Ο έτερος πόλος ενός διαρχικού σχήματος εξουσίας…
Ο ενορατικός λόγος του ποιητή σκιάζει τον κυβερνητικό ανασχηματισμό και υπερίπταται «ες γην εναλίαν Κύπρον»!
Η «καθεστηκυία τάξη» εν Ελλάδι και πάλι ομονοούσα -κάποιοι από τη «στρατιά των ανυπόταχτων» της καταμαρτυρούν ευθυγράμμιση στο πνεύμα της παγκοσμιοποίησης, τις ουασιγκτόνειες επιταγές και τις υποδείξεις των «κατασκευαστών της κοινής γνώμης»- αποβάλλει το «εύψυχον», είναι έτοιμη να αποδεχτεί την ήττα και εμπιστεύεται την τύχη της στους εκφραστές της «ρεαλπολιτίκ»!
Το τοπίο της «ρεαλπολιτίκ» στον χώρο της διπλωματίας επικυριαρχείται πλέον από την προσωπικότητα της κ. Ντόρας Μπακογιάννη.
Πολιτικός της «σχολής Κωνσταντίνου Μητσοτάκη» με διείσδυση -ουχί αμελητέα- στον χώρο «εξουσίας των μέσων». Θεωρητικός του «αξιώματος» ότι «ως ριψοκίνδυνη δραστηριότητα η πολιτική δέον να προσελκύει και να καθιστά αναγκαίες όλες τις κοινωνικές τεχνολογίες είτε αυτές είναι επιστημονικές είτε ”μαγικές”, οι οποίες στοχεύουν στο να περιορίσουν τις αβεβαιότητες του πολιτικού παίγνιου», η νέα ένοικος του νεοκλασικού μεγάρου της Βασιλίσσης Σοφίας αναδεικνύεται εκ των πραγμάτων ο έτερος πόλος ενός διαρχικού σχήματος εξουσίας!
Η κ. Μπακογιάννη, μέλος της «Λέσχης των Επαγγελματιών της Πολιτικής», εναρμονίζει τα βήματά της με τους κανόνες της «λέσχης», το περιεχόμενο των οποίων δεν είναι άλλο από εκείνο της επιβολής, με όλα τα διαθέσιμα και αποδεκτά από αυτό τον χώρο μέσα, κατά μέγιστο δυνατό την άποψή τους.
Σε επικοινωνιακό επίπεδο η νυν υπουργός Εξωτερικών κινείται στη «στρατόσφαιρα». Χρησιμοποιεί είτε τη σιωπή είτε κατά κόρον αυτοσχεδιασμούς σε συνδυασμό με τη «γλώσσα του σώματος», τις «βλοσυρές» εκφράσεις του προσώπου, το διαπεραστικό βλέμμα σε μια προσπάθεια να δώσει τον τρόπο σκέψης και συμπεριφοράς του καθημερινού ανθρώπου.
Η λεκτική μάχη και όχι ο ουσιαστικός διάλογος είναι ο μέχρι τούδε συνήθης τρόπος επικοινωνίας της πρώην δημάρχου Αθηναίων. Λυσίκομος και με κατανομή χαρακτηριστικών προσώπου που δείχνουν δύναμη θέλησης και εκρηκτική ιδιοσυγκρασία.
Το τελευταίο -κατά φίλους και αντιπάλους της κ. Μπακογιάννη- αντικατοπτρίζεται στην προαναγγελία από την ιδία, προ μακρού χρόνου, ότι θα ηγηθεί της ελληνικής διπλωματίας!
Αναγορεύεται πλέον εκ του αποτελέσματος του ανασχηματισμού δεύτερος πόλος εξουσίας σ’ ένα κατ’ εξοχήν πρωθυπουργοκεντρικό πολιτικό σύστημα, του οποίου το μονοδιάστατο μεταποιείται σε διαρχικό σύστημα εξουσίας! Η κ. Μπακογιάννη εμφανίζεται στο πολιτικό προσκήνιο ως αυτόνομος πόλος εξουσίας στο κυβερνών κόμμα. Προσήλθε στο Μέγαρο της Βασιλίσσης Σοφίας με δεδηλωμένες τις ίδιες απόψεις για την εξωτερική πολιτική.
Η προ ανασχηματισμού κυβέρνηση Καραμανλή διεκινείτο στην εξωτερική γραμμή πλεύσης, την οποία είχε χαράξει ο παλαίμαχος της ελληνικής διπλωματίας, απελθών υπουργός Εξωτερικών, Πέτρος Μολυβιάτης, και εστιάζετο στο «δόγμα» του Κωνσταντίνου Καραμανλή του Πρεσβυτέρου:
-«Το μόνο πού έχομε, ως μικρό έθνος, ν’ αντιπαρατάξουμε στις μεγάλες δυνάμεις είναι η αξιοπρέπεια. Αυτό διδάσκει η Ιστορία μας…».
Το ερώτημα του συντηρητικού, αλλά κυρίως του κεντρώου χώρου, προς τον οποίο αποβλέπει να διεισδύσει η Νέα Δημοκρατία, ήδη συμπυκνούται στην αποστροφή, αν η μεταλλαγή στο υπουργείο Εξωτερικών σηματοδοτεί τροχιοδρόμηση των χειρισμών των εν εξελίξει διπλωματικών προβλημάτων της χώρας στις «ράγες του ατλαντισμού».
Τους «καχύποπτους» εμβάλλει σε σκέψεις η εμφανής εύνοια της Ουάσινγκτον στο πρόσωπο της κ. Μπακογιάννη. Και τους του κεντρώου χώρου του διακρινόμενου από της εποχής του Ελευθερίου Βενιζέλου για ευαισθησία σε ύψιστο βαθμό ως προς τον τρόπο και τη φύση διαχείρισης των εθνικών θεμάτων, προς το παρόν ο σκεπτικισμός!
«Ες γην εναλίαν Κύπρον» η εμφανιζόμενη εν διαμορφώσει διαρχία στο πολιτικό σκηνικό της Ελλάδας προκαλεί «αφορισμούς και διαλογισμούς»… Δεν αποκρύπτονται προβληματισμοί και φόβοι!