«Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΝΟΣ ΑΠΟΡΟΥ ΝΕΟΥ» ΚΑΙ ΤΑ ΕΞ ΑΥΤΗΣ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΣΤΡΑΤΙΕΣ ΤΡΕΛΩΝ ΡΟΠΑΛΟΦΟΡΩΝ, ΑΔΕΙΑ ΚΡΑΝΙΑ ΚΑΙ ΔΕΜΕΝΑ
Τό πρόβλημα δέν είναι ποιοί
μάς σπάζουν τά κεφάλια
ούτε κι οι αστυνομικοί
μέ τά περίσσια χάλια.
Τό πρόβλημα δέν είναι πώς
βρίσκουνε τά καδρόνια
ούτε οι τηλεμάστορες
πώς χάνουν τά καμιόνια.
Τό πρόβλημα είναι γιατί
οι παίδες οργιάζουν
καί αλωνίζουν όπου δεί
κι ως Νέρωνες ουρλιάζουν.
Είν’ οι αρένες τής σφαγής
καί ποιοί τίς οργανώνουν
ώστε αντί γιά θέαμα
οι λάβροι νά σκοτώνουν.
Αυτοί πού δέν γνωρίζουνε
πού πέφτει η Ελλάδα
πώς γίνεται νά πολεμούν
γιά μιά σαχλή Ομάδα;
Ποιοί τούς εγύμνασαν καί πώς
καί τί επιζητούνε
ώστε ετούτες οι στρατιές
πλείστους νά τυραννούνε;
Πού βρίσκονται τόσα παιδιά
στό άναψε καί σβήσε
λές κι είν’ κομάντος συμφοράς
ριχτοί τήδε κακείσε.
Τούς βλέπεις εις τά γήπεδα
καί στά Πολυτεχνεία
οργανωμένοι, έτοιμοι
νά ανάψουν ως λυχνία.
Καί θαυμαστά καί έξαφνα
κάποιος τούς δίνει ρεύμα
καί πυρακτώνονται ομαδόν
κι έχουν φονέως βλέμμα.
Γιά ποίον λόγο πολεμούν
καί παίζουν τήν ζωή τους
αντί νά χαίρονται οι τρελοί
τό ατίθασο πουλί τους.
Γιατί τό κράτος τών Ρωμιών
τούς πιάνει καί αφήνει
λές κι είν’ όλοι καλόγεροι
πού παίζουν κομποσκοίνι.
Ποιός στέλνει τηλεφώνημα
ή έχει ειδοποιήσει
τούς αστυνόμους τούς ψηλά
φούρνος νά μήν καπνίσει.
Οι περιουσίες χάνονται
οι άνθρωποι ματώνουν
κι εκείνοι ανενόχλητοι
τό έργο τους τελειώνουν.
Πιάνουν πεντ’ – έξι θλιβερούς
κι ύστερα τούς αφήνουν
γιά νά τούς βρούμε αργότερα
στά γήπεδα νά φτύνουν.
Νά φτύνουν, νά λιθοβολούν
στόν Γολγοθά τών άλλων
καί ως Ρωμαίοι νά μάς λέν’
ώ! θεέ μου, άλλα αντ’ άλλων.
Πάρα πολλά είν’ τά «γιατί»
αλλά ουδέν «διότι»
καί παρελαύνουμε σαχλώς
στόν Άγνωστο Στρατιώτη.
Γιατί χρειάζεται άλλοθι
μιά Εθνικοφροσύνη
ίσως κι ένας Αλή Πασάς
καί μιά Κυρά Φροσύνη.
Γιατ’ έτσι πάντα γράφεται
τό αίσχος αλά Γκρέκα
πού οι καπάτσοι αποκαλούν
λά στόρια μαρέγκα.
Πίκρα, πενία, πανικός
αρρώστιες, δυστυχία
ενώ αλλόφρονα βοούν
τού φόβου τά ηχεία.
Ηχούν καί μάς ομολογούν
ανίκανους ηγέτες
πού θέλουν τήν καρέκλα τους
κι ερωτικές κουκέτες.
Θέλουν νά νιώθει ο Λαός
καί ασταθής καί μόνος
νά κυβερνάται εύκολα
κι ας τόν μαραίνει ο πόνος.
Ξέρουμε, όλοι ξέρουμε
τί κρύβεται από πίσω
όμως κανένας δέν τολμά
νά πεί: «Θά σάς γαμήσω».
……………………………………………………
……………………………………………………
Η γενετήσια φράση «θά σάς γαμήσω», δέν κρύβει τάσεις
ομοφυλοφιλικές. Άν κανείς πρεσβεύει ό,τι κρύβει, τότε
πρέπει νά δεχτούμε ότι καθημερινώς
η Ελλάδα
κατοικείται από δέκα εκατομμύρια “ανώμαλους”. Πόσες φορές
τήν είπατε σήμερα;