Το ΠΑΣΟΚ δεν δέχεται αλλαγή στις εργασιακές σχέσεις του προσωπικού της ΔΕΗ

Πρόκειται για ρητή θέση που εξέφρασε ο Ευ. Βενιζέλος στη συνάντηση με ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ την Τετάρτη, εισπράττοντας την απάντηση από τον γενικό γραμματέα της Συνομοσπονδίας Κώστα Πουπάκη και τους εκπροσώπους της Αυτόνομης Παρέμβασης Αλ. Καλύβη και Ηλ. Βρεττάκο ότι η πλειοψηφία του συνδικαλιστικού κινήματος ζητά την κατάργηση και του συνημμένου άρθρου στον ανάλογο νόμο της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ.

Και ενώ εντείνονται οι φήμες ότι η κυβέρνηση προβληματίζεται σοβαρά από τις αντιδράσεις του συνόλου της αντιπολίτευσης και των συνδικάτων, αλλά και το «άδειασμά» της από τον πρόεδρο των βιομηχάνων Οδ. Κυριακόπουλο, ο κ. Βενιζέλος αποκάλυψε ότι το άρθρο 10 του νόμου 2414/96 -δηλαδή του ΠΑΣΟΚ- εφαρμόστηκε στον ΟΣΕ κατά το παρελθόν.

Τι προβλέπει, όμως, το άρθρο 14 του νομοσχεδίου για τις ΔΕΚΟ που θα βρίσκεται στο επίκεντρο της πανελλαδικής γενικής απεργίας την ερχόμενη Τετάρτη;

Με απλά λόγια, δημόσιες επιχειρήσεις που εμφανίζουν αρνητικά αποτελέσματα ή επιχορηγούνται από το Δημόσιο με στόχο την εξυγίανσή τους θα «εφαρμόζουν ρυθμίσεις για το υφιστάμενο προσωπικό». Οι δημόσιες αυτές επιχειρήσεις υποχρεούνται ανάμεσα σε άλλα: Να καταρτίσουν νέους κανονισμούς εργασίας προσωπικού με δυσμενέστερους ευλόγως όρους και στην περίπτωση που οι εργαζόμενοι δεν συμφωνήσουν μέσα σε ένα τετράμηνο για τις αλλαγές, τότε οι αλλαγές αυτές θα επιβάλλονται με νόμο! Μάλιστα η ρύθμιση αυτή δεν προβλέπεται «άπαξ», όπως ο ανάλογος νόμος του ΠΑΣΟΚ, αλλά θα μπορεί να εφαρμόζεται κάθε φορά που μια δημόσια επιχείρηση θα παρουσιάζει αρνητική χρήση…

Όπως επισημαίνεται σε ανάλυση του νομοσχεδίου από τη ΓΣΕΕ, με το άρθρο 14 αν οι εργαζόμενοι σε δημόσιες επιχειρήσεις δεν συμφωνήσουν με συλλογική διαπραγμάτευση τεσσάρων μηνών, αντί της προσφυγής στην εκούσια διαιτησία στον ΟΜΕΔ οι αλλαγές θα επιβάλλονται με νόμο με συνέπεια να καταρρακώνεται ο συνταγματικά και διεθνώς κατοχυρωμένος θεσμός των ελεύθερων και εκούσιων συλλογικών διαπραγματεύσεων και συμβάσεων.

Σημεία ρήξης των συνδικάτων με την κυβέρνηση αποτελούν μεταξύ άλλων και οι ακόλουθες ρυθμίσεις του νομοσχεδίου:
• Δημιουργία μιας ακόμη πολυμελούς επιτροπής (Ειδική Γραμματεία ΔΕΚΟ) που προβλέπεται στο άρθρο 11 και κρίνεται ότι θα έχει ως αποστολή τον ασφυκτικό έλεγχο των ΔΕΚΟ από το ΥΠΕΘΟ.
• Οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας για κάθε δημόσια επιχείρηση θα εγκρίνονται από τη Διυπουργική Επιτροπή για τις ΔΕΚΟ (άρθρο 10). Ενισχυτικό της διαδικασίας αυτής είναι το άρθρο 7, σύμφωνα με το οποίο οι συλλογικές συμβάσεις, πριν αρχίσουν να υλοποιούνται, θα υποβάλλονται στην Ειδική Γραμματεία ΔΕΚΟ.
• Η πρόσληψη και απόλυση του προσλαμβανόμενου προσωπικού περνά στην αρμοδιότητα της διοίκησης, κατά παρέκκλιση των εσωτερικών κανονισμών ή οργανισμών δημοσίων επιχειρήσεων που έχουν ισχύ νόμου. Πρόκειται για το άρθρο 13 του νομοσχεδίου, το οποίο εκτιμάται ότι παραβιάζει το άρθρο 4 του Συντάγματος με τη δημιουργία εργαζομένων δύο ταχυτήτων σε κάθε δημόσια επιχείρηση.
• Η επιβολή δρακόντειων κυρώσεων σε βάρος της ίδιας της ύπαρξης της δημόσιας επιχείρησης (περιουσίας του ελληνικού λαού) για παράβαση του νόμου για τις ΔΕΚΟ – κυρώσεις που μπορούν να καταλογιστούν μόνο στο ΔΣ που η ίδια η κυβέρνηση επιλέγει και διορίζει. Σύμφωνα λοιπόν με το άρθρο 9, σε περίπτωση παράβασης του νόμου για τις ΔΕΚΟ μπορεί να υπάρξει δέσμευση εσόδων μέχρι και 50% από τον προϋπολογισμό, καθώς και άρνηση χορήγησης εγγυήσεων για δάνεια.
• Στην επίκληση του γενικού συμφέροντος καταφεύγει ο νομοθέτης προκειμένου τα άρθρα 13 (περί προσλήψεων και απολύσεων) και 14 (περί κατάργησης των συλλογικών συμβάσεων εργασίας) να μπορούν να εφαρμοστούν στις εισηγμένες στο χρηματιστήριο ΑΕ, στις οποίες το Δημόσιο εξακολουθεί να συμμετέχει με οποιοδήποτε ποσοστό συμμετοχής, καθώς και στις ΑΕ που είναι συνδεδεμένες με τις εισηγμένες, όπως προαναφέρθηκαν, αλλά και στις ΑΕ που έχει αποφασιστεί η έναρξη διαδικασιών αποκρατικοποίησης. Η ρύθμιση αυτή προβλέπεται με το άρθρο 17.