Δικαίωσαν την Μπουρμπούλια για να σωθεί ο Κλαμαρής
Θα περίμενε κανείς όταν διατυπώνονται σε νομικά περιοδικά απίστευτες, δεινές κατηγορίες, για σκοπιμότητες και ομολογίες στις αποφάσεις Κλαμαρή στα κατώτερα δικαστήρια, το πρώτο πράγμα που θα έκανε ο εμπλεκόμενος, κατεξοχήν δημόσιο πρόσωπο, να ήταν η αποστολή αν όχι στον Τύπο, τουλάχιστον στα νομικά περιοδικά, της περίφημης απόφασης του Αρείου Πάγου που τον δικαιώνει.
Ο νομικός σύμβουλος του Μαξίμου δεν το έκανε. Το άμεσο ερώτημα είναι γιατί; Τι είχε να κρύψει ο νομικός σύμβουλος του πρωθυπουργού; Το περιεχόμενο της απόφασης στις λεπτομέρειες του;
Οι νομικές θέσεις που εκεί διατυπώνονται; Οι θύρες που ανοίγει σε μια περίοδο λαϊκής φτώχειας; Μετά όμως τη δημόσια γραπτή παρέμβαση του πρύτανη του Πανεπιστημίου Αθηνών καθηγητή κ. Μπαμπινιώτη -την οποία δημοσιεύουμε-, η ύπαρξη της απόφασης του Αρείου Πάγου με αριθμό 1343/2005 επιβεβαιώνεται. Παραθέτουμε το κύριο σημείο της:
«ΑΡΕΙΟΣ ΠΑΓΟΣ Β2 ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΤΜΗΜΑ Εισηγητής Αρεοπαγίτης Γεώργιος Χλαμπουτάκης. Το δικαστήριο του Αρείου Πάγου συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση στις 17 Μαΐου 2005 για να δικάσει μεταξύ του αναιρεσείοντος Νικολάου Κλαμαρή, νομικού συμβούλου- δικηγόρου του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας (..) και του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας ΝΠΔΔ. Την αναίρεση της απόφασης του Εφετείου Αθηνών 1181/2004 ζητεί ο αναιρεσείων με την από 6 Δεκεμβρίου 2004 αίτηση του και το αναιρεσίβλητο με την από 22 Δεκεμβρίου 2004 αίτησή του. ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ (”Ακόμη αν και η διάταξη του άρθρου 6 παρ. 1δ του Ν. 2530/1997 απαγορεύει στα μέλη ΔΕΠ να κατέχουν άλλη, πλην εκείνης σε ΑΕΙ, μόνιμη οργανική θέση στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, καθιερώνοντας σχετικό ασυμβίβαστο, η από τον αναιρεσείοντα ενάγοντα παροχή καθαρώς νομικών δικηγορικών υπηρεσιών στο αναιρεσίβλητο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας με πάγια αντιμισθία και με σχέση έμμισθης εντολής αορίστου χρόνου, χωρίς την παράλληλη κατοχή οργανικής θέσεως, δεν εμπίπτει στην απαγόρευση της παραπάνω διατάξεως”».
Παραθέτουμε στη συνέχεια αυτολεξεί την απόφαση Μπουρμπούλια υπέρ του κ. Κλαμαρή. Είναι η δίκη στην οποία ο δικηγόρος του Ελληνικού Δημοσίου ομολόγησε, όπως λέει η απόφαση Μπουρμπούλια, υπέρ του αντιδίκου τού Ελληνικού Δημοσίου κ. Κλαμαρή:
«Πρωτοδικείο Αθηνών Τμήμα Αμοιβών. Αριθμός απόφασης 238/2002. Το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών αποτελούμενο από τη Δικαστή Κωνσταντίνα Μπουρμπούλια μελέτησε τη δικογραφία και σκέφτηκε κατά τον νόμο. ”Το γεγονός ότι ο ενάγων (κ. Κλαμαρής) παρέχει στον εναγόμενο τις νομικές του υπηρεσίες ως νομικός σύμβουλος δικηγόρος του με πάγια μηνιαία αντιμισθία δεν του προσδίδει και την ιδιότητα του υπαλλήλου αλλά ούτε και αυτή του νομικού συμβούλου που κατέχει στο εναγόμενο έμμισθη θέση”». Είναι φανερό ότι η απόφαση του Αρείου Πάγου υιοθετεί την άποψη Μπουρμπούλια.
