Σκόρπιες σκέψεις

Σημαίνουν πολλά. Και σημαίνουν κυρίως τη βαθιά διεργασία που συντελείται αργά, αλλά σταθερά, στη συλλογική συνείδηση των λαών. Αυτή η διεργασία είναι το αποτέλεσμα είτε της ωμής βίας, είτε της άρνησης των ισχυρών στην αυτοδιάθεση των λαών, είτε της οικονομικής και κοινωνικής ανισότητας και εκμετάλλευσης από διεθνοεγχώριες, οικονομικοπολιτικές ολιγαρχίες. Σημαίνουν ακόμα την αντίδραση των λαών στη διαρκώς υπονομευόμενη και αμφισβητούμενη εθνική τους συνείδηση από το Ένα, το Μοναδικό και Περιούσιο Έθνος, δηλαδή την υπερδύναμη. Να προστεθούν ακόμα και ορισμένες εθνικές ηγεσίες οι οποίες περιφρονούν τους λαούς τους, και αποδεικνύονται κατώτερες των περιστάσεων και ανίκανες να συλλάβουν τα μηνύματα των καιρών. Τα μηνύματα των λαών είναι ενθαρρυντικά και προοιωνίζονται λαϊκά κινήματα οργής. Είναι ζήτημα χρόνου και η ωρίμαση και η εξάπλωση αυτών των κινημάτων.

Από το 1999, τότε που είχαμε την ευθύνη της Επιτροπής Προστασίας του Απορρήτου των Επικοινωνιών, είχαμε τονίσει με έμφαση στη σχετική έκθεση της επιτροπής τη δυνατότητα της παρακολούθησης των κινητών τηλεφώνων. Από τότε, η δήθεν απόρρητη επικοινωνία των πολιτών ήταν στη διάθεση παντός βουλόμενου και παντός επίβουλου. Και προτείναμε μέτρα, αλλά φωνή βοώντος…

Η ανατροπή των εργασιακών σχέσεων με νομοθετικά μέτρα που πήρε η κυβέρνηση έδωσε στην εργοδοσία το στίγμα της αυθαιρεσίας. Το στάδιο αυτό διαδέχθηκε το στάδιο της εργοδοτικής ασυδοσίας. Όλα τα δικαιώματα των εργαζομένων, όλα ανεξαιρέτως στην κλίνη του Προκρούστη. Και μπαίνουμε ήδη με την άρνηση της υπογραφής των συλλογικών συμβάσεων από την τραπεζική εργοδοσία στο στάδιο της εργασιακής ζούγκλας. Η κοινωνική έκρηξη είναι ζήτημα χρόνου. Διάβαζα προ ημερών στη «Ναυτεμπορική» μια σοβαρή, την πιο σοβαρή που έχω διαβάσει, ανάλυση του εκλογικού νόμου με αδιαμφισβήτητα στοιχεία, την οποία κάνει ο Γιώργος Κίσσονας, ο κατ’ εμέ καλύτερος αναλυτής των εκλογικών συστημάτων. Θα ήταν χρήσιμο να την έχουν υπόψη τους όλοι οι έλληνες πολίτες (ψηφοφόροι), αλλά κυρίως εκείνοι οι πολιτικοί που βλέπουν ότι η κακοδαιμονία του τόπου οφείλεται κυρίως στον δικομματισμό.


Σχολιάστε εδώ