υπουργείο Εξω(φρεν)ικών

Με άδεια χέρια, για τους εντός του υπουργείου γνωρίζοντες, επέστρεψε από τις ΗΠΑ η υπουργός Εξωτερικών Ντ. Μπακογιάννη… Είπαμε βεβαίως τα δικά μας, για Κυπριακό, Σκοπιανό, Ελληνοτουρκικά και Ευρωτουρκικά, μας άκουσαν με διπλωματική «κατανόηση»… Είπαν όμως και οι Αμερικανοί τις δικές τους επιθυμίες και προτεραιότητες, για Αφγανιστάν, Ιράκ, τρομοκρατία κ.ά. και αμέσως εμείς επιβεβαιώσαμε τις πολλαπλές δεσμεύσεις που αναλάβαμε… Αυτή είναι η «ποιοτική διαφορά» της στρατηγικής συμμαχίας μας με τις ΗΠΑ: οι Αμερικανοί απλώς μας ακούν, ενώ εμείς δεσμευόμαστε… και για να μη φαίνεται διά γυμνού οφθαλμού το αμερικανικό κεφαλοκλείδωμα μας σερβίρουν τις δεσμεύσεις αυτές σε συμμαχικό-νατοϊκό πλαίσιο… Έτσι οι στρατιωτικές δυνάμεις που στείλαμε στο Αφγανιστάν, η οικονομική συμμετοχή μας, ύψους εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ για το Ιράκ, η συμμετοχή μας στις νατοϊκές δυνάμεις ταχείας επέμβασης, βαπτίζονται «συμβατικές δεσμεύσεις» στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ και όχι σε διμερές ελληνοαμερικανικό πλαίσιο… Όχι Γιάννης, Γιαννάκης…

Καλές λοιπόν οι συναντήσεις στην Ουάσινγκτον, οι θερμές χειραψίες ρουτίνας και τα τυποποιημένα χαμόγελα, αλλά η… «απογραφή» άφησε μεγάλα ελλείμματα σε βάρος της ελληνικής πλευράς… Ευελπιστούμε βεβαίως ότι με την επίσκεψη της νέας υπουργού Εξωτερικών Ντ. Μπακογιάννη στην Ουάσινγκτον οι αμερικανοί ιθύνοντες θα ξανακάνουν τους λογαριασμούς και θα μειώσουν το έλλειμμα σε βάρος μας… Γεγονός είναι ότι οι ΗΠΑ επιβάλλουν τη στρατηγική τους και δεν διστάζουν, ακόμη και όταν ορισμένες αποφάσεις και χειρισμοί τους υπονομεύουν μακροχρόνια ζωτικά συμφέροντα παραδοσιακών τους συμμάχων… Δυστυχώς είναι η μοίρα των μικρών χωρών να υπακούουν και να αποδέχονται τετελεσμένα… είτε για τη διεθνή ονομασία των Σκοπίων, είτε για το τελικό καθεστώς του Κοσόβου… Και έπεται συνέχεια.

Για την τιμή των όπλων έγινε, όπως φαίνεται, και η συζήτηση για την κατάργηση των θεωρήσεων εισόδου (visa) στα νέα ελληνικά διαβατήρια, για όσους Έλληνες επιθυμούν να ταξιδεύουν στις ΗΠΑ και να θαυμάσουν από κοντά… τον Πρόεδρο Μπους. Αλλάξαμε διαβατήρια -σημαντική δαπάνη για το κράτος- για να ευθυγραμμισθούμε με τις νέες αυστηρές αμερικανικές προδιαγραφές ασφαλείας. Εκατοντάδες χιλιάδες ομογενών μας αλλά και οι περισσότεροι Έλληνες θα ταλαιπωρηθούν φέτος το καλοκαίρι σε αστυνομικές υπηρεσίες μέχρι να αποκτήσουν το νέο διαβατήριο που διασφαλίζει την αυθεντικότητα των βιομετρικών στοιχείων του κατόχου. Παραμένει όμως σε πλήρη ισχύ η αμερικανική απαίτηση για «προσωπική συνέντευξη» και λήψη visa από τα κατά τόπους αμερικανικά προξενεία για είσοδο στις ΗΠΑ… Τα είπε, βεβαίως, στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ η υπουργός Ντ. Μπακογιάννη, οι Αμερικανοί απλώς τα σημείωσαν… Θα το παραπέμψουν στις αρμόδιες «υπηρεσίες ασφαλείας», όπως γινόταν κάποτε στην Ανατολική Ευρώπη με τις σοβιετικές αρχές ασφαλείας… Εν τω μεταξύ θα συνεχίζεται η ταλαιπωρία ελλήνων πολιτών, ο εξευτελισμός της σωματικής έρευνας, δακτυλικών αποτυπωμάτων και άλλων ψυχοσωματικών τεστ… φιλοαμερικανισμού, όσων αποτολμήσουν ταξίδι στις ΗΠΑ. Τρομολαγνεία λοιπόν στην Ουάσινγκτον και άγιος ο Θεός…

