Στέλεχος της Ευρωκοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ παρέσυρε τον Γιώργο στην γκάφα!

Όπως έλεγαν μάλιστα, «το έξυπνο πουλί από τη μύτη πιάνεται» και κάπως έτσι την πάτησε και ο Γ. Παπανδρέου σε ένα θέμα το οποίο ξέρει καλά: το Δ’ ΚΠΣ, δηλαδή τα 20 δισ. ευρώ που εξασφάλισε ο Καραμανλής από τα ευρωπαϊκά ταμεία για την περίοδο 2007-2013.

Ο κ. Παπανδρέου, όπως τόνιζαν στελέχη του ΠΑΣΟΚ, «την πάτησε», όταν επιχειρούσε να βάλει «πήχη» για το τι έπρεπε να κερδίσει η Ελλάδα από τη Σύνοδο σε σχέση με το οικονομικό πακέτο και ιδιαίτερα όταν μιλώντας στο συνέδριο της ΕΝΑΕ έβαλε τον πήχη στα 20 δισ. ευρώ και στο ότι πρέπει να επιτευχθεί ένα πρόσθετο έτος (το τρίτο) για την απορρόφηση των κοινοτικών κονδυλίων. Και τα δύο αυτά τουλάχιστον στα χαρτιά τα πήρε ο Κ. Καραμανλής.
Και εδώ τίθενται τα πρώτα σοβαρά ερωτήματα: πώς αξιολόγησε την κατάσταση ο κ. Παπανδρέου και ποιος τον ώθησε στην εκτίμηση ότι η Ελλάδα θα έπαιρνε λιγότερα από 20 δισ. ευρώ, ποσό που θα λάμβανε η Ελλάδα από τον Ιούνιο, αν είχε επιτευχθεί τότε η Συμφωνία των «25».
Πληροφορίες αναφέρουν πως στέλεχος της Ευρωκοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ, που παρακολουθούσε τις εξελίξεις, μετέφερε στον Γ. Παπανδρέου την εκτίμηση και την πληροφορία ότι επειδή όλα σε αυτή τη Σύνοδο ξεκινούν από μηδενική βάση και έτσι ή αλλιώς θα υπήρχαν σημαντικές περικοπές στον κοινοτικό προϋπολογισμό, η Ελλάδα θα έπαιρνε στο τέλος μικρότερο ποσό ακόμα και από αυτό που είχε διασφαλίσει στη Σύνοδο του Ιουνίου. Επιπροσθέτως, δεν τον ενημέρωσε σωστά πώς κινούνταν ο κ. Μπαρόζο σε σχέση με την Πορτογαλία. Δηλαδή λέγεται ότι του μεταφέρθηκε μια… λειψή εκτίμηση ότι ο πρόεδρος της Κομισιόν θα έριχνε το βάρος, για να διασφαλίσει περισσότερα χρήματα η χώρα του και θα απέφευγε να δώσει μία ακόμα μάχη, δηλαδή για την παράταση κατά ένα επιπλέον έτος (από δύο σε τρία) της δυνατότητας απορρόφησης που για την Πορτογαλία αποτελούσε σημαντικό θέμα.
Ωστόσο, τα ερωτήματα πολλαπλασιάζονται όσον αφορά την αξιολόγηση της κατάστασης από τον κ. Παπανδρέου, αφού το εν λόγω μέλος της ευρωομάδας του ΠΑΣΟΚ δεν διαθέτει την κατάλληλη εμπειρία από τέτοιου είδους διαπραγματεύσεις και κυρίως από τα παιχνίδια που παίζονται μέχρι την τελευταία ώρα και τις διπλωματικές μπλόφες που γίνονται.
Σύμφωνα μάλιστα με πληροφορίες ο Γιώργος Παπανδρέου φέρεται να αιφνιδιάστηκε, όταν μάθαινε τα ξημερώματα του Σαββάτου πού κατέληξε η Συμφωνία των «25» και τι απεκόμισε η ελληνική πλευρά.

Οι ίδιες μάλιστα πληροφορίες αναφέρουν ότι πολύ νωρίς το πρωί του Σαββάτου έτερο μέλος της ευρωομάδας του ΠΑΣΟΚ, με εμπειρία σε τέτοιου είδους θέματα, του τηλεφώνησε, του εξήγησε την κατάσταση και φέρεται να του είπε: «πρόεδρε, ουσιαστικά και τυπικά ο Καραμανλής, αν και δεν έκανε τίποτα ο ίδιος στις διαπραγματεύσεις, κέρδισε». Μάλιστα του εξήγησε αναλυτικά τις «καραμπόλες» που είχαν γίνει στη Σύνοδο και από τις οποίες ευνοήθηκε και η Ελλάδα και πήρε τουλάχιστον ένα αξιοπρεπές αποτέλεσμα. Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, τον ρώτησε ποια θα ήταν η αντίδραση του ΠΑΣΟΚ και αν θα έπρεπε να επανεξεταστεί η στάση του.
Το πρόβλημα που δημιουργήθηκε και η προσπάθεια να επαναξιολογηθούν ορισμένα πράγματα είχαν αποτέλεσμα και «καραμπόλα ώρας» ως προς την πρώτη επίσημη αντίδραση του ΠΑΣΟΚ για τα αποτελέσματα της Συνόδου, καθώς ο Χρήστος Παπουτσής (αρμόδιος από το Πολιτικό Συμβούλιο για την εξωτερική πολιτική) καθυστέρησε για δύο περίπου ώρες να κάνει δηλώσεις «on camera». Αρχικά οι δημοσιογράφοι ειδοποιήθηκαν από το ΠΑΣΟΚ ότι οι δηλώσεις θα γίνονταν στις 12 το μεσημέρι στη Χαριλάου Τρικούπη, ωστόσο αυτές έγιναν περίπου στις 2 μ.μ.

