Γίναμε… «μπουνταλάδες»
Ο κ. Αράπογλου και ευφυής είναι και με μεγάλη επιστημονική κατάρτιση και εμπειρία περί τα οικονομικά και πιστεύουμε ότι θα κατανοήσει πλήρως τα τρωτά της απόφασής του. Τα σκοτεινά σημεία της.
Η Εθνική Τράπεζα αγοράζει μειοψηφικό πακέτο 46% της Finansbank έναντι τιμήματος 2,3 δισ. ευρώ και στην τελική φάση της εξαγοράς το τίμημα αυτό ίσως αυξηθεί με πρόβλεψη να διπλασιαστεί και να φτάσει στα 4,5 δισ. ευρώ! Και για την εξεύρεση του ποσού αυτού η ΕΤΕ δρομολογεί την αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου της κατά 3 δισ. ευρώ. Το μέγεθος της Finansbank και οι αριθμοδείκτες αποδοτικότητας δικαιολογούν άραγε ένα τόσο υψηλό τίμημα; Ας μας απαντήσουν πειστικά οι αρμόδιοι της ΕΤΕ για το ζωτικό αυτό θέμα, που αφορά όλους τους μετόχους της, αλλά και την εθνική μας οικονομία που θα υποστεί την «αιμορραγία» αυτή.
Από το Λονδίνο ο κ. Αράπογλου μας πληροφορεί ότι η επέκταση στην Τουρκία δίνει την ευκαιρία σε ξένους επενδυτές να τοποθετηθούν στην τουρκική αγορά μέσω Αθηνών. Δηλαδή η ΕΤΕ ουσιαστικά μπαίνει εγγυητής (και πληρωτής;) για επενδύσεις στην Τουρκία. Οι επενδυτές αποφεύγουν την Τουρκία λόγω χαμηλής πιστοληπτικής αξιολόγησης. Ασφαλώς ο κ. Αράπογλου γνωρίζει ότι το έγκυρο και πανίσχυρο Institute International Finance, που εκπροσωπεί τα ιδιωτικά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, προειδοποίησε ότι οι δανειοδοτήσεις και οι επενδύσεις στην Τουρκία (και στη Βραζιλία και στη Μαλαισία) εγκυμονούν σοβαρούς κινδύνους. Γιατί ο διοικητής της ΕΤΕ αγνόησε αυτή την παράμετρο και πανηγυρίζει για το γεγονός ότι η ΕΤΕ ως εγγυητής θα παρασύρει τους έλληνες και ξένους επενδυτές να τοποθετηθούν σε μια επικίνδυνη αγορά;
Οι ελληνικές επενδύσεις στην Τουρκία παρουσιάζουν υψηλότατο βαθμό επικινδυνότητας. Και τούτο γιατί λόγω των διαφορών που χωρίζουν την Ελλάδα και την Τουρκία, οι ελληνικές περιουσίες που βρίσκονταν στην Τουρκία και στην κατεχόμενη Κύπρο έχουν πολλές φορές στο παρελθόν καταστραφεί. Έχει λοιπόν η ΕΤΕ να αντιμετωπίσει δύο σοβαρότατους κινδύνους: α) τη χαμηλή πιστοληπτική αξιολόγηση της Τουρκίας που οφείλεται στις αρνητικές επιδόσεις της οικονομίας της και β) την πατροπαράδοτη μεταχείριση των ελληνικών περιουσιών στην Τουρκία. Γιατί λοιπόν η διοίκηση της ΕΤΕ αναλαμβάνει τόσο μεγάλο ρίσκο; Προσδοκά υψηλά κέρδη με την ένταξη της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση μετά από 10-15 χρόνια; Η προοπτική αυτή είναι λίαν αμφισβητούμενη και κανείς δεν μπορεί από τώρα να προδικάσει τις εξελίξεις μέσα σε μια τόσο μεγάλη χρονική περίοδο. Πάντως, η σημερινή κατάσταση της τουρκικής οικονομίας δεν δικαιολογεί επενδύσεις. Το έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών προβλέπεται να φτάσει φέτος στα 35 δισ. δολάρια ή στο 9% του ΑΕΠ. Η υπερτιμημένη (ισχυρή) τουρκική λίρα ενθαρρύνει τις εισαγωγές και έτσι διαβρώνεται συνεχώς η ανταγωνιστικότητα με συνέπεια οι περισσότερες τουρκικές επιχειρήσεις να παρουσιάζουν χαμηλό βαθμό φερεγγυότητας. Ποιες επιχειρήσεις θα χρηματοδοτεί η Finansbank και μάλιστα όταν τη διοίκησή της δεν θα ασκεί η ΕΤΕ που θα διαθέτει μειοψηφικό πακέτο μετοχών; Αν η τουρκική λίρα καταρρεύσει ή υποστεί σοβαρή υποτίμηση κάτω από το βάρος της εισαγωγικής διείσδυσης, τι θα απομείνει στην Εθνική Τράπεζα; Η προοπτική μιας ύφεσης θέτει σε κίνδυνο και αυτή ακόμη την υπόσταση της Εθνικής.
Τη στιγμή που ο υπουργός Οικονομίας εκλιπαρεί τους ξένους επενδυτές να επενδύσουν στην πραγματική οικονομία (άμεσες επενδύσεις στην Ελλάδα) και προσπαθεί να θεσμοθετήσει κίνητρα, ο διοικητής της Εθνικής Τράπεζας δημιουργεί κίνητρα για ξένες επενδύσεις σε πιστωτικούς τίτλους και μάλιστα σε τίτλους (μετοχές) της Εθνικής! Ιδού οι αντινομίες της κυβερνητικής πολιτικής. Αυτή η κυβέρνηση δεν παίζεται. Ούτε πολιτική έχει ούτε προσανατολισμό! Δυστυχώς, γιατί αυτό σημαίνει ότι ο κάθε κυβερνητικός αξιωματούχος, αφού δεν υπάρχει γραμμή, μπορεί να δρα σαν «ελεύθερος σκοπευτής»!
Και μια τελευταία παρατήρηση. Οι υψηλές επενδύσεις μας στην Τουρκία αφοπλίζουν την κυβέρνηση στην άσκηση εθνικής πολιτικής. Δεν θα πρέπει με τη στάση μας να δυσαρεστούμε την Τουρκία, από φόβο μήπως η επένδυση της Εθνικής Τράπεζας πάθει καμιά σοβαρή ζημιά από το κατευθυνόμενο τουρκικό πλήθος! Πραγματικό δηλαδή «εθνικό φέσι» μάς βάζει η Εθνική Τράπεζα! Και μάλιστα πανάκριβο που δεν αποκλείεται η τιμή του να ανέβει για να συγκατατεθούν οι «διαφωνούντες» στρατιωτικοί στην εξαγορά της Finansbank. Συνηθισμένες τακτικές σε τέτοιες περιπτώσεις μεγάλων εξαγορών, όταν μάλιστα δεν έχει δοθεί και η τελική προσφορά.
Οι τούρκοι ιθύνοντες αποκαλούν την αμερικανική βοήθεια και τα χρηματοδοτικά πρωτόκολλα της ΕΕ «μπουνταλά μπαχτσίσι». Μήπως ήρθε η σειρά μας να περιληφθούμε και εμείς στους «μπουνταλάδες»;