Ανοίγει όλα τα μέτωπα ο Καραμανλής
Ο πρωθυπουργός, όπως είχε την ευκαιρία να υπογραμμίσει σε υπουργούς του την εβδομάδα που πέρασε, επιθυμεί να προχωρήσουν όλες οι μεταρρυθμίσεις που έχει προγραμματίσει η κυβέρνηση, ωστόσο καλό θα ήταν να επιδιωχθεί, όπως τόνισε, η κοινωνική συναίνεση μέσα από τον διάλογο.
Στην περίπτωση όμως που συνδικαλιστικοί φορείς και κόμματα βρίσκουν συνεχώς προσκόμματα για να διακόπτουν την πορεία υλοποίησης των σχεδιασμών της κυβέρνησης, φαίνεται ότι δεν θα προσμετρηθεί το πολιτικό κόστος και οι αρμόδιοι υπουργοί θα προχωρήσουν στην υλοποίηση των αποφάσεων. Άρα ο διάλογος θα έχει συγκεκριμένα χρονοδιαγράμματα.
Στο πλαίσιο αυτής της πολιτικής αντεπίθεσης εντάσσονται και οι ανακοινώσεις του υπουργού Οικονομικών Γ. Αλογοσκούφη για το… ιρλανδικό μοντέλο οικονομικής ανάπτυξης. Η κυβέρνηση… δεν αγάπησε έτσι ξαφνικά το ιρλανδικό μοντέλο ανάπτυξης, αλλά μετά από πολύμηνο έλεγχο ορισμένων οικονομικών δεδομένων που ομοιάζουν, εάν δεν είναι ίδια, με εκείνα της ντόπιας οικονομικής αγοράς και έπειτα από έρευνα των ιδιαιτεροτήτων που σχετίζονται με τα κεκτημένα ορισμένων κοινωνικών ομάδων.
Στην ουσία, η κυβέρνηση έψαχνε να βρει ένα μοντέλο ανάπτυξης, το οποίο θα είχε τα εξής χαρακτηριστικά:
α) Σταδιακή μείωση των αποδοχών ορισμένων κατηγοριών εργαζομένων.
β) Δραματική μείωση των κρατικών δαπανών.
γ) Σταδιακές απολύσεις σε προβληματικές επιχειρήσεις και καθεστώς μη επιδότησης σε ιδιωτικές επιχειρήσεις που δεν μπορούν να επιβιώσουν.
δ) Χαμηλότερη φορολογία σε όλες τις ιδιωτικές επιχειρήσεις.
ε) Καθεστώς μερικής απασχόλησης στον ιδιωτικό κυρίως τομέα, αλλά και σε ορισμένες επιχειρήσεις του Δημοσίου.
Τον πρώτο στόχο θα επιχειρήσει η κυβέρνηση σταδιακά να περάσει, όσον αφορά στα υψηλόβαθμα στελέχη των ΔΕΚΟ και των επιχειρήσεων. Τον δεύτερο στόχο, της μείωσης των κρατικών δαπανών, η κυβέρνηση θα επιδιώξει να επιτύχει με το νέο καθεστώς ελέγχου, κατά κύριο λόγο στις ΔΕΚΟ, όπου θα επιδιώξει μειώσεις λειτουργικών εξόδων κατά τουλάχιστον πέντε τοις εκατό στους αμέσως προσεχείς μήνες.
Το καθεστώς της μερικής απασχόλησης θα επιδιώξει η κυβέρνηση να περάσει σε όλους τους τομείς ώστε να χτυπηθεί όσο γίνεται η ανεργία.
Και τα παραπάνω πέντε βασικά στοιχεία και στόχοι είναι σίγουρο ότι θα διαμορφώσουν ένα εντελώς διαφορετικό σκηνικό καθημερινότητας στον ιδιωτικό και τον δημόσιο τομέα. Είναι σίγουρο ότι το ιρλανδικό μοντέλο θα επιδιωχθεί ως πρότυπο να περάσει μέσα από τις μεταρρυθμίσεις της κυβέρνησης και να ακολουθηθεί στις νέες ρυθμίσεις και για τις ΔΕΚΟ. Είναι επίσης σίγουρο πως εάν ακολουθήσει η κυβέρνηση το ιρλανδικό μοντέλο, αυτό δημιουργεί έναν σωρό άλλους… συνειρμούς, λογικούς και αυτονόητους.
Ποιοι είναι αυτοί;
α) Η σύγκλιση των συνθηκών του ιδιωτικού με τον δημόσιο τομέα.
β) Η άρση της μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων.
Η δημιουργία συνθηκών ανταγωνισμού στην αγορά υποχρεώνει τις δημόσιες υπηρεσίες και επιχειρήσεις να… κυνηγήσουν τις εξελίξεις, εάν δεν επιθυμούν να τεθούν στο περιθώριο. Το να είναι προβληματικές οι δημόσιες επιχειρήσεις ως έναν βαθμό, από την ώρα που πληρώνονται από τον κρατικό κορβανά, αντιμετωπίζεται. Το να είναι όμως παντελώς… άχρηστες, μπροστά στον ιδιωτικό ανταγωνισμό και σε αυτά που προσφέρουν οι ιδιωτικές επιχειρήσεις, θα είναι πλέον επικίνδυνο για την ίδια τους την επιβίωση.
Για να μάθουν όμως σε ένα διαφορετικό καθεστώς εργασίας οι δημόσιοι υπάλληλοι θα πρέπει να ακολουθηθεί ό,τι εφαρμόστηκε σε αρκετές χώρες της Ευρώπης και στην… Ιρλανδία: άρση της μονιμότητας.
Κάτι που θα δημιουργήσει οπωσδήποτε ουσιαστικές αντιδράσεις και κοινωνική αναστάτωση.
Έτσι, φαίνεται ότι με το άνοιγμα της συζήτησης για το μείζον θέμα του Ασφαλιστικού, με τη δημιουργία συνθηκών σύγκλισης ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, είναι ξεκάθαρο ότι η κυβέρνηση επιθυμεί να αλλάξει παντελώς το εργασιακό τοπίο και να ασκήσει πίεση προς όλες τις κοινωνικές ομάδες που καλούνται να αντιληφθούν πως πρέπει να έχουν κι εκείνες μερίδιο στις θυσίες που θα γίνουν.
Και για να πείσει τις ομάδες αυτές ότι αξίζει το νέο αυτό πείραμα σταθεροποίησης των συνθηκών εργασίας και αγοράς θα προχωρήσει πρώτα σε περικοπές όσον αφορά στα έξοδα των δημοσίων υπηρεσιών. Χωρίς να αποκλείεται μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα η κυβέρνηση να θέσει στο πλαίσιο του διαλόγου, με όλες τις κοινωνικές ομάδες, το μείζον θέμα της άρσης της μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων.