Οι γνωστοί «ανθύπατοι» της ιστορίας και ο «τρίτος πόλος»

Και δη σε στιγμές κατά τις οποίες το αίτημα της εθνικής ανεξαρτησίας καθίσταται λαϊκή επιταγή και επιδίωξη.

Οι διεργασίες στο ημίφως του πολιτικού παρασκηνίου (ξένος παράγοντας, μεταπρατική-παρασιτική οικονομική τάξη, πλασιέ πολυεθνικών εταιρειών, έμποροι οπλικών συστημάτων και «κατασκευασμένα» ΜΜΕ) συγκλίνουν σε απόπειρες συγκρότησης «Ιεράς Συμμαχίας», ενώ τίθενται σε κίνηση οι «εργασίες» κατασκευής του «νάρκισσου ηγέτη»-διεκπεραιωτή του σχεδίου!..
Οι ιθύνοντες της «Ιεράς Συμμαχίας» γνωρίζουν ότι στη «δεκαετία τού εγώ» αναδύεται ένας νέος τύπος ηγέτη, ο οποίος συνδέεται με τον ναρκισσισμό. Και κατά τους επαΐοντες της ανθρώπινης ψυχολογίας, «υπό κανονικές συνθήκες τους νάρκισσους τους παραδίδουμε στους ειδικούς. Σε περιόδους, όμως, πολιτικής παρακμής και υπονόμευσης των δημοκρατικών θεσμών, τους αφήνουμε να μας κυβερνούν»!
Ο ναρκισσιστής διαθέτει πολλά στοιχεία που συμβάλλουν στην επιτυχία του εντός των γραφειοκρατικών θεσμών. Έχει φυσικό ταλέντο να διαχειρίζεται τις εντυπώσεις που προκαλεί, ενώ είναι γνώστης της πολυπλοκότητας αυτών των εντυπώσεων.

Όμως είναι «άτομο υπό εξάρτηση». Μοιάζει εντελώς ανίκανο να ταυτιστεί συναισθηματικά με το πλήθος, τον λαό. Και ακριβώς αυτή η πλευρά της προσωπικότητάς του επαυξάνει στο απόλυτο τον βαθμό εξάρτησής του από την «Ιερά Συμμαχία»!..

Το υπό κατασκευή προφίλ του «ηγέτη» του «τρίτου πόλου» οι της «Ιεράς Συμμαχίας» δεν επιθυμούν να αφίσταται των χαρακτηριστικών που του προσέδιδε ο Ντε Γκωλ:
– «Δεν μπορεί να υπάρχει κύρος χωρίς μυστήριο, γιατί η οικειότητα τρέφει την περιφρόνηση… Στα σχέδια, στη συμπεριφορά και στις λειτουργίες ενός ηγέτη πρέπει πάντα να υπάρχει το ʽʽκάτι” που οι άλλοι δεν μπορούν να κατανοήσουν πλήρως, που τους φέρνει σε αμηχανία, τους κεντρίζει και τραβά την προσοχή τους…».

Κατ’ αυτάς «ανθύπατοι» και οι συν αυτοίς, εν όψει των αναμενόμενων ανακατατάξεων στα Βαλκάνια προσβλέπουν στη μεταλλαγή της Ελλάδας, μέσω του υπό κατασκευή «τρίτου πόλου», σε θάλαμο επιχειρήσεων ελέγχου της περιοχής, η οποία παλαιόθεν αποτελεί το «μαλακό υπογάστριο» για το ενεργειακό πεδίο Ρωσίας και παρακαυκάσιων χωρών.

