Πολιτική «παραλυσία»

Παρά την έντονη κοινωνική δυσαρέσκεια την οποία «εισπράττει» η κυβέρνηση, εξαιτίας των νεοφιλελεύθερου χαρακτήρα μέτρων που παίρνει στον τομέα της οικονομίας, όχι μόνο δεν αντιμετωπίζει κάποια αξιόλογη πολιτική «πίεση» από την πλευρά του ΠΑΣΟΚ, αλλά αντίθετα διατηρεί στο ακέραιο την πρωτοβουλία των πολιτικών κινήσεων.

Και όχι μόνο αυτό. Ανεξάρτητα από το άρθρο ή σκόπιμο των πρωτοβουλιών της αυτών, όπως στην περίπτωση της αναθεώρησης συνταγματικών διατάξεων, με τις κινήσεις της δημιουργεί εσωτερικές εντάσεις και αντιπαραθέσεις στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Το «πεδίο» βέβαια είναι ανοικτό…

Γιατί η πολιτικο-οργανωτική ομορφιά, η απουσία οργανωμένου πολιτικού λόγου και η προφανής αδυναμία του Γ. Παπανδρέου να διαμορφώσει την εικόνα ενός ηγέτη που «γνωρίζει τι θέλει» και μπορεί να δημιουργήσει με δικές του πρωτοβουλίες πολιτικά γεγονότα έχουν οδηγήσει το ΠΑΣΟΚ σε ένα είδος πολιτικής «παραλυσίας» από την οποία αδυνατεί να εξέλθει.

Τα όσα κωμικοτραγικά διαδραματίζονται τις ημέρες αυτές στο ΠΑΣΟΚ αποκαλύπτουν, ενδεικτικά, το εύρος της πολιτικής κρίσης. Ο κ. Ευαγ. Βενιζέλος κρίνεται από τον Γ. Παπανδρέου ως «πολιτικά ανίκανος» στο να υποστηρίζει τις θέσεις του ΠΑΣΟΚ για το Σύνταγμα, σε αντίθεση με τον πολιτικά «ρωμαλέο» Θ. Πάγκαλο. Με τη σειρά του ο Ευαγ. Βενιζέλος αποποιείται τον ρόλο του «νομικού συμβούλου» και παρουσιάζει με λεπτομέρειες τις θέσεις του για τις συνταγματικές αναθεωρήσεις (στις οποίες συμφωνεί κατά τον κ. Βενιζέλο και ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ).

Το ίδιο αλαλούμ εμφανίσθηκε προ ημερών με την «πρωτοβουλία» των 6 βουλευτών του ΠΑΣΟΚ σε σχέση με την κ. Βαληνάκη και το παραδικαστικό κύκλωμα… Κι από πάνω ο Α. Τσοχατζόπουλος ζητά συνέδριο για να ξεκαθαρίσει τις θέσεις του το ΠΑΣΟΚ.

Ο Θεός να βάλει το χέρι του… γιατί ο αείμνηστος Ανδρέας δεν μπορεί πια…

ΟΦΙΣ