Συγκρατώ απόσπασμα από τηλεσυνέντευξη του αμερικανού υφυπουργού Εξωτερικών Νικ. Μπερνς, σε συνέδριο στην Αθήνα του περιοδικού «Economist». «Εμείς δεν ανακατευόμαστε», απήντησε ο πολυπράγμων Μπερνς σε ερώτηση για τη διαφορά Ελλάδος-ΠΓΔΜ για τη διεθνή ονομασία… «υπάρχει ο ΟΗΕ για να λύσει το ζήτημα»… Η υποκρισία στο απόγειό της. Αφού πρώτα αναγνώρισαν οι ΗΠΑ τα Σκόπια, με το συνταγματικό τους όνομα Μακεδονία, κατά τρόπο αιφνιδιαστικό και ιδιαίτερα υποτιμητικό για την Ελλάδα, τον παραδοσιακό φίλο και «στρατηγικό σύμμαχο», έρχονται τώρα και λένε «βρείτε τα μεταξύ σας»… Όμως μετά από μια τέτοια αμερικανική αβάντα, μετά από μια ισχυρή υποστήριξη των Σκοπίων σε διεθνές επίπεδο, γιατί οι Σκοπιανοί να τηρήσουν μετριοπαθή διαπραγματευτική στάση; Τα λόγια περιττεύουν, αλλά δυστυχώς και ο χρόνος εργάζεται εις βάρος μας, παγιώνοντας καταστάσεις και ονομασίες, με κρυφό ανάδοχο βεβαίως και τις ΗΠΑ…

Πάντα είχαν ιδιαίτερη επιτυχία τα «διπλωματικά πάρτι» που οργάνωνε το υπουργείο Εξωτερικών στη Βουλιαγμένη, στον «Αστέρα»… Από τους καλύτερους και πιο γενναιόδωρους πελάτες του κοσμοπολίτικου ξενοδοχείου… Φιλοξενούμενοι του υπουργείου, με όλα τα έξοδα βεβαίως πληρωμένα, ξένες προσωπικότητες, συνοδεία, παρατρεχάμενοι, μερικές φορές και κάτι μυστηριώδεις «διεθνείς παράγοντες»… Αυτή τη φορά το υπουργείο διοργάνωσε πάρτι για το… Κόσοβο, με αμφιτρύονα τον υφυπουργό Εξωτερικών Γ. Βαληνάκη… Καλεσμένος αρκετός κόσμος από τη βαλκανική γειτονιά μας, εκπρόσωποι από διεθνείς οργανισμούς, γνωστοί γραφειοκράτες καλοπερασάκηδες και πρέσβεις, και διπλωματικοί από το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών. Προσήλθαν, μάλλον προσέτρεξαν, όλοι, άλλωστε πάντα περνάς καλά στη Βουλιαγμένη… Ωραία η διπλωματική παράσταση που στήθηκε για λόγους εσωτερικούς, επικοινωνιακούς, γευστικότατο το φαγητό… Το αποτέλεσμα όμως; Εκ των προτέρων γνωστό… Υποτίθεται βεβαίως ότι συγκεντρώθηκαν οι «διπλωματικοί παράγοντες» να ανταλλάξουν απόψεις και να διαβουλευθούν για το μελλοντικό καθεστώς του Κοσόβου… Το εκ των προτέρων γνωστό αποτέλεσμα είναι η αμερικανική επιθυμία (διάβαζε απαίτηση) για εσπευσμένη ανεξαρτητοποίηση του Κοσόβου, και άσ’ τους γείτονες και στρατηγικούς συμμάχους να λένε… Αυτή δυστυχώς είναι η πικρή αλήθεια… Ούτε μας προϊδέασαν από καιρό για τη βαλκανική στρατηγική τους, ούτε μας διευκόλυναν εγκαίρως να αλλάξουμε σταδιακά στάση… 180 μοιρών… για να μη φανεί, προς τα έξω, τόσο απότομα η εξω(φρεν)ική εξωτερική μας πολιτική τού είπα-ξείπα, του στρατηγικού μας δόγματος «ό,τι πεις μεγάλε»… (στην αγγλική του διατύπωση (whatever you say, sir…). Το ψιθύρισαν βέβαια κάποια στιγμή οι Αμερικανοί στο αφτί του τέως υπουργού Εξωτερικών Π. Μολυβιάτη… Αυτός φρόντισε αμέσως να αλλάξει τον πρέσβη μας στην Ουάσινγκτον Γ. Σαββαΐδη, να βάλει άνθρωπό του για να εφαρμόσει πιστά την αμερικανική πολιτική που αιφνιδίως την υιοθετήσαμε κι εμείς και τη βαφτίσαμε «ρεαλιστική ελληνική πολιτική». Όλο και αυξάνονται οι «ρεαλιστές» σε αυτό το υπουργείο που ασχολούνται με τα εθνικά μας θέματα…