Τα νέα ερωτήματα
Ο κ. Κλαμαρής έγινε νομικός σύμβουλος του πρωθυπουργού τον Ιούνιο του 2004. Η περίφημη πλέον απόφαση του Εφετείου για την οποία υπήρξαν επώνυμες καταγγελίες σε έγκυρο νομικό περιοδικό για «σκοπιμότητες» δημοσιεύτηκε τον Φεβρουάριο του 2004. Η απόφαση αυτή του Εφετείου εξαφάνισε την απόφαση Μπουρμπούλια υπέρ του κ. Κλαμαρή. Δικαίωσε όμως, κατά πλειοψηφία, μερικά, τον εκ των υστέρων νομικό σύμβουλο του Μαξίμου.
Στις 6 Δεκεμβρίου του 2004 ο κ. Κλαμαρής προσέφυγε στον Άρειο Πάγο, ασκώντας αναίρεση σε αντιδικία με το Ελληνικό Δημόσιο έξι μήνες αφού έγινε νομικός σύμβουλος του πρωθυπουργού της χώρας. Προφανώς, ενώ είχε κερδίσει μερικώς, δεν του αρκούσε, τα ήθελε όλα…
Η υπόθεσή του δικάστηκε πέντε μήνες μετά. Ο κ. Κλαμαρής, νομικός σύμβουλος του πρωθυπουργού, δικαιώθηκε τυπικά στην αντιδικία του με το Ελληνικό Δημόσιο από τον Άρειο Πάγο. Η απόφαση βασίστηκε βέβαια του αρεοπαγίτη κ. Χλαμπουτάκη, που ήταν ο εισηγητής ο οποίος είναι αναγνωρισμένης αξίας και τον σεβόμαστε.
Τότε, τον Μάιο του 2005, δεν υπήρχαν καταγγελίες για ομολογίες και «σκοπιμότητες» στις δίκες Κλαμαρή. Ο εισηγητής δικαστής όμως δεν γνώριζε από τη δικογραφία ότι επρόκειτο για απόφαση της κ. Μπουρμπούλια; Δεν του προξένησε κάποια έστω εντύπωση στην απόφαση Μπουρμπούλια ότι ο δικηγόρος του Ελληνικού Δημοσίου ομολόγησε υπέρ του αντιδίκου του και νυν νομικού συμβούλου του πρωθυπουργού;
Έπειτα για ποια θέση θεωρείται ότι προοριζόταν ο καθηγητής και δικηγόρος κ. Κλαμαρής στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας και για ποια θέση του δόθηκε ειδική άδεια; Για να… «χτυπάει» το κομπιούτερ στη γραμματεία κατέχοντας έτσι οργανική θέση; Για τη θέση του δικηγόρου με πάγια αντιμισθία και με σχέση έμμισθης εντολής αορίστου χρόνου δεν ήταν η ταμπακέρα;
Δηλαδή, όταν οι υπόλοιποι Έλληνες, εμείς οι πληβείοι, ο λαουτζίκος αν προτιμάτε, αγωνιζόμαστε για να έχουμε σύμβαση αορίστου χρόνου, τι είμαστε; Ακόμα πιο σημαντικό, υπάρχουν πολλοί ελεύθεροι επαγγελματίες δικηγόροι που παίρνουν άδεια από τον υπουργό της κυβέρνησης Μητσοτάκη για να ασκήσουν στο Δημόσιο, δηλαδή με αμοιβή από το κράτος, το ελεύθερο δικηγορικό τους επάγγελμα; Και σε κάθε περίπτωση γνωμοδοτεί συχνά το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους για να πάρει ένας δικηγόρος υπόθεση;
Στην Αγγλία σχετικά πρόσφατα είχε αφεθεί ελεύθερος ο δικτάτορας Πινοσέτ που κατηγορείται για ηθική αυτουργία σε βασανιστήρια. Ο λόγος που την είχε γλιτώσει τότε το κτήνος ήταν ότι ένας ανώτατος άγγλος δικαστής ήταν μέλος της Διεθνούς Αμνηστίας, πράγμα που τον καθιστούσε μεροληπτικό κατά του δικτάτορα Πινοσέτ. Στην Ελλάδα είναι δύσκολο να ζητάμε τόσα πολλά.
