Εκλογές το 2007 αν ξεπεραστεί ο κάβος του 2006
• Αφενός να οροθετήσει το τέλος του «συστήματος ΠΑΣΟΚ» και το μήνυμα του περάσματος στη «νέα διακυβέρνηση».
• Αφετέρου να «πετάξει την μπάλα» απ’ το τραχύ και γεμάτο παγίδες γήπεδο της οικονομίας στην «εξέδρα» του διαλόγου για θεσμικά και αξιακά θέματα.
Γεγονός είναι, παρά τα περί του αντιθέτου λεγόμενα και γραφόμενα, πως ο πρωθυπουργός βαδίζει με μια σταθερή στρατηγική. Είναι άλλο ζήτημα αν αυτή η στρατηγική θα του βγει, αν «θα του κάτσει» ή αν θα ανατραπεί από αστάθμητους παράγοντες. Ή κυρίως αν θα ανατραπεί απ’ την πολύ δύσκολη κατάσταση της οικονομίας, το σοβαρότερο πρόβλημα που απειλεί τόσο τους σχεδιασμούς του όσο και την προσωπική πολιτική του υπεροχή, έως και ηγεμονία, τουλάχιστον έναντι του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης και του αρχηγού του. Σε κάθε πάντως περίπτωση και με όλα τα ρίσκα, ούτε τροποποιεί ούτε —πολύ περισσότερο— αλλάζει τη στρατηγική του. Πιστεύει και το έχει κατ’ επανάληψη τονίσει στους στενούς του συνεργάτες, πως θα αποδώσει και αυτό θα είναι ορατό απ’ τα τέλη του 2006 – αρχές του 2007.
Μάλιστα τους έχει υπογραμμίσει πως η εικόνα που κατασκευάζουν τα ΜΜΕ και πολλές φορές «θολώνει» το τοπίο είναι πρόσκαιρη και στο τέλος «θα επικρατήσει η πολιτική». Ότι άλλωστε πάει με βάση τους σχεδιασμούς του αδιαφορώντας για πρόσκαιρες (επικοινωνιακές) εντυπώσεις ή για τις πιέσεις των ΜΜΕ των νταβατζήδων το έχει αποδείξει χαρακτηριστικά στο θέμα του ανασχηματισμού. Επί 10 μήνες(!) διατεταγμένα και προπαντός «έγκυρα» (!) ρεπορτάζ έχουν κατασκευάσει… αμέτρητες κυβερνήσεις και έχουν κάνει μέλη της κυβέρνησης όλους σχεδόν τους βουλευτές της ΝΔ. Ε, ο Καραμανλής τα παρακολουθεί όλα τούτα άλλοτε με θυμηδία και άλλοτε με οργή. Αλλά πάντως δεν έχει κάνει ανασχηματισμό. Και οι αλλαγές στην κυβέρνησή του θα γίνουν με βάση τον σχεδιασμό του, περίπου στα δύο χρόνια απ’ την εκλογική του νίκη…
Ο δύσκολος κάβος του 2006…
Εκεί λοιπόν στο πλαίσιο του «απλώματος» της στρατηγικής του θα πρέπει να ενταχθούν και οι πρωτοβουλίες τόσο για τη συνταγματική αναθεώρηση όσο και για την προώθηση των «μεταρρυθμίσεων». Και κατά τούτο πάσχει η πολιτική επικοινωνιακή στρατηγική του ΠΑΣΟΚ, όταν εντάσσει την αναθεώρηση του Συντάγματος σε ένα αποκλειστικά επικοινωνιακό παιχνίδι και μιλά για «τρικ». Έχει, όπως είπαμε, η πρωτοβουλία αυτή χαρακτηριστικά υπέρβασης της συζήτησης για την πολύ κακή κατάσταση της οικονομίας. Αλλά δεν εξαντλείται εκεί. Στοχεύει και στο πέρασμα του μηνύματος του τέλους του «συστήματος ΠΑΣΟΚ» και στην παγίωση της δικής του εικόνας ως του πρωθυπουργού των μεταρρυθμίσεων.