Έχει γράψει η στήλη για την ιδιαίτερη έλξη που ασκεί η Ρώμη, η Αιωνία Πόλη, στους πανέλληνες… Προεδρικές επισκέψεις, πρωθυπουργικές αποδράσεις από την Αθήνα, με ταξιαρχία υπουργών, βουλευτών, ευρωβουλευτών κομματικών επιτελών και πάσης φύσεως «παραγόντων»… Στη Ρώμη για ωραίο καπουτσίνο συμπλέουν κυβέρνηση και αντιπολίτευση, με κάποια πρόφαση βεβαίως… Μαθαίνω η πρεσβεία της Ρώμης έχει μετατραπεί σε καφετέρια, κερνάει αυθεντικό καπουτσίνο, εντός και εκτός πρεσβείας… Άλλο που δεν θέλει και ο γνωστός για τις δημόσιες σχέσεις του πρέσβη μας Αν. Μητσιάλης, προσωρινός ένοικος της πρεσβείας-καφετέριας στη Ρώμη… Να θυμίσω ότι κάποτε ο τέως πρωθυπουργός Κ. Σημίτης διερωτήθηκε μεγαλόφωνα σε συνεργάτες του πώς υπάρχουν ακόμη πρεσβείες σε κοσμοπολίτικες πρωτεύουσες χωρών της Ευρ. Ένωσης. Υποτίθεται ότι στα πλαίσια της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, κατάργησης των εσωτερικών συνόρων κ.λπ. θα έπρεπε να κλείσουν και ορισμένες πρεσβείες που δεν είχαν ουσιαστικό λόγο υπάρξεως. Αντιστέκεται το διπλωματικό κατεστημένο, ελληνικό και ευρωπαϊκό, του απήντησαν, και αμέσως αντιλήφθηκε ότι είχε μπροστά του μια ακόμη συντεχνία, με κεκτημένα τις «πρεσβείες διακοπών». Πάντως η πρεσβεία της Ρώμης βρήκε σοβαρό λόγο ύπαρξης, όπως με ενημέρωσε βουλευτής από τη συνοδεία του πρωθυπουργού Κ. Καραμανλή, να κερνάει αρωματικό καπουτσίνο…

Έφυγε στην Ουάσινγκτον… οικογενειακώς ο εκπρόσωπος Τύπου του υπουργείου Εξωτερικών και το έκλεισε το «μαγαζί», την υπηρεσία ενημέρωσης του υπουργείου… και άφησε τις διευθύνσεις του υπουργείου χωρίς τα δημοσιεύματα της περασμένης Κυριακής… Τι φοβόταν, ρωτούσαν διαδρομιστές στο νεοκλασικό της Βασ. Σοφίας, μήπως γράψουν κάτι για τον ίδιο και δεν προλάβει να το λογοκρίνει; Έτσι κι αλλιώς θα τον καλύψει ο πεθερός του, γεν. γραμματέας του Υπουργικού Συμβουλίου…

Α. Κ.