Ο Γιώργος και οι «άλλοι»

Τι συμβαίνει στο ΠΑΣΟΚ; Γιατί από τις συνεδριάσεις των συλλογικών οργάνων του κόμματος αντί να βγαίνουν πολιτικές ειδήσεις βγαίνουν παραπολιτικά σχόλια; Να υποθέσουμε ότι στα συλλογικά όργανα δεν γίνεται σοβαρή πολιτική συζήτηση, οπότε ό,τι απομένει από τις συνεδριάσεις είναι παραπολιτική ύλη; Να υποθέσουμε ότι υπάρχει «υπόγεια» δυσαρέσκεια στελεχών για την αντιπολιτευτική τακτική του κόμματος, η οποία εκφράζεται με γκρίνια; Να υποθέσουμε ότι υπάρχει έλλειμμα πίστης και έλλειμμα εμπιστοσύνης ορισμένων στελεχών προς την ηγεσία, και αυτό το έλλειμμα μετασχηματίζεται σε τυφλή γκρίνια; Τέλος, να υποθέσουμε ότι ορισμένα στελέχη παράγουν γκρίνια και παραπολιτική προκειμένου να υπηρετήσουν προσωπικές ιδιοτελείς επιδιώξεις; Σίγουρα κάτι φταίει που το ΠΑΣΟΚ αντί για αντιπολίτευση παράγει εσωστρέφεια.

• Κατά τη γνώμη μας, υπάρχει χάσμα πολιτικών αντιλήψεων ανάμεσα στον Γιώργο Παπανδρέου και στους «άλλους», με αποτέλεσμα να έχει δημιουργηθεί κλίμα αμοιβαίας καχυποψίας. Ο μεν Γιώργος Παπανδρέου αδυνατεί να συμβιβαστεί με τις παραδοσιακές πολιτικές αντιλήψεις των «άλλων», καθώς και με το «βεβαρημένο» κυβερνητικό παρελθόν τους, οι δε «άλλοι» αδυνατούν να συμβιβαστούν με τις νεωτερικές αντιλήψεις του Γιώργου Παπανδρέου, το ήπιο ηγετικό του προφίλ, καθώς και με τον κύκλο των ανθρώπων που τον περιβάλλουν – καταλογίζουν στα στελέχη του Γιώργου έλλειμμα πολιτικής ικανότητας. Η αμοιβαία καχυποψία ανάμεσα στις δύο πλευρές έχει φθάσει σε τέτοιο σημείο ώστε οι «άλλοι» να αμφιβάλλουν κατά πόσο επιδιώκει νίκη στις επόμενες εκλογές ο κ. Παπανδρέου. Όμως η καχυποψία πλήττει και τον κ. Παπανδρέου, αφού δεν του επιτρέπει να αξιοποιήσει αποδεδειγμένα έμπειρα και ικανά πολιτικά στελέχη, επειδή τα θεωρεί «ύποπτα» ή απλώς επειδή δεν του «πάνε».

• Έτσι, το χάσμα πολιτικών αντιλήψεων ανάμεσα στον Γιώργο Παπανδρέου και στους «άλλους», καθώς και η αμοιβαία καχυποψία, τροφοδοτούν την εσωκομματική γκρίνια, αφού με την παραμικρή αφορμή εκφράζεται η πολιτική «αντιπάθεια» των δύο πλευρών, παράγοντας παραπολιτική ύλη. Για να λυθεί το πρόβλημα χρειάζεται να διαμορφωθεί και να διατυπωθεί η πρόταση εξουσίας του ΠΑΣΟΚ, ώστε γύρω απ’ αυτήν να ομογενοποιηθούν οι πολιτικές αντιλήψεις του στελεχικού δυναμικού. Επίσης, χρειάζεται η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ να αξιοποιήσει κάθε ικανό και έντιμο στέλεχος, χωρίς αποκλεισμούς. Τέλος, χρειάζεται να συγκροτηθεί από τον Γιώργο Παπανδρέου ένα ολιγομελές πολιτικό επιτελείο, που να έχει την ευθύνη της καθημερινής πολιτικής δράσης.