Αρχίζουν συλλήψεις…
Καθυστερημένη βέβαια η παρέμβαση του Καραμανλή, αλλά… κάλλιο αργά παρά ποτέ. Ίσως ακόμα και υπαγορευμένη από τη διαπίστωση του τεράστιου πολιτικού κόστους που έχει εισπράξει η κυβέρνηση από τους ατυχέστατους χειρισμούς της (το λιγότερο…) σε αυτή την υπόθεση.
Γεγονός πάντως είναι πως ο πρωθυπουργός έχει πλέον πάρει στα χέρια του το θέμα. Για άλλη μια φορά καλείται να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά και να αξιοποιήσει την αίσθηση ότι -ακόμα- παραμένει το ισχυρό χαρτί της κυβερνώσας παράταξης. Μάλιστα εγκυρότατη πηγή, με άμεση πρόσβαση στο Μαξίμου, μας επεσήμανε το εξής, ενδεικτικό του κλίματος και των προθέσεων που επικρατούν στο πρωθυπουργικό περιβάλλον:
• Αν ο Καραμανλής θέλει πραγματικά να φανεί αποτελεσματική και αξιόπιστη η παρέμβασή του, τότε αυτή θα πρέπει να συνδυάζει τόσο το θεσμικό όσο και το αποφασιστικό στοιχείο.
Και μας προσδιόριζαν ως εξής αυτόν τον συνδυασμό:
• Θα πρέπει ο πρωθυπουργός να δείξει με συγκεκριμένες ενέργειες ότι δεν έχουν βάση τα σενάρια περί παρασκηνιακών συμφωνιών, συναλλαγών, συμβιβασμών. Θα πρέπει να περάσει το μήνυμα ότι όλες οι αναγκαίες κινήσεις πρέπει να γίνουν από κάθε φορέα ασχολούμενο με την υπόθεση, μη αποκλειομένων ακόμα και των πρώτων ενταλμάτων συλλήψεων!
Μόνο έτσι, μας υπογράμμισε η ίδια πηγή, ο πρωθυπουργός θα στείλει προς πάσα κατεύθυνση το μήνυμα ότι δεν προτίθεται να συναινέσει σε καμιά μορφή κουκουλώματος. Οτιδήποτε άλλο θα είναι «στρογγύλεμα», δεν θα πείσει, ενέχει τον κίνδυνο του μπούμερανγκ…
Άρα; Άρα είναι πολύ πιθανό μέσα στην εβδομάδα να έχουμε τα πρώτα εντάλματα συλλήψεων!
Τον ξέρουμε τον ένοχο – και είναι γνωστή η αιτία…
Σε κάθε περίπτωση, μας τόνισε η ίδια έγκυρη πηγή, το μήνυμα αποφασιστικότητας και ξετυλίγματος όλου του κουβαριού και της εξόδου από τον λαβύρινθο της συγκάλυψης θα σταλεί από τον Καραμανλή.
Στο εύλογο ερώτημα «προς ποια κατεύθυνση τα εντάλματα;» έγκυροι νομικοί κύκλοι με γνώση του θέματος μας υπογράμμισαν:
• Μα, οι συλλήψεις έπρεπε να έχουν γίνει αμέσως μόλις διαπιστώθηκε πως αφενός είχαν συντελεστεί οι έξω από κάθε νομιμότητα παρακολουθήσεις και αφετέρου το σύστημα είχε αποδειχθεί διάτρητο και ανίκανο να προστατέψει στοιχειωδώς ακόμα και τον πρωθυπουργό της χώρας.
Οι ίδιοι κύκλοι μάς επεσήμαναν πως και οι δράστες-φυσικοί αυτουργοί ήταν εξαρχής γνωστοί:
• Η εταιρεία Vodafone και η διοίκησή της.
