Βυζάντιον

Ειλικρινά φοβήθηκα. Είδα τον Καραμανλή να φεύγει στη Γερμανία και πίστεψα ότι… τρόμαξε με τη σύνθεση της κυβέρνησης και… πάει για μετανάστης! Ευτυχώς, ξαναγύρισε. Βέβαια ποτέ δεν ήμουν σίγουρος αν βρίσκεται στην Ελλάδα, αλλά, τέλος πάντων, η παρουσία του είναι και αυτή μία εγγύηση. Αν τον δω να κάνει και τσεκάπ σε δημόσιο νοσοκομείο, θα σταματήσω να ανησυχώ και για την παρουσία του Δημήτρη Αβραμόπουλου στο υπουργείο Υγείας. Άκουσα και εγώ τα ηλίθια αστεία για τις παρεμβάσεις που θα κάνει ο Δημήτρης. Αυτό που με φοβίζει είναι το ενδεχόμενο να βλέπουμε μόνο τουρίστες στα νοσοκομεία. Άλλωστε, το κύμα τουριστών αναμένεται να αυξηθεί ραγδαίως. Η Φάνη είναι από μόνη της τουριστικό αξιοθέατο!..

Ας είναι, για τον ανασχηματισμό θα γράφουν όλοι οι άλλοι στην εφημερίδα, εγώ δεν σκοπεύω να ασχοληθώ περισσότερο. Ζω μόνο για μία σκηνή: να δω τον Βουλγαράκη στην Επίδαυρο και να πέσω κάτω να χτυπιέμαι σαν τον Κιμούλη στον «Οιδίποδα». Υποθέτω δε ότι πολύ σύντομα η Εθνική Πινακοθήκη θα τοποθετήσει σε περίοπτη θέση τον πίνακα με το σχεδιάγραμμα για τα κινητά-σκιές. Όλη αυτή η υπόθεση αποτυπώνεται εξίσου παραστατικά με τη διαφήμιση του «Johnie Walker». Λες και γυρίστηκε για τον Βουλγαράκη. Ένας τύπος πηδάει από πίνακα σε πίνακα μέχρι να την κάνει με ελαφρά πηδηματάκια. Πίνω εις υγείαν…

Είναι εμφανές ότι το υπουργείο Πολιτισμού ήταν ο πυρήνας του κυβερνητικού προβλήματος. «Ξηλώθηκε» ο υπουργός, μετατέθηκε η αναπληρώτρια υπουργός, απολύθηκε ο υφυπουργός…

Ο Γιώργος Κορωνιάς γιατί δεν τοποθετήθηκε υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών; Αφού αυτός χειρίστηκε την κρισιμότερη υπόθεση του υπουργείου τα τελευταία χρόνια…

Δεν είναι το δράμα της Ζέτας, δεν είναι καν η οργή του Καμμένου. Είναι ο πόνος του Πάνου Παναγιωτόπουλου που κάνει τις καρδιές να ραγίζουν. Σπεύδω να τον παρηγορήσω. Υπάρχουν και χειρότερα. Όπως, για παράδειγμα, να αρχίσει κάποιος να σκαλίζει τους διαγωνισμούς για τα ταξίδια της Εργατικής Εστίας. Είναι να μπλέκεις; Ναι, είναι. Όπως μαθαίνω, ορισμένοι είναι έτοιμοι να προσφύγουν στα αρμόδια όργανα, στη Δικαιοσύνη, στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, μπορεί να φτάσουν και μέχρι τον Μάκη, που λέει ο λόγος, προκειμένου να καταγγείλουν το καθεστώς που υιοθετεί ο Οργανισμός Εργατικής Εστίας όταν κάνει αναθέσεις εκδρομών.

Αλλά όλα αυτά, αγαπητοί μου, είναι ψίχουλα που πέφτουν από το τραπέζι. Μία είναι η δουλειά: η εγκατάσταση του νέου ηλεκτρονικού συστήματος διαχείρισης παιχνιδιών του ΟΠΑΠ. Φυσικά και δεν το ξέρετε, αυτό έλειπε. Το συνολικό κόστος θυμίζει Ολυμπιακούς Αγώνες, περίπου 250 εκατ. ευρώ, τόσο ζεστά που μπορούν να… βάλουν φωτιά ακόμα και στις ελληνοαμερικανικές σχέσεις. Έχει, όμως, πλάκα. Διότι οι δύο αμερικανικές εταιρείες που συμμετέχουν συγκρούονται σε μια τόσο σφοδρή αντιπαράθεση που ακόμα και η πρεσβεία παρακολουθεί αμέτοχη. Ο τρίτος που μετέχει είναι η Intralot, ό,τι και αν σημαίνει αυτό. Μη σας παιδεύω, η τελική απόφαση θα ληφθεί από το Μαξίμου και εν συνεχεία θα ενημερωθεί αρμοδίως η διοίκηση του ΟΠΑΠ. Πιο απλά, το Μαξίμου μπορεί ήδη να έχει αποφασίσει, αλλά η απόφαση θα ανακοινωθεί μετά από έντεκα μήνες, έτσι, για να είμαστε στο κλίμα.

