Η ομοσπονδιοποίηση με την Ελλάδα λύση που συμφέρει τα Σκόπια!

Πρόταση-βόμβα σε ό,τι αφορά τις σχέσεις Ελλάδας-Σκοπίων κάνει ο ανεξάρτητος βουλευτής Στ. Παπαθεμελής, με συνέντευξή του στο «ΠΑΡΟΝ».

Προτείνει συγκεκριμένα την ομοσπονδιοποίηση Ελλάδας-Σκοπίων. Και προβάλλει ως επιχείρημα για μια τέτοια εξέλιξη ότι κάτι τέτοιο -παράλληλα με τους κατάλληλους χειρισμούς εκ μέρους της Ελλάδας- επιβάλλει το συμφέρον των Σκοπίων, αφού μετά την ανεξαρτητοποίηση του Κοσσυφοπεδίου τα Σκόπια θα είναι το επόμενο θύμα των βλέψεων για τη «Μεγάλη Αλβανία».

Υπάρχει, τονίζει, και θετικό κλίμα για μια τέτοια εξέλιξη στον πληθυσμό του γειτονικού κρατιδίου.
Πέραν, όμως, αυτής της έτσι κι αλλιώς ρηξικέλευθης πρότασης ο Στ. Παπαθεμελής τονίζει ότι σε αυτή τη φάση η ενδεδειγμένη εθνική πολιτική για το θέμα αυτό είναι το βέτο στην ένταξη των Σκοπίων σε ευρωατλαντικούς θεσμούς, ώστε να σταματήσει η αδιαλλαξία τους.

Αλλά «βέτο εδώ και τώρα». Όχι σε… 10-15 χρόνια, γιατί τότε το παιχνίδι θα έχει χαθεί!

