Ένας λατιτουδινάριος της ελευθερίας των αντιλήψεων…

Ο ορθόδοξος συντηρητισμός του, ως «σινικό τείχος», τον κρατεί δέσμιο της «κομματικής καθαρότητας» και τον καθιστά αδύναμο να αποτολμήσει υπερκέραση των κομματικών και παραταξιακών ορίων!

Ο «φιλόσοφος των αριθμών και της ειρήνης», ο Μπέρντραντ Ράσελ, ίσως κατέγραφε στην προσωπικότητα του Βύρωνα Πολύδωρα ισχυρό το στοιχείο του αυτοθαυμασμού, έλλειψη ενδιαφέροντος για τον εξωτερικό κόσμο, παράλληλα με τη φροντίδα η ίδια η προσωπικότητα του νυν υπουργού Δημόσιας Τάξης να τυλιχτεί «στον ζεστό μανδύα του μύθου».

Αλλά, κατά τον ίδιο φιλόσοφο, «τ’ αγκάθια ξεσκίζουν τον ζεστό μανδύα και οι παγερές ριπές τρυπώνουν από τις σχισμές, κι εκείνος που συνήθισε στη ζεστασιά υποφέρει περισσότερο απ’ όσο εκείνος που σκληραγωγήθηκε να τις ανέχεται»…

Ο τόνος της ρητορικής του κ. Πολύδωρα, «ρυθμού ηθικολογίας», εκθειάζει σε μεγάλο βαθμό την αυταπάρνηση και δίνει έμφαση εκεί που δεν πρέπει.

Ο ηθικολόγος έχει περισσότερο την τάση, αν κι αυτό δεν είναι γενικό, να τονίζει κατεξοχήν τις πράξεις παρά τη διάθεση.

Έχει παρατηρηθεί ότι «η ενσυνείδητη αυταπάρνηση κάνει τον άνθρωπο να είναι απορροφημένος από τον εαυτό του και να έχει ζωντανή την αίσθηση των όσων θυσιάζει. Τοιουτοτρόπως η αυταπάρνηση αστοχεί συχνά στον άμεσο στόχος της και σχεδόν πάντα στον τελικό σκοπό της»!

Στην πραγματικότητα όμως η αντίθεση ανάμεσα στο Εγώ και στον υπόλοιπο κόσμο, που περικλείει το δόγμα της αυταπάρνησης, εξαφανίζεται ευθύς ως αποκτήσουμε κάποιο πραγματικό ενδιαφέρον για τα πρόσωπα και τα πράγματα έξω και πέραν του εαυτού μας…

Τα ενδιαφέροντα αυτά συνάδουν με την προσωπικότητα και τον χαρακτήρα του νυν επικεφαλής των δυνάμεων Ασφάλειας της χώρας. Και επομένως ο ίδιος είναι βέβαιον ότι καταλήγει να αισθάνεται πως είναι μέρος του γενικού ρεύματος της ζωής και όχι ότι είναι μία ξεχωριστή οντότητα, όπως μία μπάλα του μπιλιάρδου της οποίας η μόνη σχέση με τις άλλες μπάλες είναι ότι συγκρούονται μεταξύ τους!

Στο σημείο αυτό θα δοκιμασθεί η αποτελεσματικότητα της πολιτικής του, αν δηλαδή θα εγκολπωθεί τη «θεωρία του περιβάλλοντος» – τη νοοτροπία του «πνεύματος των χωροφυλάκων»-που πλανάται στο πολυώροφο μέγαρο της λεωφόρου Κατεχάκη, ή θα εξορκίσει το φθοροποιό αυτό πνεύμα!

* * *
Γόνος αγροτικής οικογένειας -υιός αγαθού λευίτη- ακολούθησε τον μονόδρομο των αγροτικής καταγωγής νέων της δεκαετίας του ’60 να συνδέσει τη διάκριση στις σπουδές με την κοινωνική ανέλιξη, ενώ υπό την επιτηδευμένη ψιμυθίωση του λόγου δεν αποκρύπτεται η αποστροφή του στα «πολιτικά τζάκια» και την «κληρονομικώ δικαίω» παρουσία των γόνων τους στο πολιτικό γίγνεσθαι.

Ακολούθησε ανοιχτούς ορίζοντες στην ολοκλήρωση των σπουδών του, αλλά ουδόλως επηρεάσθηκε ο ελληνοκεντρισμός του, απότοκο στοιχείο της διαπαιδαγώγησής του. Στο πεδίο των πολιτικών διαγκωνισμών έχει καταλογισθεί στον Τριφύλιο πολιτευτή ότι ενίοτε ο ελληνοκεντρισμός του μεταλλάσσεται σε ελληνοφρένεια!

* * *
«Αρχή άνδρα δείκνυσι»… Και η ενάσκηση της εξουσίας στην προοπτική του χρόνου θα καταδείξει αν στην προσωπικότητα του Βύρωνα Πολύδωρα παρατηρείται έλλειψη ενότητας ανάμεσα στο Εγώ και την Κοινωνία. Και ακριβώς αν μέσα από αυτή τη βαθιά ενστικτώδη ένωση με το ρεύμα της ζωής θα απορρεύσει η εξυπηρέτηση του Κοινού, και ουχί του κομματικού, Αγαθού!…