Οι επόμενες γραμμές αφορούν εμένα και τον εκδότη μου, οπότε μπορείτε να τις προσπεράσετε. Θυμάσαι, πιστεύω, ότι πρώτος είχα γράψει για το μεγάλο «deal» που επρόκειτο να ανακοινωθεί μετά τις γιορτές, «φωτογραφίζοντας» την πώληση του 51% της Intracom. Εξακολουθείς, όμως, να ευνοείς τις γειτονικές στήλες με πηχυαίους τίτλους και φωτογραφίες.

Και μετά το σύντομο διάλειμμα επανέρχομαι με το τελευταίο «καυτό» ερώτημα που απασχολεί την πιάτσα. Τι θα κάνει ο Σωκράτης την επιπλέον ρευστότητα που απέκτησε; Μία λύση είναι να ανανεώσει το συμβόλαιο του Ριβάλντο για σαράντα χρόνια. Δεν νομίζω, όμως, να φτάσει μέχρι εκεί. Μπορεί να ανατριχιάσετε, αλλά εγώ θυμάμαι όλο και περισσότερο εκείνη την προκήρυξη που φέρεται να συνέταξε ο Γιωτόπουλος: «Στο τέλος θα τα πουλήσει όλα και θα κρατήσει μόνο τον Ολυμπιακό για να παίζει…».

Άλλο ωραίο και χαριτωμένο είναι κάτι που «σπρώχνει» και ο Ιωάννης Παλαιοκρασσάς. Έχει να κάνει με τη ΔΕΗ και την αγορά ρύπων. Σπουδαία ιστορία, ακούστε την. Με βάση τη Συνθήκη του Κιότο η ΔΕΗ είναι υποχρεωμένη να αγοράζει δικαιώματα ρύπανσης προκειμένου να εξαγοράζει την επιβάρυνση που προκαλεί στο περιβάλλον. Είναι λίγο πολύπλοκο, αλλά λειτουργεί σαν χρηματιστήριο. Η ΔΕΗ ρυπαίνει. Μου λένε ότι για κάθε νέα μονάδα της πρέπει να εκδίδεται ξεχωριστός νόμος, αφού δεν μπορεί να πάρει άδεια περιβαλλοντικών επιπτώσεων. Η ΔΕΗ, όμως, δεν προνόησε να αγοράσει δικαιώματα ρύπανσης από χώρες όπως η Σλοβενία που δεν ρυπαίνουν ιδιαίτερα το περιβάλλον. Τα αγόρασαν Αυστριακοί και Ιταλοί και τώρα εμείς τα πληρώνουμε «στη μαύρη». Δεν είναι υπέροχο; Δεν ασχολείται κανείς, επειδή ελάχιστοι μπορούν να το καταλάβουν. Αμφιβάλλω αν το έχει καταλάβει ακόμα και ο Σιούφας.

Τι μπορείς να ελπίζεις, όταν βλέπεις τον υπουργό Δημόσιας Τάξης να συνοδεύει, ψέλνοντας, τον Αρχιεπίσκοπο στην τελετή ορκωμοσίας; Προφανώς ότι ουδείς στο εξής θα πάει… αδιάβαστος.

Θα μπορούσε να είναι σκηνή από θρίλερ. Την προηγούμενη Κυριακή στο Mall οι γονείς αρπάζουν τρομαγμένοι τα παιδιά από τον διάδρομο. Οι κυλιόμενες σκάλες εκκενώνονται. Ψίθυροι που τρέχουν πάνω από τον πανικό. Τι μπήκε στο Mall; Τι έρχεται από το βάθος; Ο Μητσοτάκης, η Ντόρα και ο Ισίδωρος! Πήγαν στα Village Golden Class. Είδαν την ταινία «Μόναχο». Το Mall είναι στη θέση του. Και για την πόλη του Μονάχου δεν άκουσα ακόμα κάτι…

Προκόπιος