Βυζάντιον

Δεν μπορώ να καταλάβω τι ακριβώς συμβαίνει. Έχω προγραμματίσει να μεταβώ στη Μύκονο για το τριήμερο της Καθαράς Δευτέρας με το σκάφος φίλου επιχειρηματία. Με διαβεβαίωσε ότι δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα λόγω των ναυτεργατικών κινητοποιήσεων, και θα αποπλεύσουμε κανονικά το πρωί της ερχόμενης Παρασκευής. Και από τη στιγμή που δεν διαπιστώσαμε και αναστάτωση στους κατοίκους της Κεφαλονιάς, νομίζω ότι ως εφημερίδα πρέπει να θέσουμε το θέμα στο αρχείο.

Το μόνο τρομερό αμάρτημα είναι η πλήξη. Η Μοίρα δεν μας στέλνει αγγελιοφόρους, είναι πολύ σοφή ή πολύ σκληρή για να κάνει κάτι τέτοιο. Δεν θυμάμαι ποιος ακριβώς το είπε αυτό. Θα το διάβασα είτε σε Oscar Wilde είτε σε κάποιο σημείωμα του εκδότη μου – νομίζω ότι μία αφηρημένη ανάγνωση των γραπτών τους μπορεί να προκαλέσει σύγχυση και ταύτιση. Εσχάτως πλήττω τόσο πολύ, που γράφω στο βίντεο εκπομπές του Χαρδαβέλλα και το δελτίο ειδήσεων του Star. Είναι τα μοναδικά προγράμματα που καταφέρνουν να με κρατήσουν σε εγρήγορση. Μετά κοιτάζω τον ουρανό και πιστεύω ότι προέρχομαι και εγώ από τους Ελ του Σείριου. Η γυναίκα μου όμως επιμένει ότι το πιθανότερο είναι να προέρχομαι από την Αγία Βαρβάρα. Διόλου άσχημα. Θα ενταχθώ στο κόμμα ΑΣΠΙΔΑ, που το δημιουργούν οι Τσιγγάνοι της περιοχής και θα εμφανίζομαι στο Da capo με το ύφος και την αύρα του πολιτευτή. Νομίζω ότι και οι υπόλοιποι που συχνάζουν εκεί είναι οι τελευταίοι που θα μπορούσαν να με εγκαλέσουν για γυφτιά. Οι Τσιγγάνοι λοιπόν είπαν να φτιάξουν τη μεγάλη παράταξη προκειμένου να διαπραγματεύονται καλύτερα με την πολιτεία. Ηλεία, υπόλοιπο Αττικής και Β’ Θεσσαλονίκης είναι οι περιφέρειες όπου προσδοκούν να συγκεντρώσουν τα μεγαλύτερα ποσοστά. Μάταια. Διότι υπολογίζουν χωρίς τον Πάνο Ψωμιάδη, που κρίνει ότι δεν ήρθε ο καιρός των Τσιγγάνων πλην όμως ο καιρός γαρ εγγύς (που λέει και ο Λιακόπουλος) για τη χορήγηση αδειών σε μικροπωλητές. Τι θέλω να πω: πριν από λίγες μέρες εκπρόσωποι της νομαρχίας Θεσσαλονίκης επισκέφθηκαν τους τσιγγάνικους καταυλισμούς του νομού και παρουσίασαν θετική βούληση για τη χορήγηση αδειών σε λαϊκές αγορές. Πλαγίως ετέθη ένας όρος: να εκφραστούν επιφυλάξεις προς το εγχείρημα των Τσιγγάνων της Αγίας Βαρβάρας. Και αυτό έγινε. Δεν ξέρω τώρα πώς θα το αντιμετωπίσουμε ως κόμμα. Θα παίξουμε ξύλο στο ιδρυτικό συνέδριο ή θα τους καταγγείλουμε στην τσιγγάνικη διεθνή κοινότητα; Σιγά το πράγμα. Αυτό συμβαίνουν και στα καλύτερα μαγαζιά. Όπως στη Νέα Δημοκρατία…

