Μετά ταύτα, τι;

Πότε οι υποκλοπές, πότε η γρίπη των πτηνών, πότε το παραδικαστικό κύκλωμα, πότε η ανασχηματισμολογία (ευτυχώς μʼ αυτήν ξεμπερδέψαμε) έκλεψαν τα φώτα της επικαιρότητας και σκέπασαν το εκρηκτικότερο πρόβλημα των νοικοκυριών της χώρας, που είναι η δραματική μείωση του διαθέσιμου εισοδήματός τους καθώς και η πληγή της ανεργίας. Η μεγάλη πλειονοψηφία των νοικοκυριών είτε δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα είτε αδυνατεί να υπερασπιστεί το βιοτικό επίπεδο που είχε κατακτήσει. Ταυτόχρονα κάθε νοικοκυριό έχει να φροντίσει και κάποιο άνεργο μέλος του. Τις προάλλες ένας μικρομεσαίος μαγαζάτορας μου έλεγε: «Ξόδεψα 100 χιλ. ευρώ για να σπουδάσω τον γιο μου και να τον κάνω έναν άνεργο πτυχιούχο».

•Την ίδια ώρα οι βιομήχανοι ζητούν μείωση των μισθών για να καταπολεμήσουν, λέει, την ανεργία, ενώ η κυβέρνηση παγιδευμένη στον δρόμο της δημοσιονομικής προσαρμογής προσφέρει «αυξήσεις» που μειώνουν το πραγματικό εισόδημα των εργαζόμενων και των συνταξιούχων, αφού αν αφαιρέσει κανείς τον πληθωρισμό και τον φόρο εισοδήματος, οι «αυξήσεις» μετασχηματίζονται σε μειώσεις. Το χειρότερο είναι ότι μετά ταύτα τα νοικοκυριά έρχονται αντιμέτωπα με την ακρίβεια και διαπιστώνουν τη δραματική μείωση της αγοραστικής τους δύναμης.

Έτσι δεν είναι περίεργο που η αγοραστική δύναμη των Ελλήνων είναι η χαμηλότερη στην Ευρώπη των «15». Αλήθεια τι έγινε εκείνη η πραγματική σύγκλιση που μας υποσχέθηκαν οι κρατούντες; Άραγε, έχει συνειδητοποιήσει το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης ότι ακόμα και τα μεσαία εισοδήματα συμπιέζονται δραστικά σήμερα; Ασφαλώς οι επόμενες εθνικές εκλογές θα κριθούν στο επίπεδο της οικονομίας. Έτσι, είτε η κυβέρνηση θα προσφέρει στα νοικοκυριά «φως στην άκρη του τούνελ» είτε θα εισπράξει το κόστος της δυσαρέσκειάς τους στις κάλπες. Προφανώς το γνωρίζει αυτό ο πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής, γι’ αυτό αν διαπιστώσει πως τα οικονομικά δεδομένα δεν του επιτρέπουν να προσφέρει ανάσα στο διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών ούτε το 2007, θα καταφύγει σε «έκτακτη λύση», δηλαδή σε πρόωρες εκλογές. Όμως ο διαθέσιμος πολιτικός χρόνος, για να παίξει το εκλογικό του χαρτί ο κ. Καραμανλής, περιορίζεται δραστικά, αφού την κυβέρνησή του εσχάτως την πλήττει ο νόμος του Μέρφι: «Αν κάτι μπορεί να πάει στραβά, θα πάει». Οπότε το πολιτικό ερώτημα «μετά τον ανασχηματισμό, τι;» παραμένει αναπάντητο, το απρόοπτο καραδοκεί, ενώ από εδώ και πέρα τα λάθη της ανασχηματισμένης κυβέρνησης μετρούν διπλά…