Στης Σοφοκλέους τα παιχνίδια…

Βιώνουμε την πορεία μιας αγοράς που διατηρεί μια – έστω βραχυπρόθεσμη – ανοδική τάση, μιας αγοράς που πλέον ακόμα και η όποια υποχώρηση βασικών δεικτών και μετοχών-σηματωρών της εκλαμβάνεται από τους διαχειριστές, Έλληνες και ξένους, ως ευκαιρία τοποθέτησης σε ευνοϊκότερα επίπεδα τιμών, μιας αγοράς για την οποία αρκετοί μπορεί να λένε πως άγεται και φέρεται από τα κελεύσματα των ξένων, αλλά παρά ταύτα εξακολουθεί να εντυπωσιάζει με τις αποδόσεις της και να διατηρεί μια μεταβλητότητα που πια ΔΕΝ τρομάζει ίσως ούτε κι αυτούς τους ιδιώτες επενδυτές. Έστω αυτούς τους επενδυτές που μπήκαν στη λογική της επαναδραστηριοποίησής τους έπειτα από αρκετό διάστημα απραξίας και περισυλλογής.

Οι επαγγελματίες μάς λένε πως η μεταβλητότητα της αγοράς είναι προς όφελος όλων εκείνων που θέλουν να έχουν πολλαπλές ευκαιρίες επένδυσης σε μιαν αγορά που εσχάτως επιδεικνύει ανοδικά ρεφλέξ! Κάτι που όμως σημαίνει παράλληλα και μιαν αγορά που γρήγορα και εύκολα «κλείνει» την πόρτα σε όποιον δεν έχει την απαιτούμενη ρευστότητα για να κινηθεί αποφασιστικά, και ενδεχομένως να προλάβει το όποιο ανοδικό κύμα.
Το νόμισμα όμως όπως πάντα έχει δύο όψεις: έτσι, μπορεί μεν η Σοφοκλέους να δείχνει τελευταία τα δόντια της σε μικρούς και μεγάλους προσφέροντας υπεραποδόσεις ξεχασμένες τα τελευταία χρόνια, παράλληλα όμως απειλεί και με αποκλεισμό των μικρών από το παιχνίδι, κυρίως λόγω της διαρκούς «φυγής προς τα πάνω» των τιμών των περισσοτέρων μετοχών.

Αυτή εδώ η στήλη λοιπόν δεν θα επιμείνει και πάλι σε στείρες παραθέσεις επιχειρημάτων σχετικά με τους λόγους για τους οποίους ΔΕΝ θα πρέπει να επιχειρήσει ένας ιδιώτης να επενδύσει σήμερα στη Σοφοκλέους. Εξάλλου μόνον ένας ανόητος θα επιχειρηματολογούσε τώρα κατά της αγοράς, στο βαθμό που τουλάχιστον προς ώρας δεν έχει να επιδείξει κάτι ιδιαίτερα αρνητικό στη διαμόρφωση των τιμών των μετοχών και στα καθημερινά στοιχεία … συμπεριφοράς. Δόξα τω Θεώ, τις τελευταίες εβδομάδες και επιχειρηματικές ειδήσεις άξιες μνείας είχαμε, και το μακροοικονομικό περιβάλλον είναι πλέον δεδομένο και δη για μεγάλο χρονικό διάστημα στο μέλλον. Συνεπώς, το μόνο που μένει σε εμάς είναι να παρατηρήσουμε ξανά τις κινήσεις της αγοράς, να εκμεταλλευθούμε -όσο και όπως μπορούμε- τα «ανοίγματα» της κάθε συνεδρίασης κα φυσικά να έχουμε υπόψη μας πως η αγορά παραμένει ένας τόπος που δεν συγχωρεί σφάλματα και ενθουσιασμούς. Διότι σε τελική ανάλυση από αυτό τον ενθουσιασμό -απληστία θα την έλεγα παλαιότερα- φτάσαμε στο άλλο άκρο, και βιώσαμε τη «φούσκα» του ’99. Σωστά;

ΥΓ.: Εξαιρετικό ενδιαφέρον είχε η τελευταία δημοσκόπηση της Merrill Lynch, η γνωστή που διενεργείται τα τελευταία χρόνια σε τακτά χρονικά διαστήματα ανάμεσα στους πιο σημαντικούς διαχειριστές κεφαλαίων. Με βάση λοιπόν τα στοιχεία αυτής της δημοσκόπησης η χρηματιστηριακή αισιοδοξία βρίσκεται στα υψηλότερα επίπεδα των τελευταίων δύο ετών, με τους επενδυτές να δείχνουν έτοιμοι να τοποθετηθούν και στο άμεσο μέλλον σε μετοχές. Οι ίδιοι οι διαχειριστές εμφανίζονται πεπεισμένοι πως δεν πρόκειται να υπάρξουν αρνητικές εκπλήξεις από το μέτωπο των επιτοκίων, και «βλέπουν» deals ικανά να τροφοδοτήσουν με νέο… «αίμα» τις αγορές.

Π. Γ.