Ληστεύεται ο κοσμάκης…
Δεν ζει σε παλάτια, απομονωμένος, μακριά από τους χτύπους της καρδιάς της γειτονιάς, του καφενείου, του μπακάλικου. Εκεί που συχνάζουν οι μη προνομιούχοι, ο μεροκαματιάρης, ο συνταξιούχος των 300 ευρώ, ο αγρότης, που δεν ξέρει αν θα προλάβει να μαζέψει τον κόπο του…
Ληστεύεται κάθε μέρα ο πολίτης, κύριε Καραμανλή. Και δεν βλέπει κανέναν να τον προστατεύει. Είναι το θύμα όλων! Πέφτουν όλοι πάνω του σαν κοράκια, να του αρπάξουν ό,τι του έχει απομείνει.
Έχει γίνει δύσκολη η ζωή. Ποιος ελέγχει τις τιμές, κύριε Καραμανλή; Κάντε μια βόλτα στην αγορά, στα μαγαζιά του κέντρου, αλλά και στις γειτονιές. Δεν θα δείτε πουθενά να γίνεται κανένας έλεγχος στις τιμές, στην ποιότητα, στο ζύγι, αν κλέβει η ζυγαριά, αν το ποτό είναι… μπόμπα, το λάδι, το κρασί, είναι νοθευμένο ή όχι.
Μύθος οι έλεγχοι, εκεί που θα έπρεπε να είναι καθημερινοί και σε κάθε
δρόμο, για να προστατευτεί ο πολίτης, ο καταναλωτής, που δεν είναι άλλος από τον εργαζόμενο.
Ευτυχώς που υπάρχουν και τα δανεικά (καταναλωτικά δάνεια, πιστωτικές κάρτες, ευρωδάνεια, στεγαστικά) και τα φέρνει βόλτα, μέχρι να ‘ρθει η ώρα της πληρωμής, όπου τα πράγματα γίνονται χειρότερα.
Παλαιότερα, παρά τις δυσκολότερες εκείνες μέρες, κάτι έμενε να βάλεις στην άκρη. Σήμερα δουλεύουν όλοι και τίποτε δεν μένει γι’ αύριο. Με το ευρώ ξεκίνησε η λεηλασία…
Έξω από την Αθήνα, κύριε πρωθυπουργέ, τα πράγματα είναι χειρότερα. Από 50% και πάνω οι τιμές. Με το πρόσχημα της μεταφοράς. Ακριβότερα τα είδη στα νησιά. Και οι τιμές στα μανάβικα καλύτερα ας μην πούμε τίποτε…
Αν αυτό το πρόβλημα για κάθε νοικοκυριό, για κάθε οικογενειάρχη που πρέπει να φροντίσει για τα παιδιά του, δεν λυθεί, άνοιξη μην περιμένεις, κύριε Καραμανλή. Αλλά και κάθε πολίτης.
Προστασία ζητάει ο πολίτης. Και να μπορεί να ζει, τουλάχιστον με τα απαραίτητα, με τα λεφτά που βγάζει από τη δουλειά του. Δεν θέλει ζητιανιά. Να μην τον κλέβουν απαιτεί. Κι αυτό είναι χρέος της κυβέρνησης.
Σήμερα, κύριε Καραμανλή, ο πολίτης ληστεύεται. Και οι αρμόδιοι υπουργοί δεν δίνουν τη λύση, που είναι απλή σαν το αβγό του Κολόμβου. Από αύριο το πρωί σε κάθε πόλη, σε κάθε γειτονιά να υπάρξουν κλιμάκια έλεγχου τιμών. Και τότε θα δείτε πώς ο κάθε κατεργάρης θα πάει στον πάγκο του.
ΥΓ.: Και για να δείτε, κύριε πρωθυπουργέ, ότι κανείς από τους υπουργούς σας δεν τολμάει να βάλει χέρι στους μεγάλους, ρωτήστε τους τι απέγινε με κείνη την υπόθεση με τα γάλατα που πριν από λίγους μήνες βγήκε στη δημοσιότητα; Μπήκαν πρόστιμα; Ποια και τι ύψους ήταν; Γιατί στην Ελλάδα, κύριε Καραμανλή, το γάλα να πουλιέται σε διπλάσια τιμή από τις άλλες χώρες της Ευρώπης;