Όταν κρίνονται οι οικονομικές απαιτήσεις κατά του Ελληνικού Δημοσίου για πρόσωπο που από το 1990 ήταν persona grata του Μητσοτάκη και έφθασε σήμερα να είναι σε κορυφαία θέση στον κ. Καραμανλή, δεν υπάρχει ευαισθησία προσφυγής σε νομικά σχήματα που προκαλούν τον λαό; Πότε επιτέλους θα καταλάβουμε ότι η Δημοκρατία πρώτιστα υποχρεώνει σε ανιδιοτέλεια όσους έχουν αξιώματα;
Η καλύτερη απάντηση σε αυτά προκύπτει από πρόσφατη συνέντευξη της υπουργού Μαριέττας Γιαννάκου, στην οποία δηλώνει ευθαρσώς: «Θεωρώ ότι η αξιοκρατία και η διαφάνεια προβάλλουν σήμερα ως τα κύρια ζητούμενα για την ενίσχυση της ποιότητας της ελληνικής δημοκρατίας».
Οι κατηγορίες κατά Κλαμαρή
Το ρεπορτάζ για την υπόθεση Κλαμαρή – Μπουρμπούλια – «Σκοπιμότητες στο Εφετείο» – Άρειος Πάγος προέκυψε, αρχικά, όχι από δημοσιογραφική έρευνα αλλά από νομικά περιοδικά και καθηγητές. Τους τιμάει αυτή η στάση τους. Όπως εύστοχα δήλωσε πρόσφατα σε συνέντευξή του στην εφημερίδα της ΔΑΠ ο πρόεδρος του ΔΣΑ κ. Παξινός, «Η Νομική Σχολή μας δίδαξε εμπιστοσύνη, ήθος ευπρέπεια». Τέτοιοι είναι και αυτοί που δημοσιοποίησαν τις αποφάσεις, τις «σκοπιμότητες» στο Εφετείο και μέσω αυτών βγήκε στη φόρα η απόφαση Μπουρμπούλια και οι ομολογίες τού δικηγόρου τού Δημοσίου υπέρ του κ. Κλαμαρή. Ο οποίος κ. Κλαμαρής συνεχίζει να μην απαντάει επί της ουσίας, δηλαδή επί των απίστευτων καταγγελιών για τις δίκες που τον αφορούν.
Γράφει σε γράμμα του σε εφημερίδα ο κ. σύμβουλος του Μαξίμου Κλαμαρής: «Υπάρχει η απόφαση της μειοψηφίας αλλά υπάρχει και η απόφαση της πλειοψηφίας.
Είναι αυτονόητο ότι και η άποψη της μειοψηφίας είναι και πρέπει πάντοτε να ‘ναι σεβαστή – και προσωπικά ούτε είχα ούτε έχω κανένα πρόβλημα με τον κ. εφέτη που μειοψήφησε και ασφαλώς δεν θα διαφωνούσα ποτέ με τη δημοσίευση της μειοψηφίας του».
Για να γίνει ίσως πιο κατανοητό το μέγεθος του σεβασμού του κ. καθηγητή, αρκεί να αναφέρουμε τον τίτλο και τον υπότιτλο του άρθρου που τον υποστηρίζει: «ΑΙΣΧΡΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΤΟ ΝΟΜΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΟ ΤΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ! Ο μειοψηφών κόπτεται για τη δημοσιοποίηση δίκης που αφορά 8.000 ευρώ! Βαρείς χαρακτηρισμοί που είτε θα δικαιώσουν τον εφέτη είτε θα τον στείλουν εκτός σώματος αν είναι άδικοι».
Δεν ξέρουμε για σας, αλλά σε μας αυτά τα λόγια δεν μας ακούγονται ιδιαίτερα σεβάσμια. Μάλλον για προτροπή – για να μην πούμε τη λέξη απειλή – να σωπάσουν οι δικαστές μας ακούγεται.