Σε εγκαταστάσεις-φάντασμα φτιάχνεται το DEΤO-STOP!
Πρόκειται για την εταιρεία που προ εβδομάδων απέστειλε εξώδικο προς την πολιτική και στρατιωτική ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων, ζητώντας να μην ακυρωθεί η σύμβαση για την προμήθεια του αντιεκρηκτικού υλικού DETO STOP, το οποίο έχει χαρακτηριστεί απο τους εμπειρογνώμονες επιζήμιο, ενώ δεν χρησιμοποιείται από κανένα νατοϊκό στρατό!
Το εν λόγω υλικό υποτίθεται ότι παράγεται στη μονάδα της εταιρείας στο Λαύριο! Μάλιστα, για τη μετεγκατάσταση την επέκταση, τον εκσυγχρονισμό της μονάδας στην περιοχή αυτή η εταιρεία επιχορηγήθηκε με το ποσό των 320.850.000 δραχμών, ποσό που αντιστοιχεί στο 45% του παραγωγικού κόστους, αφού η όλη επένδυση, υποτίθεται και πάλι, στοίχισε στην εταιρεία το ποσό των 713 εκατομμυρίων δραχμών.
Για την επένδυση αυτή η εταιρεία πήρε και άλλα 178.250.000 δραχμές για επιδότηση του επιτοκίου τραπεζικού δανείου που είχε πάρει για να προχωρήσει στις απαιτούμενες εργασίες μετεγκατάστασης και εκσυγχρονισμού της μονάδας που παράγει το αντιεκρηκτικό υλικό.
Μέχρι εδώ όλα καλά. Άλλωστε η εταιρεία προχώρησε το 1999 στην αγορά έκτασης 11.700 τ.μ. στο Λαύριο, έναντι 180 εκατομμυρίων δραχμών, έκταση που η εφορία θεωρεί ότι κοστίζει 210 εκατομμύρια δραχμές.
Τα περίεργα άρχισαν όταν επισκεφήκαμε την εν λόγω περιοχή για να διαπιστώσουμε ότι δεν υπάρχει κανένα απολύτως κτίσμα, κανένα εργοστάσιο, και φυσικά δεν υπήρχαν άνθρωποι που δούλευαν εκεί.
Το πρώτο ερώτημα που εύλογα τίθεται είναι πού παράγεται τελικά αυτό το περίφημο αντιεκρηκτικό υλικό. Και το ακόμα μεγαλύτερο ερώτημα αφορά το πώς είναι δυνατόν να επιχορηγείται μια επιχειρηματική δραστηριότητα – φάντασμα και μάλιστα με 700 εκατ. δραχμές!
Στην όλη ιστορία φαίνεται να έχει συμμετοχή και η «ανοιχτοχέρα» ΑΤΕ του κ. Λάμπρου, η οποία έχει υποθηκεύσει την εν λόγω έκταση και μάλιστα τρεις φορές για τρία διαφορετικά δάνεια που έχει δώσει στην εταιρεία το 2002.
Το πρώτο, της τάξης του 1 εκατομμυρίου ευρώ, το δεύτερο της τάξης του 1,175 εκατ. ευρώ και το τρίτο της τάξης του 1,298 εκατ. ευρώ.
Με λίγα λόγια η εταιρεία του ανιψιού του επίτιμου προέδρου της ΝΔ, με μια αγορά που της στοίχισε 180 εκατ. δραχμές, κατάφερε να πάρει δάνεια που ξεπερνούν το 1 δισ. δραχμές και φυσικά την επιχορήγηση για την επένδυση που δεν έγινε!
Αξίζει να σημειωθεί ότι η εταιρεία, που ιδρύθηκε το 1995, το 2004 εμφάνισε τζίρο 654.000 ευρώ. Έχει γραφεία στο Μοσχάτο, αλλά και στο κέντρο της Αθήνας, στην οδό Ασκληπιού, και υπέγραψε το 2001 πιλοτική σύμβαση με το υπουργείο Εθνικής Άμυνας για την προμήθεια του επίμαχου υλικού ύψους 160 εκατ. ευρώ, που πιθανότατα θα καταγγελθεί.
Η εταιρεία προχώρησε το 2003 σε τροποποίηση του καταστατικού της, κατά την οποία το μετοχικό της κεφάλαιο από 60 χιλιάδες αυξήθηκε κατά 540 χιλιάδες ευρώ.
Όπως αναφέρεται στο σχετικό ΦΕΚ, η αύξηση αυτή προήλθε απο την κεφαλαιοποίηση της υπεραξίας της ακίνητης περιουσίας της (18.694,06 ευρώ) και την κατάθεση μετρητών αξίας 521.305,94 ευρώ.
Αλήθεια, η εταιρεία έχει να πει κάτι για όλα τα παραπάνω; Μετά χαράς θα δημοσιεύσουμε τις απόψεις της και τα επιχειρήματά της…
7,244 δισ. είχαν εγκρίνει!
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι αν δεν άλλαζε η κυβέρνηση, ίσως ο ανιψιός του Μητσοτάκη να είχε εισπράξει αρκετά δισεκατομμύρια, μια και φαίνεται ότι στην κυβέρνηση Σημίτη ο θείος είχε μεγαλύτερες προσβάσεις και οι τότε υπουργοί του έκαναν ρουσφέτια.
Έτσι ο πρώτος που… λάνσαρε στον Στρατό το περιβόητο DETO STOP ήταν ο Άκης, ο οποίος, όπως είχε δηλώσει, επρόκειτο περί… πιλοτικού προγράμματος! Ανακριβέστατο.
Το Ειδικό Συμβούλιο προμηθευτών του ΓΕΣ με απόφασή του (5/04.05.2000) αποφάσισε (έτσι, αυθόρμητα…) το διατεθέν ποσόν του 1 δισ. για πιλοτική ανάπτυξη να αυξηθεί σε 7,244 δισ.! Ακολούθησε (για να είναι τα σκυλιά δεμένα) απόφαση του Αν. Στρ. Συμβουλίου (Πρακτικό 346) και η υπογραφή του Άκη. Παράλληλα, για να μη μείνει έξω από το «γεύμα» ο Μυτιληναίος, αποφασίστηκε να γίνει η τοποθέτηση του DETO στα οχήματα, όχι στις Μονάδες, που ήταν πανεύκολο, αλλά στην ΕΛΒΟ έναντι υψηλότατου τιμήματος. Αυτά για να μη μας κοροϊδεύουν.