεις τη θυελλώδη εξέγερση της νεολαίας. Ο πολλά υποσχόμενος Ντομινίκ Ντε Βιλπέν, με την επιτυχή προηγούμενη θητεία στο υπουργείο Εξωτερικών, είναι από τους πολιτικούς εκείνους που ανατέλλουν και δύουν χωρίς να μεσουρανήσουν. Τώρα η γαλλική Δεξιά, της γκωλικής κατεύθυνσης, θα προσπαθήσει να οικοδομήσει το προφίλ της από μηδενική βάση και να ξανακερδίσει την εμπιστοσύνη του γαλλικού λαού. Δύσκολη προσπάθεια για τον γάλλο Πρόεδρο Ζακ Σιράκ και τον ηγέτη του κυβερνώντος κόμματος Νικολά Σαρκοζί. Τα γεγονότα της Γαλλίας μάς θυμίζουν ότι στα δημοκρατικά καθεστώτα όταν οι λαοί αντιδρούν σε ένα κυβερνητικό μέτρο με συνέπεια και επιμονή, βγαίνουν νικητές. Το «αποφασίζομεν και διατάσσομεν» σε περνάει μόνο σε δικτατορικά καθεστώτα. Οι εκλεγμένες από τον λαό κυβερνήσεις πρέπει να πορεύονται με κοινωνική ευαισθησία και με σεβασμό στην κοινωνική αντοχή και συνοχή. Αυτό φαίνεται ότι, έστω και αργά, το συνειδητοποίησε και ο παρ’ ημίν νεοφιλελεύθερος κ. Αλογοσκούφης και άρχισε να μιλάει για σεβασμό της κυβέρνησης στην κοινωνική αντοχή. Μέχρι τώρα οι Καραμανλής και Αλογοσκούφης μάς απειλούσαν με δέσμες μεταρρυθμίσεων. Επί το νεοφιλελεύθερο φυσικά. Και έδειχναν να είναι ανυποχώρητοι στον μεταρρυθμιστικό τους οίστρο. Το πάθημα του συμπαθούς Ντε Βιλπέν τούς προσγείωσε και εγκατέλειψαν τον ΣΕΒασμό τους στα νεοφιλελεύθερα προστάγματα. Τώρα ο κ. Αλογοσκούφης θα… φυσάει και το γιαούρτι! Χάρις στον αγώνα της γαλλικής νεολαίας γλίτωσαν από τα χειρότερα και οι έλληνες εργαζόμενοι, που πίστεψαν στην τάχα κεντρώα κατεύθυνση της ΝΔ και την τίμησαν με την ψήφο τους. Και η κυβέρνηση της ΝΔ τούς πρόσφερε «αντί του μάννα χολή». Όπως βέβαια και τα προηγούμενα χρόνια το «σοσιαλιστικό» νεοΠΑΣΟΚ. Εσαεί προδομένοι οι εργαζόμενοι.
2 Το πανεπιστήμιο της Βόρειας Ιρλανδίας πραγματοποίησε τον περασμένο μήνα έρευνα ευφυΐας (IQ) των κατοίκων 23 ευρωπαϊκών χωρών, κάνοντας και σχετικές επιμετρήσεις της ευφυΐας. Τα αποτελέσματα ήταν απογοητευτικά για τις χώρες της περιοχής μας, σύμφωνα με τον δείκτη IQ. Οι Γερμανοί και οι Ολλανδοί έρχονται πρώτοι με δείκτη 107, ακολουθούν οι Πολωνοί με δείκτη 106, οι Σουηδοί με 104, οι Ιταλοί με 102 και οι Αυστριακοί και οι Ελβετοί με 101. Στις τελευταίες θέσεις στριμώχνονται οι Ρώσοι με δείκτη ευφυΐας 96, οι Έλληνες με 95, οι Γάλλοι, οι Βούλγαροι και οι Ρουμάνοι με 94, οι Τούρκοι με 90 και τελευταίοι οι Σέρβοι με δείκτη 89. Όπως βλέπουμε, οι λαοί της περιοχής μας, και οι Έλληνες φυσικά, κατέχουν τις τελευταίες «τιμητικές» θέσεις, με τους Τούρκους και τους Σέρβους να έρχονται τελευταίοι σε ευφυΐα. Από την έρευνα αυτή βγαίνει το συμπέρασμα ότι οι λαοί της Κεντρικής και της Δυτικής Ευρώπης είναι περισσότερο ευφυείς από τους λαούς της Ανατολικής Ευρώπης και των Βαλκανίων. Οι βαλκανικοί λαοί βρίσκονται στις τελευταίες θέσεις. Εμείς οι Έλληνες είμαστε οι εξυπνότεροι του βαλκανικού χώρου. Κάποτε αποκαλούσαμε τους λαούς της Κεντρικής και της Δυτικής Ευρώπης «κουτόφραγκους». Φαίνεται όμως ότι εμείς ήμασταν οι «κουτοευρωπαίοι». Ο χαμηλός δείκτης ευφυΐας των Γάλλων προκαλεί δικαιολογημένη κατάπληξη. Η Γαλλία συνορεύει με λαούς ανώτερης ευφυΐας. Από την έρευνα-μέτρηση απουσιάζει από τα κράτη της Δυτικής Ευρώπης μόνον η Βρετανία, χωρίς το ερευνητικό κέντρο του πανεπιστημίου να δίνει κάποια εξήγηση στην έκθεσή του που παρουσιάζει τα συμπεράσματα της έρευνας. Το πρόβλημα όμως είναι γιατί έγινε η έρευνα-μέτρηση της ευφυΐας, δηλαδή για ποιον σκοπό. Δεν θα υπήρχε η απορία αυτή εάν το πανεπιστήμιο περιόριζε την έρευνά του στην Ιρλανδία. Όμως μια έρευνα σε 23 χώρες της Ευρώπης είναι πολυδάπανη και δεν την αντέχει ο προϋπολογισμός ενός μικρού επαρχιακού πανεπιστημίου. Κάποιος λοιπόν χρηματοδότησε την έρευνα, ίσως για να χαράξει τη δική του στρατηγική με βάση τα ευρήματά της. Ίσως αυτό να μην το μάθουμε ποτέ. Εκείνο που μας φοβίζει (και μας προβληματίζει) είναι η κατάταξη των βαλκανικών χωρών στις τελευταίες θέσεις. Έχουμε την εντύπωση ότι αυτό κάτι μπορεί να μας λέει. Θα δούμε στο μέλλον.