Γνωρίζει πολύ καλά ο Καραμανλής πως το 2006 θα είναι η δυσκολότερη χρονιά της διακυβέρνησής του λόγω της οικονομίας. Η άσχημη, πολύ άσχημη οικονομική κατάσταση των νοικοκυριών, η φτώχεια, η ακρίβεια, η απαισιοδοξία των Ελλήνων για το οικονομικό τους μέλλον, όλα τούτα προοιωνίζονται ένα χρόνο με κινητοποιήσεις, αμφισβήτηση της οικονομικής πολιτικής της κυβέρνησης, διαμαρτυρίες. Ειρήσθω δε εν παρόδω πως ούτε ο ανασχηματισμός θα δώσει διέξοδο απ’ τα προβλήματα αυτά. Οι επικοινωνιακές εντυπώσεις θα εξαντληθούν σε 5-6 μέρες. Ο λαός θα επιστρέψει στα προβλήματά του. Ο πρωθυπουργός το γνωρίζει. Ακριβώς γι’ αυτό δεν επενδύει στον ανασχηματισμό, τον οποίο πάντως κάποια στιγμή θα κάνει…
Επενδύει ωστόσο για να ξεπεράσει τον κάβο του 2006 στη μεταφορά της πολιτικής ατζέντας σε ζητήματα θεσμικά και αξιακά. Εκεί θα επιμείνει. Πιστεύει πως και το ΠΑΣΟΚ εκ των πραγμάτων θα προσέλθει σε αυτόν τον διάλογο.
Επενδύει ακόμα σε δύο άλλους παράγοντες:
• Πρώτον, στα προβλήματα συνοχής, στη «θολούρα» που επικρατεί στο ΠΑΣΟΚ, στην αδύνατη ακόμα αρχηγική εικόνα του Γιώργου, στην αμφισβήτηση που δέχεται, αν και δεν παίρνει δημόσιο χαρακτήρα, γενικά στην αδυναμία του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης να αξιοποιεί την κυβερνητική φθορά και να εισπράττει απ’ αυτήν. Ακόμα και στο ζήτημα της συνταγματικής αναθεώρησης φαίνεται ότι στο ΠΑΣΟΚ υπάρχουν διιστάμενες απόψεις στα θέματα τόσο της δυνατότητας ίδρυσης μη κρατικών ΑΕΙ όσο και των σχέσεων Πολιτείας Εκκλησίας.
• Δεύτερον, στις προσωπικές του πολιτικές αντοχές. Όπως φαίνεται και όπως προκύπτει και απ’ τις δημοσκοπήσεις ο ίδιος παραμένει άφθαρτος παρά τη σοβαρή κυβερνητική φθορά. Αξιολογείται ακόμα ως το σοβαρότερο πολιτικό κεφάλαιο της παράταξής του και όχι μόνο αυτό. Προκύπτει πως ο κόσμος ακόμα προσβλέπει στον Καραμανλή για την υλοποίηση αιτημάτων και εξαγγελιών, τον έχει σημείο αναφοράς, τον εμπιστεύεται. Είναι ζητούμενο πόσο θα διαρκέσουν ακόμα τα υψηλά ποσοστά δημοφιλίας του πρωθυπουργού και πόσο ακόμα θα παραμένει απρόσβλητος απ’ τη μεγάλη φθορά της κυβέρνησής του. Όσο όμως αυτό συμβαίνει ασφαλώς και θα το αξιοποιεί.
…και η πρόκληση του 2007
Αν λοιπόν ο Καραμανλής και η κυβέρνησή του ξεπεράσουν με τις μικρότερες δυνατές απώλειες τον πολύ δύσκολο κάβο του 2006… Αν αυτό αποτυπωθεί και στην εκ των πραγμάτων κρίσιμη εκλογική αναμέτρηση των δημοτικών και νομαρχιακών εκλογών του επόμενου Οκτώβρη… Τότε, όπως εκτιμούν πολιτικοί από όλα τα κόμματα, αλλά και όπως μας αποκάλυψε συνεργάτης του Καραμανλή, η πρόκληση για εκλογές μέσα στο 2007 θα είναι ορατή για τον πρωθυπουργό, στο πλαίσιο ενός σεναρίου (για να χρησιμοποιήσουμε ορολογία Λαλιώτη) «3+4».
Είναι, σύμφωνα με αποκλειστικές μας πληροφορίες, ένα σενάριο το οποίο έχει συζητήσει ο Καραμανλής με το στενό του επιτελείο ως ένα σοβαρό στοιχείο της στρατηγικής του. Και επειδή, όπως προαναφέραμε, ο πρωθυπουργός συνηθίζει να βαδίζει δίχως εξωγενείς επηρεασμούς και επιρροές από επικοινωνιακά κόλπα, είναι ένα σενάριο, το οποίο θα πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη. Δεν έχουν αντιθέτως τύχη (εκτός σοβαρότατου απροόπτου, μη προβλεπτού αυτή τη στιγμή…) άλλα σενάρια για εκλογικό αιφνιδιασμό μέσα στο 2006, παρότι έχουν γίνει και τέτοιες εισηγήσεις στον Καραμανλή ακόμα και απ’ τον Πολιτικό Σχεδιασμό της Ρηγίλλης…