Βυζάντιον

Από το γραφείο του εκδότη με ενημέρωσαν ότι για τα επόμενα έξι χρόνια το βασικό θέμα της εφημερίδας θα είναι η διακοπή της ηλεκτροδότησης στην Κεφαλονιά. Προσπαθώ να κάνω υποθέσεις για το πρωτοσέλιδο, αλλά αδυνατώ. Είναι σαν να προσπαθείς να φανταστείς πώς θα δραματοποιούσε ο Σαίξπηρ το ειδύλλιο Ρέμου – Ζέτας. Ας είναι. Και πράγματι υπάρχουν πολιτικές ευθύνες. Όχι μόνο για την αντίδραση του κρατικού μηχανισμού, αλλά, κυρίως, για τη συμπεριφορά του καιρού. Επί ΠΑΣΟΚ χιόνιζε αλλιώς. Τις μέρες του Σημίτη έμενες τέσσερις μέρες στην εθνική οδό και αισθανόσουν ότι, δεν μπορεί, είσαι εκδρομή στις Άλπεις. Επί Καραμανλή δεν σε αφήνουν καν να ονειρευτείς, σε σταματούν στην Κηφισίας. Η επιμονή δε στις αλυσίδες είναι πασιφανές κατάλοιπο της δεξιάς αντίληψης που θέλει τον πολίτη αλυσοδεμένο…

Ήταν, όμως, μία λαμπρή ιστορία που πρέπει να καταγραφεί, να διασωθεί από τον ιστορικό. Μετά την απόβαση στη Νορμανδία, την επιχείρηση «Μπαρμπαρόσα» και την πολιορκία του Στάλινγκραντ πιστεύω ότι πρέπει να μνημονεύεται η επιχείρηση «Ανοιχτά Τέμπη»…

Δεν λυπήθηκα τόσο τους πολίτες της Κεφαλονιάς (είμαστε όλοι υποχρεωμένοι να εκφράσουμε την οργή και την οδύνη μας) όσο τον Νικήτα Κακλαμάνη. Πού μπορεί να οδηγήσει έναν άθρωπο η αγωνία της επιλογής και το άγχος της απελπισίας; Να χορεύει μπροστά στις κάμερες, να ανταλλάσσει κρύα αστεία με τους φίλους του, να δίνει ουσιαστικά υποσχέσεις για γλέντι με τσιφτετέλι στο Σύνταγμα τα Χριστούγεννα του 2006. Μα, δεν τον λυπάται ο πρωθυπουργός; Ας τον λυτρώσει με μία δήλωση. Πάντως, και ξέρω τι σας λέω, η καλύτερη του Νικήτα θα ήταν να πάει για λίγους μήνες στο υπουργείο Πολιτισμού και μετά να κατέλθει στον δημοτικό στίβο. Αλλά οι παπαγάλοι που ζουν στα παράθυρα του Μαξίμου διαμηνύουν ότι ο Καραμανλής δεν τα θεωρεί αυτά σοβαρά πράγματα. Α, ναι. Την ίδια άποψη έχει ο πρωθυπουργός και για τα του τρίτου πόλου…

Πόλος γίναμε! Πιστέψτε με, οι μόνοι που ασχολούνται σοβαρά με τα σενάρια περί τρίτου πόλου είναι κάποιοι πρώην συνεργάτες του Μάνου, όσοι δεν έχουν βολευτεί κάπου από τον Αλογοσκούφη και ο Μίμης. Αν η πολιτική δράση του κόμματος περιλαμβάνει δεξιώσεις, μίνι φούστες και επαναστατική διαλεκτική πασπαλισμένη με χαβιάρι, ο Μίμης θα στρατευτεί… Αντίστοιχες θα είναι οι συνθήκες και στη συνεδρίαση της Σοσιαλιστικής Διεθνούς στο «Athens Hilton». Κακώς. Ποιος αποφασίζει γιʼ αυτά; Ο Παπουτσής ή η Μαριλίζα; Μα, είναι τόσο άσχετοι; Στην προκειμένη περίπτωση πηγαίνεις σε ένα κλειστό στάδιο, ας πούμε στη Νίκαια, που είναι και λαϊκή γειτονιά, μαζεύεις μετανάστες και εκλέγεις τον Γιώργο πρόεδρο με διεθνιστικές αγωνιστικές διαδικασίες. Τέλος πάντων, θα είμαι και εγώ στο «Hilton» και θα σας μεταφέρω τις εντυπώσεις μου. Άλλωστε, θα πρόκειται για κοσμικό, πανηγυρικό γεγονός. Ο Γιώργος ήταν ο καλύτερος, κερδίσαμε τη… Eurovision του σοσιαλισμού και αναλάβαμε τη διοργάνωση!

