Εκλογές χωρίς μήνυμα

Φοιτητικές εκλογές… και λοιπόν; Αποτελούν πια δευτερεύουσα είδηση στα δελτία, δεν παράγουν πολιτικά «γεγονότα», συνιστούν ένα είδος επετειακού συμβάντος: Θα μπορούσε η ημέρα των εκλογών να ανακηρυχθεί στο ημερολόγιο απλώς ως «η ημέρα του ψηφίζοντος φοιτητή»…

Η απολιτικοποίηση και η σταδιακή σύγκλιση των πολιτικο-ιδεολογικών χαρακτηριστικών των δύο μεγάλων κομμάτων οδήγησε την ίδια τη νεολαία -το πιο ζωντανό και προβληματισμένο «τμήμα» της κοινωνίας- στην αδιαφορία, στην καθήλωση, στον συμβιβασμό.

Καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου οι φοιτητικές παρατάξεις, στη μεγάλη τους πλειονότητα, δεν ασχολούνται με τα κρίσιμα προβλήματα της εκπαίδευσης, με το ίδιο τους το μέλλον στο εργασιακό περιβάλλον, με θέματα που θίγουν το δημοκρατικό περιεχόμενο των θεσμών.

Δεν επιτρέπεται σήμερα -αν αναλογισθούμε παλαιότερες ιστορικές περιόδους- οι φοιτητικές παρατάξεις και το φοιτητικό κίνημα να μην αντιδρούν στις νεο-φιλελεύθερες πολιτικές, που μετατρέπουν σε ιδιωτικό δικαίωμα -δηλαδή σε εμπόρευμα- το δημόσιο αγαθό της εκπαίδευσης.

Γιατί αν κάνει κάποιος τον κόπο να διαβάσει τις προεκλογικές ανακοινώσεις της ΔΑΠ και της ΠΑΣΠ, θα νιώσει βαθιά απογοήτευση για το γεγονός της ενσωμάτωσης της ίδιας της νεολαίας στις δομές του συστήματος και αποδοχής των αξιών του.

Βεβαίως, κύριες υπεύθυνες για τον κατήφορο αυτό είναι οι κομματικές – γραφειοκρατικές ηγεσίες των παρατάξεων, που δεν απολογούνται στους φοιτητές αλλά στα πολιτικά – κομματικά τους γραφεία. Πίσω όμως από το «κέλυφος» αυτό υπάρχουν ζωντανές δυνάμεις της νεολαίας, που δεν θα αργήσουν να χαράξουν τον δικό τους δρόμο και να αγωνισθούν για τα δικά τους οράματα.

ΟΦΙΣ