Στης Σοφοκλέους τα παιχνίδια
Σκοπίμως δεν θα περιμένω να κλείσει η «χρήση» των περασμένων πέντε εργάσιμων για να γράψω αυτό το σχόλιο. Αδιαφορώ ακόμα και αν αύριο ή μεθαύριο όσα καταγραφούν στη Σοφοκλέους… πετάξουν εκτός το κείμενό μου. Και αυτό γιατί όσα έχω να σχολιάσω αποτυπώθηκαν καθαρά σε μία και μόνη συνεδρίαση. Μία συνεδρίαση που, εφόσον την αναλύσει κανείς με καθαρό μυαλό, θα καταλάβει -ίσως και δικαιολογήσει- τα τουλάχιστον συγκρατημένα σχόλια της στήλης όλες τις προηγούμενες εβδομάδες και μήνες της γενικευμένης ευφορίας!
Να σας θυμίσω καταρχάς πως την Τετάρτη το Χρηματιστήριο Αθηνών έκλεισε με απώλειες της τάξης του -1,75% και φυσικά κάτω από το όριο των 4.200 μονάδων (το οποίο παρεμπιπτόντως ουδέποτε κατάλαβα από πού κι ως πού πέρασε στη συνείδηση όλων μας ως «ψυχολογικό»!). Το χειρότερο είναι ότι αυτή η πτώση συνοδεύτηκε από μακράν το αρνητικότερο ισοζύγιο ανοδικών/πτωτικών μετοχών των τελευταίων μηνών και με έναν τζίρο υψηλό για τα δεδομένα μιας τέτοιας ημέρας. Το πλέον ανησυχητικό όμως δεν ήταν άλλο από τις κινήσεις πανικού που σημειώθηκαν προς το τέλος της συνεδρίασης, κινήσεις που οδήγησαν πολλούς μικροεπενδυτές ακόμα και σε εντολές πωλήσεων πανικού («stop loss» το λένε πιο κομψά). Μη βιαστεί κανείς να πει πως οι περισσότερες εντολές πωλήσεων ήταν στην ουσία κινήσεις κατοχύρωσης των κερδών προηγούμενων συνεδριάσεων. Δεν ισχύει κάτι τέτοιο για τους μικρούς, για τους ιδιώτες, που οι περισσότεροι μπήκαν πρόσφατα στο παιχνίδι και είναι ζήτημα αν έχουν «γράψει»… ψίχουλα.
Συνεπώς, για να γυρίσω εκεί απ’ όπου ξεκίνησα, η συνεδρίαση της Τετάρτης έδειξε σε όλους τους υγιώς σκεπτόμενους πως εμείς -οι όψιμα δραστηριοποιημένοι στο ΧΑ- έχουμε πολλά ακόμα να μάθουμε από τις κακές εμπειρίες μας. Ακόμα δεν έχουμε συνηθίσει στην ιδέα πως τα πράγματα -άσχετα πώς δείχνουν- δεν θα είναι ποτέ ξανά όπως τότε, τις πρώτες εβδομάδες του ’98 και του ’99, όταν οτιδήποτε και αν αγόραζε κανείς και σε οποιαδήποτε τιμή έβγαινε κερδισμένος. Ακόμα δεν έχουμε μάθει από τα παθήματα του παρελθόντος και εξακολουθούμε να αγοράζουμε ψηλά και να πουλάμε πανικόβλητοι στο όποιο πτωτικό γύρισμα. Ακόμα δίνουμε, οι περισσότεροι, το υστέρημά μας σε άλλα, καλύτερα «διαβασμένα» και πάντως πιο χοντρά πορτοφόλια. Και αν ξαναδιαβάσω αναλύσεις του τύπου «η βραχυπρόθεσμη ανοδική τάση της αγοράς διατηρείται» ή «παρά τις αποκλίσεις από τα δεδομένα οι συστάσεις μας δεν αλλάζουν», υπόσχομαι να σας γράψω ένα κομμάτι με όσα λένε και γράφουν οι «ειδικοί» εδώ και εβδομάδες ή και μήνες, σε σύγκριση με όσα… αγοράζουν και βγαίνουν μετά και επαίρονται πως τα δικά τους χαρτοφυλάκια αποδίδουν περισσότερο από τον Γενικό Δείκτη, ου μην και τους όποιους κλαδικούς.
Κλείνοντας, απλώς θα σας θυμίσω αυτά που γράφω εδώ και χρόνια (δύο χρόνια κοντεύουμε να κλείσουμε σε αυτή τη γωνιά της εφημερίδας): Ναι στην επένδυση σε μετοχές. Ναι στην επιλογή της Σοφοκλέους. Όχι όμως στην αγελαία συμπεριφορά και στην χωρίς ειρμό και κυρίως χωρίς σχέδιο και στόχο τοποθέτηση κεφαλαίων σε κάποια μετοχή, επειδή τάχα μάθατε μια είδηση ή σας είπε κάποιος μια εκτίμηση για το πού θα φτάσει το τάδε και το δείνα χαρτί. Σε τελική ανάλυση, αφού θα τα πληρώσετε, ε, τουλάχιστον διαλέξτε εσείς τι, για πόσο και μέχρι πού μπορείτε να πληρώσετε.
ΥΓ.: Σε ένα σημείο, πάντως, θα συμφωνήσω με όσα διατείνονται οι «ειδικοί» της αγοράς μας. Στο ότι η Σοφοκλέους εξακολουθεί να κινείται στους ρυθμούς των αποτελεσμάτων των εισηγμένων και των εκθέσεων των ξένων οίκων. Κάτι που θα συνεχίσει τουλάχιστον μέχρι τα τέλη του μηνός.
Π. Γ.