«Τι άλλο περίμεναν, όταν διαπιστώθηκε πως παρακολουθούνταν ο πρωθυπουργός και κορυφαίοι υπουργοί;», ρωτάνε -προφανώς ρητορικά…- οι ίδιοι κύκλοι.
Αλλά έχει ιδιαίτερη σημασία και πολιτικό βάρος, και ουσιαστικά προαναγγέλλει σοβαρές εξελίξεις, και μια άλλη επισήμανση που μας έκανε η έχουσα πρόσβαση στο Μαξίμου πηγή:
• Με αυτό το μήνυμα αποφασιστικότητας που θα εκπέμψει ο Καραμανλής θα δώσει και μια σαφή απάντηση πως δεν υποκύπτει σε εκβιασμούς, δεν διαπραγματεύεται, δεν συναλλάσσεται με εκβιαστές!
Πολυσήμαντο, πράγματι, μήνυμα. Καθότι, όπως «ΤΟ ΠΑΡΟΝ» επισημαίνει (σχετικό ρεπορτάζ στη σελ. 6), ένα από τα ισχυρότερα σενάρια της πολύκροτης υπόθεσης είναι αυτό σύμφωνα με το οποίο τις υποκλοπές, με τις οποίες ουσιαστικά έχει καταγραφεί όλο το πολιτικό σύστημα, τις αξιοποιούν επιχειρηματίες για να εκβιάζουν για δουλειές, προμήθειες, εργολαβίες και άλλες… συναφείς δραστηριότητες.
Επειδή λοιπόν υπάρχει γενικευμένη αίσθηση ότι η κυβέρνηση έχει υποκύψει και σε εκβιασμούς, με την πρωθυπουργική παρέμβαση θα δοθεί (αν δοθεί…) το μήνυμα ότι ο πρωθυπουργός και η κυβέρνηση δεν εκβιάζονται!
Υπάρχουν όλα τα στοιχεία
Με έκπληξη και πικρία ο έντιμος εισαγγελέας Παπαγγελόπουλος είδε τις προηγούμενες ημέρες να γίνεται στόχος συγκεκριμένων δημοσιογραφικών και πολιτικών κύκλων, προκειμένου να διευκολυνθούν παρασκηνιακά παιχνίδια και να υπηρετηθούν πολιτικοί στόχοι.
Ιδιαίτερα ενοχλήθηκε από την αήθη επίθεση του Θ. Πάγκαλου, την οποία αδυνατούσε να ερμηνεύσει. Βέβαια, άλλοι πολιτικοί και δικαστικοί κύκλοι επισήμαιναν πως ο άτεγκτος εισαγγελέας ήταν αυτός (μόνος απ’ όσους δικαστικούς ασχολήθηκαν) που δεν χαρίστηκε στον Σωκρ. Κόκκαλη, φίλο και κουμπάρο του βουλευτή του ΠΑΣΟΚ, αν και δεν ήθελαν να συσχετίσουν ντε και καλά την επίθεση με αυτό…
Γεγονός είναι πάντως ότι, σύμφωνα με αποκλειστικές μας πληροφορίες, στελέχη του ΠΑΣΟΚ επικοινώνησαν με δικαστές ακόμα και εκ μέρους του Γ. Παπανδρέου και διαβεβαίωσαν ότι η «αήθης» (έτσι τη χαρακτήρισαν) επίθεση Πάγκαλου δεν είναι θέση του ΠΑΣΟΚ και δεν εκφράζει τον πρόεδρο του κινήματος. Προξενεί φυσικά ερωτήματα η ατολμία του Γιώργου να βγει θαρραλέα και να το πει αυτό δημόσια, αλλά…
Σύμφωνα, πάντως, με πηγές που είναι σε θέση να γνωρίζουν, η κατά Παπαγγελόπουλου κριτική είναι άδικη και για άλλους λόγους, και συγκεκριμένα:
• Ο εισαγγελέας έχει αξιοποιήσει όλα τα στοιχεία που έπρεπε να αξιοποιήσει. Δεν του έχει ξεφύγει τίποτα. Τίποτα δεν έχει χαθεί, τίποτα δεν έχει καταστραφεί, κανένα ίχνος δεν έχει μείνει αναξιοποίητο. Όλα όσα είχε στη διάθεσή του τα αξιοποίησε. Και είναι απορίας (;) άξιο, ότι δέχθηκε κριτική για το αντίθετο και μάλιστα από πολιτικούς και δημοσιογράφους οι οποίοι δεν έχουν στα χέρια τους ή υπόψη τους το προανακριτικό υλικό και την αξιοποίησή του.
