Συνταγματικές καντρίλιες…
Σίγουρα το θέμα του Συντάγματος τέθηκε στην πολιτική «ατζέντα» από τον πρωθυπουργό σε μια προσπάθεια «υπέρβασης» των κρίσιμων προβλημάτων της οικονομίας και «φυγής προς τα εμπρός». Και βέβαια η πρωτοβουλία αυτή του Κ. Καραμανλή, ανεξάρτητα από τη «στόχευση» του πρωθυπουργού, βρήκε και πάλι απροετοίμαστο τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, ο οποίος κατά τη συζήτηση του προϋπολογισμού στη Βουλή ησχολείτο με τη διαμόρφωση του κατάλογου των αγορητών της «ανανέωσης» που εμφανίστηκαν ως στελέχη «Βʼ Εθνικής» στο βήμα της Βουλής…
Ανεξάρτητα όμως από τις προθέσεις του Κ. Καραμανλή, το θέμα της αναθεώρησης διατάξεων του Συντάγματος αποκτά μια δική του, αυτόνομη, δυναμική, η οποία και μπορεί να οδηγήσει σε ένα «δεύτερο» επίπεδο πολιτικών και κοινωνικών εντάσεων.
Μια παρόμοια θεματική αφορά ασφαλώς το θέμα των σχέσεων -ή του διαχωρισμού κατ’ άλλους- κράτους και Εκκλησίας. Ασφαλώς η πολυπραγμοσύνη του Αρχιεπισκόπου Αθηνών έχει προκαλέσει πολλά προβλήματα και, από την άλλη πλευρά, τα σκάνδαλα στην Εκκλησία και γενικότερα ο τρόπος διαχείρισης της εκκλησιαστικής περιουσίας απαιτεί σύγχρονες θεσμικές ρυθμίσεις.
Όμως περαιτέρω επιλογές που θα οδηγήσουν σε ιδεολογικούς-θρησκευτικούς διαχωρισμούς και εντάσεις, όπως συνέβη με την αλήστου μνήμης σύγκρουση για τις «ταυτότητες», θα πρέπει να αποφευχθούν. Άλλωστε από τέτοιου τύπου αντιπαραθέσεις μόνο ακροδεξιά στοιχεία και φανατικοί κάθε πλευράς επωφελούνται.
Η δημοκρατία μας έχει ανάγκη ασφαλώς από θεσμική ενίσχυση. Τέτοια θέματα αφορούν το κρίσιμο πρόβλημα της διαπλοκής, αλλά και της διαχείρισης των ΜΜΕ, το «ασυμβίβαστο» των βουλευτών -που σε λίγα χρόνια θα μετατρέψει το κοινοβούλιο σε συνάθροιση ανεπαγγέλτων- καθώς και η κατάργηση της «ασυλίας» των βουλευτών, που έχει οδηγήσει σε πλήρη απαξίωση την ίδια την ιδιότητα του βουλευτή.
Αν όμως ο Κ. Καραμανλής αντί όλων αυτών επιδιώκει τη συνταγματική νομιμοποίηση της ιδιωτικοποίησης της ανώτατης εκπαίδευσης και το περαιτέρω «άνοιγμα» των μηχανισμών της αγοράς, τότε οδηγείται νομοτελειακά στη διάπραξη ενός ιστορικού λάθους που θα έχει βαρύ πολιτικό τίμημα.
ΟΦΙΣ