Γράφω λίγο πριν από την εκλογή του νέου κομματικού γραμματέα, αν και κατά βάθος το αποτέλεσμα με αφήνει αδιάφορο. Βλέπω όμως το μουστάκι του Βαγγέλη Μεϊμαράκη να χαμογελάει με νόημα. Και αν μπορούσε να πάρει μία μαύρη πέτρα και να τη ρίξει στα τζάμια της Ρηγίλλης, θα το έπραττε με ευχαρίστηση. Δεν ξέρω αν το έχει αντιληφθεί, αλλά αυτοί που αυτοπροσδιορίζονται ως «περιβάλλον» του ισχυρίζονται ότι τα γεγονότα θα επιβεβαιώσουν τον ιστορικό ρόλο του Ευάγγελου: ύστερα από εκείνον επήλθε το χάος. Ίσως λοιπόν πολύ προφητικά, πριν από είκοσι χρόνια, ο μέγας Γιάννης Φλωρινιώτης να είχε σημείο αναφοράς τον Ευάγγελο κατά τη σύνθεση του κλασικού άσματος: «Μεγάλε, είσαι και ο πρώτος μεγάλε. Μετά από σένα το χάος. Μετά το χάος πάλι εσύ».

«Λες ο Alpha να μετεξελιχθεί σε πολιτικό κόμμα με ηγέτη τον Χατζηνικολάου;» με ρώτησε ένας εκ των αμπελοφιλοσοφούντων του Κολωνακίου. Μου αρέσει ως ιδέα. Αρκεί ο ηγέτης να επιτύχει αρχικώς την έκδοση φορολογικής ενημερότητας για το κόμμα…

Δεν έχω νέα από τον υπουργό Πολιτισμού και ανησυχώ. Το χειρότερο είναι ότι δεν έχω νέα ούτε για την τέχνη, φοβάμαι μήπως έπεσε θύμα απαγωγής ή υποκλοπής. Και όμως ο νέος υπουργός, που είναι γνωστός για τις καλλιτεχνικές του ευαισθησίες, μπορεί να εκτονώσει καλλιτεχνικά τις ανησυχίες του. Να επιχορηγήσει ένα καλλιτεχνικό δρώμενο. Η προηγούμενη θητεία του αποτελεί ένα μοναδικό έργο τέχνης, ένα λιμπρέτο όπερας, μία ομηρική ραψωδία. Ο συνδυασμός της παλαιότερης και της υφιστάμενης ιδιότητας νομίζω ότι μπορεί να θέσει στο καλλιτεχνικό περιθώριο τις ταινίες του Θανάση Βέγγου. Έχουμε πλέον τη σύγχρονη εκδοχή ενός φαλακρού πράκτορα, ενός σύγχρονου ήρωα απαράμιλλης καλλιτεχνικής αισθητικής…

Στο υπουργείο Εξωτερικών όμως αναμένονται σκηνές από τον βουβό κινηματογράφο. Η υπουργός Ντόρα αναθέτει στον σύμβουλο Σκυλακάκη τον τομέα της οικονομικής διπλωματίας. Η σχετική αρμοδιότητα αφαιρείται από τον Ευριπίδη Στυλιανίδη, ο οποίος θα περιφέρει πλέον τις εκδόσεις με το έργο της ελληνικής βοήθειας στο εξωτερικό, όπως οι έφηβες διακινούν το λεύκωμά τους. Πρόλαβε πάντως να ξεφορτωθεί έναν «ανεπιθύμητο»: πρόκειται για τον Νίκο Βαμβουνάκη, πρώην πρέσβη στη Βηρυτό. Ο υφυπουργός είχε εγγράψει στον φάκελό του παρατηρήσεις για τη συμπεριφορά του πρέσβη κατά τη διάρκεια μιας εκδήλωσης για το ελληνικό κρασί. Αυτός βέβαια δεν είναι λόγος απομάκρυνσης. Αντιθέτως κάποιες ενστάσεις του πρέσβη για το χειρισμό κονδυλίων προς Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις είναι ικανός και ισχυρός λόγος για να του πάρουν την καρέκλα και να του δώσουν μια άλλη πίσω από τους διαδρόμους του υπουργείου.

Τώρα που το σκέφτομαι η ιδέα της επιστράτευσης με διεγείρει αφάνταστα. Φαντάζομαι τον Κεφαλογιάννη να βαδίζει στο λιμάνι του Πειραιά με το μαστίγιο να χτυπάει με νόημα την μπότα. Από τα μεγάφωνα των πλοίων θα ακούγεται η Lily Marlen…

Αν ξέρατε πώς γράφω και πώς στέλνω τη στήλη, θα μου δίνατε ένα Πούλιτζερ… Μου αρκεί όμως η αγάπη του εκδότη μου…

Προκόπιος