Υπάρχει βέβαια και μια άλλη ερμηνεία, συμπληρωματική και όχι αντιθετική της προαναφερθείσας:
• Ότι παράλληλος στόχος ήταν και ο υπουργός Δικαιοσύνης, Π. Παπαληγούρας. Γιατί; Μα… επειδή και αυτός, ως υπεύθυνος της (τότε) αξιωματικής αντιπολίτευσης, ήταν επίσης ιδιαιτέρως σκληρός έναντι του Σωκρ. Κόκκαλη, τον οποίο η Ν.Δ. είχε ως αντιπολίτευση στοχοποιήσει ως εκ των βασικών εκφραστών της διαπλοκής.
Μάλιστα ο νυν υπουργός Δικαιοσύνης είχε τότε εκδώσει και το ενδιαφέρον βιβλίο «Περί Διαφθοράς, ή η χαμένη τιμή της πολιτικής», μέσω του οποίου απηύθυνε ένα σκληρό «κατηγορώ» κατά της διαπλοκής και των εκφραστών της. Σε αυτό χαρακτηριστικά, και μεταξύ άλλων, υπογράμμιζε:
«Χωρίς παραδειγματική τιμωρία όλων των ενόχων διαφθοράς, που σήμερα απολαμβάνουν ουσιαστικά καθεστώς ατιμωρησίας, χωρίς έρευνα με το νυστέρι -και όχι με το… μπαμπάκι!- όλων των σχετικών καταγγελιών από τη Δικαιοσύνη, τα όποια μέτρα και οι όποιοι νόμοι είναι καταδικασμένα ν’ ατονήσουν. Και όταν ο Νόμος αυτοακυρώνεται, η διαφθορά αποθρασύνεται. Σε τελευταία ανάλυση, η εστία του κακού, που είναι η διαπλοκή, θα καυτηριαζόταν σε μεγάλο βαθμό ακόμη και από τους ήδη υπάρχοντες νόμους – αρκεί να εφαρμόζονταν…».
«Μόνο η κοινή γνώμη, πέρα από κομματικές και ατομικές παρωπίδες, μπορεί να αξιώσει και να επιβάλει μια κάθαρση στις δομές και στους θεσμούς, στα πρόσωπα και στις νοοτροπίες, στους μηχανισμούς και στην όλη λειτουργία μας. Με άλλα λόγια, η ίδια η κοινωνία καλείται να εξοστρακίσει -όπως έκαναν οι πολίτες στην αρχαία Αθήνα- αυτούς που εξαρτούν τα συμφέροντά τους από τη διαιώνιση μιας στρεβλής οικονομίας και μιας ανάπηρης Δημοκρατίας. Στους ίδιους τους πολίτες πρέπει να εναποθέσουν τις ελπίδες τους, να κατευθύνουν τις δυνάμεις τους, να απευθυνθούν πρωταρχικά όσοι εξακολουθούν να αντιστέκονται και να επιμένουν. Εις πείσμα των καιρών. Εις πείσμα των ισχυρών. Η εξάλειψη της διαπλοκής και της διαφθοράς είναι η βασική προϋπόθεση για να επιβιώσει ο τόπος με σύγχρονους όρους στη νέα εποχή. Στοιχηματίζω στο ένστικτο αυτοσυντήρησης των πολιτών…».