Ο «τρίτος πόλος» κατά τους εγκεφάλους της «Ιεράς Συμμαχίας» καθίσταται αναπόδραστη αναγκαιότητα για την ευδοκίμηση των σχεδίων, εν όψει της μετατροπής σε προτεκτοράτα -όραμα και αντίληψη του αλήστου μνήμης Χένρι Κίσινγκερ- γειτονικών προς την Ελλάδα χωρών, το κόστος της συντήρησης των οποίων δεν είναι απαγορευτικό για την Ουάσινγκτον!..
Ήδη η «πολιτική του χωροφύλακα» για την περιοχή, που είχε ανατεθεί από τις αρχές της δεκαετίας του 1950 στην Άγκυρα, μετά τις εξελίξεις στο Ιράκ και την ανάδυση στο προσκήνιο του κουρδικού παράγοντα καθίσταται ανωφελής για την υπερατλαντική υπερδύναμη.
Τα υπό διαμόρφωση προτεκτοράτα στο νότιο τμήμα της Χερσονήσου του Αίμου στερούνται της έξωθεν καλής μαρτυρίας προκειμένου να στηριχθεί σε αυτά ο κύριος πυλώνας της πολιτικής -διείσδυσης και ελέγχου της περιοχής- της «Ιεράς Συμμαχίας».

Παραλλήλως, οι εκκρεμότητες στην περιοχή εκ των πραγμάτων, και στο πλαίσιο μιας εθνικής εξωτερικής πολιτικής, καθιστούν την Αθήνα μέρος του προβλήματος. Η εξουδετέρωση αυτής της παραμέτρου διέρχεται διά του «τρίτου πόλου», η δημιουργία του οποίου στηρίζεται, και μόνο, στη «σαλαμοποίηση» των υπαρχόντων κομμάτων εξουσίας!..
Η μέθοδος δεν είναι καινοφανής για την ελληνική πολιτική πραγματικότητα. Είχε τεθεί σε εφαρμογή κατά την περίοδο του Χαριλάου Τρικούπη, την ανορθωτική περίοδο του Ελευθερίου Βενιζέλου, την περίοδο Κ. Καραμανλή του πρεσβύτερου, όταν ο τελευταίος στις αρχές της δεκαετίας του 1960 επεδίωξε σε μία προσπάθεια εξισορόπησης να προωθήσει και τον γαλλικό παράγοντα στο πολιτικό ισοζύγιο της χώρας.

Απροκαλύπτως η μέθοδος ετέθη σε κίνηση στην εκπαραθύρωση του Γεωργίου Παπανδρέου του πρεσβύτερου από την εξουσία τον Ιούλιο του 1965.
Μάλιστα, στους σχεδιασμούς της «Ιεράς Συμμαχίας» εντάσσεται κατ’ απόλυτη προτεραιότητα η μεταμόρφωση του Κοσσυφοπεδίου σε ενεργειακό κέντρο -αφού προηγουμένως η κοιτίδα του σερβικού πολιτισμού ανακηρυχθεί «ανεξάρτητη»- με την εκμετάλλευση των διαπιστωμένων τεραστίων αποθεμάτων λιγνίτη αρίστης ποιότητας του υπεδάφους του. Και συνακολούθως την ενεργειακή εξάρτηση των χωρών της περιοχής…
Αιχμή του δόρατος στην επιχείρηση αυτή και έλληνας «χρυσοκάνθαρος», «εθνικός προμηθευτής» της ΔΕΗ, αλλά και πλασιέ της τεχνολογίας της Τζένεραλ Ελέκτρικ στην ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων!..

Το μεταπρατικό «ελληνικό» κεφάλαιο και οι εκπρόσωποί του ουδέναν ενδοιασμό προβάλλουν να τεθούν στην υπηρεσία της «Ιεράς Συμμαχίας» προς εξυπηρέτηση των επιδιώξεών της. Στερείται των διακριτικών στοιχείων μιας αξιοπρεπούς εθνικής αστικής τάξης, ενώ «εκφράζεται» από «κατασκευασμένα» ΜΜΕ. Τα τελευταία, μάλιστα, υπό την καθοδήγηση της «Ιεράς Συμμαχίας» αποτελούν το υπομόχλιο υπονόμευσης της αξιοπιστίας των παραδοσιακών εκδοτών, οι οποίοι τους μεταξύ των διαγκωνισμούς τούς εγκιβωτιώνουν στο εσωτερικό πεδίο μακράν των ξένων βλέψεων και επιδιώξεων.
Επομένως, «εκάς οι βέβηλοι»!..