Η ΠΟΛΥΘΕΣΙΑ…

Ποιο είναι το φαινόμενο; Μα ποιο άλλο από την τρισκατάρατη πολυθεσία. Η πολυθεσία είναι ένα φαινόμενα αχρείο, αισχρό και αχρείαστο, ένα φαινόμενο πολιτικά ανήθικο, κοινωνικά άδικο και οικονομικά αντιπαραγωγικό. Ένα φαινόμενο παρασιτικό. Το καλλιεργούν οι κυβερνήσεις και των δύο κομμάτων εξουσίας με ανταγωνιστικό ζήλο. Και όταν μιλάμε για πολυθεσία δεν εννοούμε διπλοθεσία, η τριπλοθεσία, πράγμα φυσικά ανεπίτρεπτο. Εννοούμε πολυθεσία. Μέχρι και εννέα θέσεις κατείχε παλαιότερα κάποιο κομματικό στέλεχος της Ν.Δ. επί κυβερνήσεων Κων/νου Καραμανλή, γεγονός το οποίο είχαμε τότε καταγγείλει με σχετική ερώτηση στη Βουλή. Και βέβαια το κακό συνεχίστηκε και επί ΠΑΣΟΚ. Και συνεχίζεται και σήμερα με ταχύτερους ρυθμούς και με μεγαλύτερη φαυλότητα. Με άγνωστους, συνήθως, τους μισθούς. Πάντοτε όμως παχυλούς. Και το άθλιο αυτό πολιτικό φαινόμενο ανθεί κυρίως στα συμβούλια διοίκησης των οργανισμών, στις πάσης φύσεως επιτροπές στο «σύστημα συμβούλων», καθώς και στην κατηγορία των μετακλητών υπαλλήλων. Εισπράττουν οι πολυθεσίτες από όλες τις θέσεις τις οποίες κατέχουν παχυλές αποδοχές, τις περισσότερες φορές χωρίς παραστατικά. Για σκεφτείτε το «έντιμο» κράτος να συνεργεί και στη φοροκλοπή, την οποία σε άλλες περιπτώσεις τιμωρεί. Και μη μας πει κανείς ότι είναι «άξιος ο μισθός τους» ή ορθότερα «άξιοι οι μισθοί τους». Δεν μας εκπλήσσει πώς ένας πολυθεσίτης (με τρεις, πέντε ή επτά θέσεις) προλαβαίνει και προσφέρει τις «υπηρεσίες» του. Μας εκπλήσσει το πώς προλαβαίνει και εισπράττει τους μισθούς του.

Το φαινόμενο, πέραν όλων των άλλων χαρακτηρισμών, είναι και αντικοινωνικό, γιατί πρόκειται για εκτεταμένη αργομισθία, η οποία πέρα από τον αντιπαραγωγικό της χαρακτήρα αποτελεί και μορφή κοινωνικής αδικίας.

Γιατί παραγκωνίζει χιλιάδες άξιους νέους, οι οποίοι αγωνίζονται για μια θέση, για μια υποαπασχόληση, για ένα μεροκάματο ελεημοσύνης. Και δεν το βρίσκουν γιατί τους έχουν προλάβει οι αετονύχηδες, οι «ημέτεροι», οι κατά περίπτωση επιτήδειοι. Να γιατί χιλιάδες νέοι επιστήμονες, με ντοκτορά, με μάστερ, με ειδίκευση, είναι άνεργοι. Λόγοι πολιτικής ηθικής, λόγοι κοινωνικής δικαιοσύνης, λόγοι παραγωγικότητας, λόγοι στοιχειώδους εντιμότητας της Πολιτείας επιβάλλουν εδώ και τώρα, με νόμο αυστηρό, την κατάργηση της πολυθεσίας. Θα αρκούσαν δύο και μόνο άρθρα:

Άρθρο πρώτο

1. Κατάληψη δεύτερης θέσης στον ευρύτερο δημόσιο τομέα από ένα και το αυτό πρόσωπο και με οιανδήποτε σχέση εργασίας απαγορεύεται.

2. Η παραβίαση της προηγούμενης διάταξης τιμωρείται με φυλάκιση (προσδιορίζεται) καθώς και με πρόστιμο (προσδιορίζεται), ως και με επιστροφή των πάσης φύσεως αποδοχών που έλαβε, πέραν της αρχικής του θέσης, ως αχρεωστήτως καταβληθεισών.

3. Με ποινή φυλάκισης (προσδιορίζεται) και επιβολή χρηματικού προστίμου (προσδιορίζεται) τιμωρείται και το δημόσιο όργανο που συνυπέγραψε την πρόσληψη.

Άρθρο δεύτερο

1. Μέσα σε προθεσμία ενός μηνός από τη δημοσίευση του παρόντος στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως όποιος κατέχει περισσότερες από μία θέσεις υποχρεούται με γραπτή δήλωσή του στο Υπουργείο Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης να επιλέξει μία από αυτές, παραιτούμενος ρητά από όλες τις άλλες.

2. Η παράλειψη της υποχρέωσης της προηγουμένης παραγράφου συνεπάγεται την απόλυση του υπαλλήλου από κάθε θέση και επιφέρει ποινές της παραγράφου 2 του προηγούμενου άρθρου.
Κύριοι της εξουσίας, στοιχειώδης εντιμότητα σας επιβάλλει να τολμήσετε.