– Ο Κλεμανσό έλεγε: «Δεν υπάρχουν χαμένες υποθέσεις, υπάρχουν παρατημένες υποθέσεις». Το Σκοπιανό είναι παρατημένη υπόθεση. Κλασική περίπτωση χαμένης υπόθεσης. Από το ’95 και ύστερα αποπαίδι της ελληνικής διπλωματίας, αφημένο στον αυτόματο πιλότο.
• Μπορεί να γίνει σήμερα κάτι σοβαρό από μέρους μας που να αλλάζει τη ροή των πραγμάτων ή φτάσαμε στο σημείο μηδέν που «προφήτευε» ο κύριος Μητσοτάκης, υποστηρίζοντας ότι «σε ένα ή σε δέκα χρόνια θα ξεχασθεί το θέμα»;
– Η εκτίμηση του κυρίου Μητσοτάκη διεψεύσθη παταγωδώς, διότι οι Σκοπιανοί βεβαίως δεν το ξέχασαν, οι Αμερικανοί καθόλου δεν το ξέχασαν, οι χώρες που η μία μετά την άλλη «βαφτίζουν» τα Σκόπια «Μακεδονία» δεν το ξέχασαν. Ποιοι το ξέχασαν; Εκείνοι που όφειλαν να γρηγορούν και να μην ξεχνούν ες αεί. Εμείς!
Θυμάστε τη ρήση του Πλαστήρα προς τους στρατιώτες του στον Έβρο μετά την καταστροφή: «Την Ελλάδα από το αφτί θα την αρπάξουμε και θα τη σώσουμε, θέλει δεν θέλει»! Αν δεν αρπάξουμε τώρα τον ταύρο από τα κέρατα, την όλη υπόθεση «από το αφτί» στην έκφραση του Πλαστήρα, φυσικά τα πράγματα θα πάνε διά διολισθήσεως εκεί που επιδιώκει ο αντίπαλος.
• Τι συγκεκριμένα εισηγείσθε γι’ αυτήν τη στιγμή;
– Βέτο στην αίτηση των Σκοπίων για την ένταξή τους στους ευρωατλαντικούς θεσμούς, πρωτίστως στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αλλά, προσέξτε, βέτο εδώ και τώρα! Όχι βέτο στις ελληνικές καλένδες, όταν δηλαδή ύστερα από 10-15 χρόνια τα Σκόπια θα μπαίνουν στην Ένωση, διότι αν σήμερα οι χώρες που τα ονομάζουν «Μακεδονία» είναι εκατό (ποιος προειδοποίησε αυτές τις χώρες ότι η ονομασία των Σκοπίων ως «Μακεδονία» συνιστά εχθρική ενέργεια για την Ελλάδα;), ως τότε και οι υπόλοιπες χώρες θα τα ονομάσουν «Μακεδονία». Καθόλου παράξενο, αν επικρατήσουν οι απόψεις Νίμιτς – Καρκαγιάννη – Γεωργιάδη, και η Ελλάς να τα ονομάζει -άπαγε της βλασφημίας!- «Μακεδονία».
• Τι άλλο πρέπει να κάνουμε για να σύρουμε τα Σκόπια σε μιαν αποδεκτή από εμάς λύση;
– Αυτό που κάνουν τα Σκόπια. Δηλαδή να αντιστεκόμαστε, να μην υποχωρούμε. Τα Σκόπια από το 1992 ως σήμερα ουδέποτε υπεχώρησαν σε ουδέν. Τα περί χαμένων ευκαιριών είναι παραμύθια. Ούτε ευκαιρίες υπήρξαν ούτε χαμένες. Ξαναλέω, τα Σκόπια ούτε έκαναν ούτε αποδέχτηκαν ποτέ σύνθετη, παράγωγη κ.λπ. ονομασία. Το συχνά επαναλαμβανόμενο ως δήθεν απορριφθέν από εμάς πακέτο Πινέιρο δεν το απορρίψαμε εμείς, οι Σκοπιανοί το απέρριψαν. Αυτό το επιβεβαιώνει και ο Γκλιγκόροφ στα απομνημονεύματά του.
Η Ελλάς πρέπει να επανεξετάσει τώρα το όλο πλέγμα των ελληνοσκοπιανών σχέσεων, οι οποίες είναι παροχές άνευ ανταλλάγματος εκ μέρους μας.
• Δηλαδή;
– Να εφαρμόσουμε τον χρυσόν κανόνα των διακρατικών σχέσεων που προϋποθέτει αμοιβαιότητα και ανταπόδοση. Να ανταλλάξουμε με πολιτικά ωφελήματα τις πολλαπλές παροχές μας προς τη γειτονική χώρα. Επιτέλους να σταματήσουμε να είμαστε οι αφελείς της υποθέσεως (ο λαός το λέει αλλιώς εδώ…) που δίνουν τα πάντα και δέχονται αδιαμαρτύρητα να τους λοιδορεί και να τους δουλεύει κι από πάνω η κάθε Μίτρεβα…
Φυσικά να αξιώσουμε να τηρηθούν από μέρους τους και οι ολίγιστες θετικές υπέρ ημών ρυθμίσεις της Ενδιάμεσης Συμφωνίας. Αν δεν μάθουμε να διεκδικούμε, θα μας διεκδικούν συνεχώς οι άλλοι.
• Τι επιπτώσεις θα έχει στα Σκόπια η επικείμενη ανεξαρτητοποίηση του Κοσόβου;
– Τα Σκόπια έχουν στην επικράτειά τους την τρίτη Αλβανία. Φρονώ ότι αυτή δεν θα μείνει απαθής. Θα διεκδικήσει, το μπορεί και ενόπλως, ανάλογη ρύθμιση, ήτοι απόσχιση. Αυτό είναι νομοτελειακά βέβαιο. Το απολειπόμενο κομμάτι δεν μπορεί να επιβιώσει μόνο του. Αν, ωστόσο, οι ιθύνοντές του επιδείξουν σύνεση και προβλεπτικότητα, η μόνη λύση γι’ αυτούς είναι η ομοσπονδιοποίησή τους με την Ελλάδα, η οποία είναι και η μόνη που δεν διεκδικεί να τους καταβροχθίσει όπως οι άλλοι. Το κλίμα στον πληθυσμό είναι θετικό. Άλλωστε, υπάρχουν και πολλές δεκάδες χιλιάδες με υπνώττουσα ελληνική συνείδηση, ιδίως βλαχόφωνοι.
Τέλος, να προσθέσω και μιαν ακροτελεύτια κουβέντα με πολλαπλούς αποδέκτες. Το δάκρυ του Κωνσταντίνου Καραμανλή στο αεροδρόμιο της Θεσσαλονίκης, που συνόδευσε τη δήλωσή του «η Μακεδονία είναι μία και είναι ελληνική» και η αγωνία του Ανδρέα Παπανδρέου, που διαβεβαίωνε τον Αρχιεπίσκοπο Ιάκωβο «δεν πρόκειται να συναινέσω σε αναγνώριση de jure και de facto, εφόσον το όνομα “Μακεδονία” χρησιμοποιηθεί με επιθετικό ή όχι προσδιορισμό στην ονομασία του κρατιδίου», αυτά είναι οι υποθήκες που βαρύνουν την πολιτική ηγεσία της χώρας και από τις οποίες δεν μπορεί να παρεκκλίνει.