Στους μισθωτούς πάλι τα βάρη

Πρόκειται για στοιχεία που περιλαμβάνονται σε μελέτη του Ινστιτούτου Εργασίας (ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ) μετά από επεξεργασία του προϋπολογισμού του 2006 και τα οποία ήδη βρίσκονται στη διάθεση της συνδικαλιστικής ηγεσίας. Το ΙΝΕ μεταξύ άλλων επισημαίνει και προβλέπει:

• Φορολογική επιδρομή προκειμένου να μειωθεί το έλλειμμα από 4,3% το 2005 σε 2,6% το 2006.

• Οικονομική δυσπραγία στη λειτουργία των ασφαλιστικών ταμείων, καθώς η επιχορήγηση προς το ΙΚΑ υπολείπεται κατά 234 εκατ. ευρώ για το 2006, ενώ η επιχορήγηση προς άλλα ταμεία είναι επίσης μικρότερη κατά 650 εκατ. ευρώ.

Με βάση τα στοιχεία του ΙΝΕ προκύπτει ότι το 2006 θα εξελιχθεί σε χρονιά οξύτατης κοινωνικής και οικονομικής κρίσης με απρόβλεπτες τις πολιτικές συνέπειες. Είναι χαρακτηριστική η διαπίστωση του ΙΝΕ / ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ, σύμφωνα με την οποία:

• Οι αυξήσεις των μισθωτών και συνταξιούχων θα υπολείπονται του προβλεπόμενου πληθωρισμού με συνέπεια την περαιτέρω μείωση της αγοραστικής τους δύναμης, καθώς:

• Κατά 50 λεπτά ημερησίως θα αυξηθούν οι κατώτερες συντάξεις του ΙΚΑ και

• Μόνο 60 λεπτά ημερησίως θα είναι η αύξηση που θα χορηγηθεί στους χαμηλόμισθους δημοσίους υπαλλήλους.

• Η έκθεση – σοκ του ΙΝΕ / ΤΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ για τον κρατικό προϋπολογισμό του 2006 είναι η παρακάτω:

Οι παρατηρήσεις του ΙΝΕ / ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ

1. Ο κρατικός προϋπολογισμός του 2006 δεν διακρίνεται για την αναπτυξιακή και κοινωνική του διάσταση. Αντίθετα, έχει χαρακτήρα και περιεχόμενο αντιαναπτυξιακό, ανισοκατανεμητικό και αντικοινωνικό. Με βάση τα προβλεπόμενα, οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι δεν είναι μόνο φορολογικά υποζύγια, αλλά βρίσκονται επίσης στο επίκεντρο ενός φορολογικού και εισοδηματικού τυφώνα που συρρικνώνει το πενιχρό τους εισόδημα, με την, εκτός των άλλων, μεγάλη συμμετοχή τους στην έμμεση φορολογία (51,9% του συνόλου των εσόδων του προϋπολογισμού 2006) και στην άμεση φορολογία (38,7% του συνόλου των εσόδων του προϋπολογισμού 2006), καθώς και με τη μη τιμαριθμοποίηση των φορολογικών συντελεστών και τη μη αύξηση του αφορολόγητου ορίου το οποίο παραμένει και το 2006 στα 11.000 ευρώ.

2. Όπως προβλέπεται στον προϋπολογισμό του 2006, τα έσοδα από τη φορολογία φυσικών προσώπων αυξάνονται, κυρίως λόγω της μη τιμαριθμοποίησης των φορολογικών συντελεστών, κατά 9,2% ή 744 εκατ. ευρώ, ενώ τα φορολογικά έσοδα των επιχειρήσεων αυξάνονται, κυρίως λόγω των φορολογικών ελαφρύνσεων στις επιχειρήσεις, μόνο κατά 3,9%. Για τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους η αύξηση των φόρων σε ποσοστό πολλαπλάσιο από αυτή των επιχειρήσεων οφείλεται στη μη τιμαριθμοποίηση των φορολογικών συντελεστών, δεδομένου ότι η αύξηση στα εισοδήματά τους σημαίνει πολλαπλάσια αύξηση του αναλογούντος φόρου. Παράλληλα, οι αυξήσεις των μισθωτών και συνταξιούχων θα υπολείπονται του προβλεπόμενου πληθωρισμού με αποτέλεσμα την περαιτέρω μείωση της αγοραστικής τους δύναμης (αύξηση κατά 50 λεπτά την ημέρα στις κατώτερες συντάξεις του ΙΚΑ και κατά 60 λεπτά ημερησίως στους χαμηλόμισθους δημοσίους υπαλλήλους).

3. Ο προϋπολογισμός του 2006 προβλέπει ότι το μεγαλύτερο μέρος των φορολογικών εσόδων θα επιβαρύνει ιδιαίτερα τη συντριπτική πλειοψηφία των μισθωτών και των συνταξιούχων, αφού αυτά θα προέλθουν από: α) τον φόρο εισοδήματος φυσικών προσώπων (αύξηση 9,2% το 2006 έναντι αύξησης 4,3% το 2005), β) από τον ΦΠΑ (αύξηση 9,2% έναντι 0,9% το 2005) και γ) τον ειδικό φόρο κατανάλωσης καυσίμων (αύξηση 12,5% το 2006 έναντι 2,9% το 2005).

Επίσης, προβλέπεται αύξηση κατά 6,3% το 2006 των εσόδων από τα τέλη κυκλοφορίας, ποσοστό που ενδεχομένως να σημαίνει αύξηση των τελών κυκλοφορίας.

4. Ο προϋπολογισμός του 2006 προβλέπει αύξηση των δαπανών κατά 4,8% σε σχέση με το 2005. Οι δημόσιες επενδύσεις, μετά τη σημαντική μείωση που υπέστησαν το 2005 (-19,1%), προβλέπεται να αυξηθούν κατά 9,1% το 2006 (700 εκατ. ευρώ), περιορίζοντας έτσι τη συμβολή τους στην αύξηση του ΑΕΠ, στην αύξηση της απασχόλησης και στην ανάπτυξης της χώρας.

5. Ο προϋπολογισμός του 2006 προβλέπει τη μείωση του ελλείμματος από 4,3% το 2005 σε 2,6% το 2006. Η επίτευξη αυτού του στόχου θα πραγματοποιηθεί με την επιβολή πρόσθετων φορολογικών βαρών 3,6 δισ. ευρώ και παράλληλη μείωση των δημοσίων δαπανών.

6. Στον προϋπολογισμό του 2006 αποτυπώνεται η υστέρηση της επιχορήγησης προς το ΙΚΑ σε σχέση με τη νομοθετημένη υποχρέωση (1% ΑΕΠ), δεδομένου ότι η σχετική δαπάνη υπολείπεται κατά 234 εκατ. ευρώ για το 2006. Το ίδιο ισχύει και για την επιχορήγηση προς άλλα ταμεία, η οποία για το 2006 είναι μικρότερη κατά 650 εκατ. ευρώ.