Φυσικά οι συνεπείς αναγνώστες -και όχι ο εκδότης- θα έχουν προσέξει ότι μόνος πρώτος σάς ενημέρωσα για την επιλογή της Άννας Βίσση ως εκπροσώπου της χώρας μας στη Eurovision. Εν προκειμένω, στη μετάδοση της είδησης ήμουν πιο γρήγορος και από την «Espresso»! Κανονικά ο εκδότης θα έπρεπε να εμφανίσει σε φωτογραφία την πρώτη δημοσίευση, αλλά σιγά μην ασχοληθεί. Κατά έναν περίεργο τρόπο, νομίζει ότι η Ντόρα στο υπουργείο Εξωτερικών ενδιαφέρει περισσότερο απʼ όσο η Άννα στη Eurovision. Τέλος πάντων, συνθέτης του ελληνικού τραγουδιού, αν δεν χαλάσει κάτι, θα είναι ο Στέφανος Κορκολής. Τι εννοώ; Θα υπάρξουν και άλλες υποψηφιότητες, αλλά θα επιλεγεί ο Κορκολής. Πόσο πιο απλά να το πω;

Και τώρα ακολουθούν μερικά χαριτωμένα στιγμιότυπα:
– Πήρα την έκδοση της λαμπαδηδρομίας των Χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων. Μέτρησα έξι φωτογραφίες της κ. Μαρί Κωνσταντάτου. Η σύζυγος του προέδρου της ΕΟΕ, Μ. Κυριακού, με τη φλόγα, χωρίς τη φλόγα, με τον πρόεδρο, με το κοινό που την αποθεώνει.
– Για το ταξίδι του πρωθυπουργού στο Πεκίνο θα διαβάσετε, υποθέτω, αλλού. Εγώ θα μεταφέρω τη λύπη ορισμένων παραγόντων της αποστολής μετά την πρώτη νύχτα στο κέντρο της κινεζικής πρωτεύουσας: «Επιτέλους, πότε θα επισκεφθούμε επισήμως την Ουκρανία;».

Γνωστός, μα πολύ γνωστός, δικηγόρος, που παλαιότερα έβλεπε με συμπάθεια τον Σάκη Κεχαγιόγλου, τώρα δηλώνει στον κύκλο του οργισμένος: «Ο Σάκης το παράκανε λόγω της απληστίας του. Άνοιξε το παιχνίδι και έδωσε πρόσβαση σε πολλούς. Κακώς. Πολύ κακώς. Αυτά τα πράγματα έπρεπε να περιοριστούν σε έναν στενό κύκλο εχόντων και κατεχόντων, στους ισχυρούς. Πάει, χάλασε η καλή κοινωνία…».

Σε έναν περιφερειακό δήμο της Αθήνας, αιγύπτιος δημοσιογράφος διατηρεί μία άνετη θέση στάθμευσης, ενώ οι υπόλοιποι περίοικοι αναζητούν κάθε μέρα πάρκινγκ. Αλλά γιατί έχει θέση ο Αιγύπτιος; Την παραχώρησε ο δήμαρχος. Γιατί την παραχώρησε ο δήμαρχος; Επειδή έχει στα χέρια του μία επιστολή που του συνιστά να διευκολύνει τον Αιγύπτιο, καθώς είναι ανταποκριτής μεγάλου αραβικού μέσου ενημέρωσης, και στέλνει θετικές για τη χώρα μας ανταποκρίσεις. Καλό, ε; Ποιος έστειλε την επιστολή στον δήμαρχο; Ο ένας, ο μοναδικός, ο απίστευτος Άκης!

Κουράγιο, η επανάσταση θα ξεκινήσει από το «Hilton». Εκεί όπου γυμνάζεται ο πρόεδρος, και ξεκουράζονται τα στελέχη.

Προκόπιος