Αξιοποίηση των ευρωπαϊκών πόρων

Ψυχραιμία, παιδιά… Ούτε περί «θριάμβου» πρόκειται ούτε περί «αποτυχίας»… Η έγκριση του προϋπολογισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης εξελίχθηκε σ’ ένα αδυσώπητο πεδίο πολιτικής αντιπαράθεσης εθνικών και οικονομικών συμφερόντων. Αποτέλεσε άλλη μια απόδειξη της κρίσης και της καθήλωσης που χαρακτηρίζει την Ευρωπαϊκή Ένωση… Σ’ αυτό το πεδίο αντιπαράθεσης ασφαλώς ήταν περιορισμένος ο ρόλος και η δυνατότητα παρέμβασης της Ελλάδας.

Γι’ αυτό και πρέπει να είμαστε ικανοποιημένοι από το τελικό ποσόν των 20,1 δισ. ευρώ που αναλογούν στη χώρα μας… Όσοι -και από τη Νέα Δημοκρατία και από το ΠΑΣΟΚ- αντιλαμβάνονται τον προϋπολογισμό της ΕΕ ως «δημοπρατήριο» ή ως διαδικασία «πλειστηριασμού», και όχι ως σύγκρουση συμφερόντων, «καθεύδουν υπό μανδραγόραν»…

Εκείνο που έχει σημασία είναι η αξιοποίηση και η ορθολογική χρήση των πόρων αυτών. Γιατί η πικρή εμπειρία των τελευταίων 15 χρόνων δείχνει ότι ένα μικρό μέρος των σημαντικών ποσών που εισέρρευσαν χρησιμοποιήθηκε σε παραγωγικούς τομείς και σε αποδοτικές επενδύσεις. Αντίθετα το μεγαλύτερο τμήμα τους σπαταλήθηκε και διατέθηκε ουσιαστικά για τον πλουτισμό διαφόρων ομάδων συμφερόντων και των κυκλωμάτων της διαπλοκής και των προμηθειών… Και μόνο η «περιπέτεια» του κτηματολογίου αποτελεί ζωντανό, προς αποφυγήν, παράδειγμα.

Από την ιδιοποίηση των ποσών αυτών αναλύθηκε στην κυριολεξία μια νέα «κοινωνική τάξη» που επιδιώκει και σήμερα την αναπαραγωγή της. Φτάνει όμως πια.
Ας φροντίσει η κυβέρνηση να μην ακολουθήσει τον εύκολο δρόμο των πελατειακών διευκολύνσεων και της «θωπείας» προς τη «διαπλοκή»…

Όσο για τον Γ. Παπανδρέου καλό είναι να αποφεύγει τις γκάφες, όπως εκείνη με τον πήχη των 20 δισ. που έθεσε στον Κ. Καραμανλή… Τι είδους πληροφόρηση όμως να έχει από τα πρόσωπα του ευρωψηφοδελτίου της «ανανέωσης» που ο ίδιος επέλεξε;

ΟΦΙΣ