Επικαιρότητα

Τα θέματα που απασχολούν σήμερα την ΕΕ είναι η συνέχιση της διαδικασίας κύρωσης του Ευρωσυντάγματος από τα κράτη εκείνα που δεν το έχουν επικυρώσει, και η έναρξη των ουσιαστικών διαπραγματεύσεων για την ένταξη της Τουρκίας. Και ίσως προκύψει και θέμα «επίλυσης» του Κυπριακού με βάση το περιβόητο Σχέδιο Ανάν. Οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις με την Τουρκία είναι η μεγάλη δυσκολία της αυστριακής προεδρίας. Ας μην ξεχνάμε ότι η Αυστρία ήταν που ύψωσε τη φωνή της για να εμποδίσει την ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ, και τελικά ύστερα από αφόρητες πιέσεις δεν πρόβαλε βέτο, αφού δεν είχε ούτε καν τη συμμαχία της Ελλάδας. Ο αυστριακός καγκελάριος, Βόλφγκανγκ Σούσελ, διεμήνυσε ότι δεν προτίθεται να προχωρήσουν οι συζητήσεις στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων, έστω και σε επουσιώδη ζητήματα κατά το εξάμηνο της αυστριακής προεδρίας. Έτσι, επί ένα εξάμηνο θα παγώσουν εντελώς οι συζητήσεις. Και θα συνεχιστούν το β΄ εξάμηνο του 2006, όπου την προεδρία την αναλαμβάνει η Φιλανδία. Φαίνεται ότι και η Τουρκία δεν επιθυμεί για πολλούς λόγους διαπραγματεύσεις επί αυστριακής προεδρίας. Ίσως για να προετοιμαστεί καλύτερα ή για να έχει να παρουσιάσει κάποια θετική πρόοδο στον εκδημοκρατισμό της εσωτερικής της νομοθεσίας, καθώς οι συζητήσεις μεταξύ ΕΕ και Τουρκίας στη φάση αυτή αφορούν τον εκδημοκρατισμό των θεσμών και την ευθυγράμμιση της τουρκικής νομοθεσίας με το κοινοτικό δίκαιο. Η αυστριακή προεδρία σε αντιστάθμισμα του «παγώματος» των διαδικασιών προώθησης των διαπραγματεύσεων υπόσχεται να δουλέψει δραστήρια για την επικύρωση του Ευρωσυντάγματος και από τις 15 χώρες μέλη που δεν το έχουν κυρώσει. Πάντως, τα δημοψηφίσματα τέρμα μετά την ψυχρολουσία από τη Γαλλία και την Ολλανδία. Η επικύρωση θα γίνει από τα εθνικά κοινοβούλια με κάτι κουρασμένα παλικάρια να ψηφίζουν εν ονόματι του λαού. Πολύ… δημοκρατικό!

2 Όλες οι ενδείξεις πείθουν ότι ο ισραηλινός πρωθυπουργός, Αριέλ Σαρόν, αποσύρεται πλέον από την πολιτική σκηνή της χώρας του, λόγω της ασθένειάς του, που τον κατέστησε ανίκανο να διευθύνει το κυβερνητικό έργο. Η αποχώρηση του Σαρόν από την πολιτική, μάς λένε, είναι επόμενο να δημιουργεί μια κατάσταση ρευστότητας στο Ισραήλ και ειδικά στην ειρηνευτική διαδικασία που είχε υιοθετήσει ο Σαρόν απέναντι των Παλαιστινίων. Ο ασθενών ισραηλινός πρωθυπουργός έπειτα από αφόρητες πιέσεις που ίσως να προκάλεσαν και την ασθένειά του, συγκατατέθηκε να ακολουθήσει μια λογική ειρηνευτική πορεία καταπνίγοντας τον εριστικό, φιλοπολεμικό χαρακτήρα του. Ο διάδοχός του δεν γνωρίζουμε πώς θα συμπεριφερθεί και αν θα θελήσει να συνεχίσει την πολιτική Σαρόν στην προσπάθεια ομαλοποίησης των σχέσεων Ισραήλ-Παλαιστινίων. Στην περιοχή της εγγύς και Μέσης Ανατολής παίζονται σκληρά παιχνίδια, λόγω της εξαιρετικής γεωπολιτικής σημασίας της και των πολύ αξιόλογων πηγών ενέργειας που υπάρχουν. Είναι η περιοχή η οποία αμφισβητεί τη διατλαντική εξουσία των ΗΠΑ και διεκδικεί με πάθος τη χειραφέτηση και την ανάπτυξή της. Είναι για τις ΗΠΑ η πλέον ατίθαση περιοχή. Για τον λόγο αυτόν οι ΗΠΑ παλεύουν με λύσσα να δημιουργήσουν στην περιοχή αυτή στερεά ερείσματα και να διατηρήσουν τα όσα έχουν ήδη κατακτήσει. Και το κράτος του Ισραήλ είναι ένα από τα σταθερά ερείσματα των ΗΠΑ και ακολουθεί πιστά τα παραγγέλματα της Ουάσινγκτον. Καμιά ισραηλινή κυβέρνηση δεν μπορεί να μην ικανοποιήσει τις επιθυμίες της εκάστοτε ηγεσίας των ΗΠΑ. Οι μηχανισμοί που έχουν δημιουργήσει εκεί οι Αμερικανοί θα δράσουν αστραπιαία, αν διαπιστώσουν κυβερνητική απείθεια. Έτσι όποιος και να είναι ο διάδοχος του Σαρόν στην εξουσία θα πορευτεί στην οδό που θα του υποδείξουν οι ΗΠΑ. Στο Ισραήλ η CIA και η Μοσάντ επαγρυπνούν. Είναι ο τόπος τους, το βασίλειό τους. Ας μην ανησυχούν λοιπόν οι διάφοροι ανά τον κόσμο πολιτικοί αναλυτές για την κατάσταση που θα διαμορφωθεί στη μετά Σαρόν εποχή. Θα είναι η κατάσταση που επιθυμούν οι ΗΠΑ. Από την άποψη αυτή η πολιτική κατάσταση στο Ισραήλ δεν είναι καθόλου ρευστή. Είναι από τώρα ξεκαθαρισμένη. Η ρευστότητα της κατάστασης αφορά το πρόσωπο του διαδόχου του Σαρόν και τυχόν μεταβολές στην ειρηνευτική διαδικασία με τους Παλαιστίνιους. Η ειρηνευτική διαδικασία θα συνεχιστεί με τον ρυθμό και τη μεθοδολογία που θα επιλέξουν οι ΗΠΑ.