Τόσο στο περιβάλλον του Γ. Παπανδρέου όσο και στη Χαριλάου Τρικούπη υπάρχει κατήφεια και προβληματισμός, γιατί όλοι γνωρίζουν ότι από την εμπειρία του και τον μεγάλο κύκλο επαφών του στην Ευρώπη ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ θα μπορούσε να διαχειριστεί εντελώς διαφορετικά αυτό το θέμα και να κερδίσει και τις εντυπώσεις.
«Δεν είναι δυνατόν ένας άνθρωπος, ένας πολιτικός σαν τον Γιώργο Παπανδρέου, με τις μεγάλες επαφές που έχει, με τις γνώσεις και την εμπειρία του σε ευρωπαϊκά θέματα, να μείνει καθηλωμένος στην Αθήνα και να μην ανοίξει ο ίδιος τους διαύλους επικοινωνίας που γνωρίζει και να σχηματίσει εικόνα εγκαίρως, ώστε να προετοιμάσει καλά τις κινήσεις και την αντίδρασή του» υπογράμμιζαν έμπειρα στελέχη του ΠΑΣΟΚ και φίλα προσκείμενα στον Γ. Παπανδρέου. Σημείωναν ακόμα πως κάποιοι έχουν βαλθεί να τον καταστρέψουν πολιτικά, όταν του ζητούν και τον πιέζουν με διάφορους τρόπους να υιοθετεί λαϊκίστικες μορφές αντιπαράθεσης με τη ΝΔ και να κάνει ό,τι έκανε ο Κ. Καραμανλής, όταν ήταν στην αντιπολίτευση. Τόνιζαν επίσης το γεγονός ότι δεν έχει σταθεροποιήσει γύρω του ένα επιτελείο και δεν χρησιμοποιεί πάντα δοκιμασμένους και έμπειρους ανθρώπους του, αλλά στο όνομα της «κυκλικότητας» και των «συμβάσεων ορισμένου χρόνου που συνηθίζει να χρησιμοποιεί για συνεργάτες του» φτάνει στο σημείο για τόσο σοβαρά θέματα «να χρησιμοποιεί άπειρους, αδοκίμαστους και κυρίως χωρίς έρμα ανθρώπους, ανάμεσα στα άλλα, για να δικαιώσει έστω και εκ των υστέρων επιλογές του στο ευρωψηφοδέλτιο».

Στη Χαριλάου Τρικούπη, αλλά και στο περιβάλλον του κ. Παπανδρέου υπάρχει προβληματισμός ακόμα και για τους εξής λόγους:

Πρώτον, ο Γ. Παπανδρέου από διάφορα κανάλια (εντός και εκτός Ελλάδας) ήταν ενήμερος της κατάστασης και της πορείας των διαπραγματεύσεων στην ΕΕ από τον Ιούνιο έως τον Δεκέμβριο. Μάλιστα ο ίδιος ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ αναζητούσε συνεχώς πηγές πληροφόρησης, ώστε να γνωρίζει πού πάει η υπόθεση.

Δεύτερον, του είχαν εξηγήσει πολλοί ότι τα 20 δισ. ευρώ δεν είναι αποτυχία, όπως και ο όλος ο διακανονισμός.

Τρίτον, δεν έκανε τίποτα από όσα του προτάθηκαν το τελευταίο διάστημα.

Τα τελευταία εικοσιτετράωρα, αν και αργά ο κ. Παπανδρέου φάνηκε να αντιλήφθηκε την πολιτική του γκάφα και προσπάθησε να κάνει διορθωτικές κινήσεις και να περάσει στην αντεπίθεση. Επιχειρεί λοιπόν να αξιοποιήσει (το έκανε ήδη στην τελευταία συνεδρίαση των συντονιστών, την περασμένη Τρίτη) μία δήλωση του Μπαρόζο, ο οποίος είπε ότι θα επανεξεταστούν τα κονδύλια σε δύο χρόνια και κατηγόρησε τον Κ. Καραμανλή ότι απέκρυψε την αλήθεια από τον ελληνικό λαό, ότι δηλαδή θα γίνει αναθεώρηση το 2008 και πως η παράταση της απορροφητικότητας των κονδυλίων κατά έναν χρόνο (το περίφημο «ν+3») αφορά το Δ’ ΚΠΣ και όχι το Γ’ ΚΠΣ, όπου υπάρχει τεράστιο πρόβλημα και θα χαθούν πολλά λεφτά.