Κλίμα απογοήτευσης για τον Καραμανλή στους βουλευτές της ΝΔ!

Αλλά ένα κρίσιμο ζήτημα για την κυβέρνηση είναι ότι, λόγω ελλείμματος σχεδίου για την αντιμετώπιση αυτής της πολύ δύσκολης καμπής, έχει -για πρώτη φορά- αρχίσει να δημιουργείται κλίμα απογοήτευσης ακόμα και για τον Κ. Καραμανλή, ιδιαίτερα στους κόλπους της Κοινοβουλευτικής Ομάδας. Για παράδειγμα, την Παρασκευή, μετά τη δημοσιοποίηση της έρευνας της Μέτρον Ανάλυσις, πολλοί βουλευτές της ΝΔ αντιδρούσαν με πεσμένη ψυχολογία, αν και υπήρχε «non paper» από τον Πολιτικό Σχεδιασμό με οδηγίες αντίδρασης σε ό,τι αφορούσε τόσο τη δημοσκόπηση όσο και γενικότερα τα θέματα της συγκυρίας.

Ας σημειωθεί ακόμα ότι από την Πέμπτη το μεσημέρι κυβερνητικά στελέχη είχαν ενημερωθεί για τα αποτελέσματα της συγκεκριμένης έρευνας. Με βάση στοιχεία που υπάρχουν από έρευνες που πραγματοποιεί η Ρηγίλλης, αντιμετωπίστηκε ως δημοσκόπηση ενταγμένη στους επικοινωνιακούς σχεδιασμούς της Χαριλάου Τρικούπη και των «νταβατζήδων», έπειτα από επαφές που υπήρξαν μεταξύ υπουργών, του Λ. Ζαγορίτη και του Πολιτικού Σχεδιασμού.

Ωστόσο, και παρά την «επιθετική» αντιμετώπιση της συγκεκριμένης έρευνας, το κλίμα μεταξύ των βουλευτών ήταν βαρύ. Και ήταν βαρύ επειδή τα μέλη της ΚΟ της ΝΔ εισπράττουν από τις εκλογικές τους περιφέρειες τη δυσαρέσκεια και την απογοήτευση για την κυβερνητική πολιτική και αναζητούν εναγωνίως την έξοδο από τη στενωπό της λαϊκής διαμαρτυρίας και… δεν τη βλέπουν!

Ζητούν «ομάδα» καθημερινότητας

Γεγονός είναι πως η κυβέρνηση και το κόμμα αυτή την κρίσιμη περίοδο δεν αντιμετωπίζουν κυρίως τα προβλήματα που αναπόφευκτα δημιουργούνται για μια κυβέρνηση στο μέσον της θητείας της. Βασικά κατατρύχονται από την έλλειψη στρατηγικής εξόδου από την κρίση.

Πράγματι μπούσουλας, αυτή τουλάχιστον τη στιγμή, δεν φαίνεται να υπάρχει. Υπάρχει μόνο αυτενέργεια και «πατριωτισμός» ορισμένων -λίγων- υπουργών και κομματικών στελεχών. Πέραν αυτού… ουδέν.

Αλλά το σημαντικότερο είναι πως για πρώτη φορά η γκρίνια αγγίζει και τον Καραμανλή. Πλέον οι βουλευτές απαιτούν από τον πρωθυπουργό να αναλάβει πρωτοβουλίες, να κάνει «έξοδο» από το Μαξίμου, να επιστρέψει στην επαφή του με τον λαό που αποτελεί ένα από τα δυνατά του όπλα.

Απαιτούν ακόμα άμεση αντιμετώπιση της καθημερινότητας. Από αυτή τη μάχη, την οποία φαίνεται πως η κυβέρνηση έχει λησμονήσει, εξαρτούν πολλά, πάρα πολλά, για την ανάκαμψη.

Προς τούτο προτείνεται η συγκρότηση ομάδας για την αντιμετώπιση της καθημερινότητας. Ομάδας που θα παρεμβαίνει άμεσα, όπου και όταν εμφανίζεται πρόβλημα.

Έχει προταθεί επίσης η συγκρότηση «ομάδας άμεσης επικοινωνιακής παρέμβασης» στο κλίμα που διαμορφώνουν τα ΜΜΕ, ιδιαίτερα δε τα ΜΜΕ των «νταβατζήδων». Εκτιμήθηκε ότι δημιουργούν κλίμα εξαιρετικά αρνητικό για την κυβέρνηση και η αντίδραση μέχρι τώρα ήταν ήπια, ακόμα και ανύπαρκτη.

Βέβαια, συνεργάτης του κ. Καραμανλή μάς επεσήμανε ότι γνώριζαν πως στο μέσον της τετραετίας οι δημοσκοπήσεις θα ήταν δύσκολες για την κυβέρνηση. Υπενθυμίζουν, επίσης, ότι ο Σημίτης στο μέσον της πρώτης τετραετίας του, τότε που ήταν παντοδύναμος, υστερούσε στις δημοσκοπήσεις γύρω στις πέντε μονάδες, στη συνέχεια έχασε τις ευρωεκλογές του 1999 με τρεις μονάδες και όμως κέρδισε, έστω και οριακά, τις εκλογές του 2000. Βέβαια η διαφορά είναι ότι τότε ο Σημίτης έλεγχε τα ΜΜΕ, ενώ ο Καραμανλής σήμερα βαδίζει σε ένα περιβάλλον μιντιακό σαφέστατα εχθρικό…

Ο ίδιος συνεργάτης εκτιμά πάντως ότι τα ποιοτικά στοιχεία των δημοσκοπήσεων είναι ευνοϊκά και για την κυβέρνηση και κυρίως για τον Καραμανλή, ο οποίος συνεχίζει να αποτελεί το σοβαρό όπλο της κυβέρνησης. Αν τα πράγματα ιδιαίτερα στην οικονομία σταθεροποιηθούν, μας τόνισε, τότε με σιγουριά θα πάμε σε μια νέα εκλογική νίκη.
«Κλειδί» λοιπόν η σταθεροποίηση στην οικονομία. Ωστόσο, μέχρι να φτάσουν εκεί τα πράγματα η κυβέρνηση θα πρέπει να ξεπεράσει τον «σκόπελο» των κινητοποιήσεων των συνδικαλιστών, όπου τουλάχιστον οι «πράσινοι» συνδικαλιστές είναι αποφασισμένοι να παίξουν το παιχνίδι της Χαρ. Τρικούπη…

Από την άλλη μεριά, ιστορικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ εκτιμά πως θα είναι δύσκολο για την κυβέρνηση να βγει από την κρίση, γιατί πρόκειται για κυβέρνηση «γκαφατζού», άπειρη, χωρίς σχέδιο και μπούσουλα πλεύσης και χωρίς «δυνατή ομάδα κρούσης και αντιμετώπισης κρίσεων»…